Με τον Πατριάρχη συλλειτούργησαν οι μητροπολίτες Γέρων Χαλκηδόνος Εμμανουήλ, Γέρων Πριγκηποννήσων Δημήτριος, Μετρών και Αθύρων Δημήτριος, Ατλάντας Αλέξιος, Προικοννήσου Ιωσήφ, Φιλαδελφείας Μελίτων, Σεβαστείας Σεραφείμ, Κρήνης Κύριλλος, Μπουένος ‘Αιρες Ιωσήφ, Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης Πλάτων, Καστορίας Καλλίνικος και Πολυανής και Κιλκισίου Βαρθολομαίος.
«Κατά τα τριάκοντα αυτά έτη της ταπεινής Πατριαρχίας ημών» είπε ο Παναγιώτατος στην ομιλία του, μετά τη θεία λειτουργία, «προσεπαθήσαμεν φιλοτίμως και εν ευθύτητι καρδίας, ‘ως υπηρέτης Χριστού και οικονόμος μυστηρίων Θεού’ (πρβλ. Α΄ Κορ. δ´, 1), να πράξωμεν παν το δυνατόν διά την ευστάθειαν και επισύστασιν της Εκκλησίας».
«Διά την φύλαξιν της παρακαταθήκης. Διά την πιστήν συνέχειαν της παραδόσεως. Διά την διεύρυνσιν της Αγίας και Ιεράς περί ημάς Συνόδου, εν τη πεποιθήσει ότι ο συνοδικός θεσμός είναι έκφρασις ομαλής εκκλησιαστικής διοικήσεως εις κάθε Ορθόδοξον Εκκλησίαν. Διά την συντήρησιν και τον εξωραϊσμόν όλων σχεδόν των ιερών σεβασμάτων μας. Διά τον διαρκή ανεφοδιασμόν της ιεράς Λυχνίας με έλαιον νέων και προσοντούχων προ-σώπων προς διακονίαν των αναγκών του Σεπτού Κέντρου, ώστε να δύναται να φέγγη πάντοτε το Φανάριον και να εξακτινώνη λαμπρώς το φως της αμωμήτου Ορθοδόξου ημών Πίστεως και της ευγενείας του Γένους εις τον κόσμον ως η φωταγωγός λυχνία αυτού. Διά την ανάστασιν πολλών πεπτωκυϊών σκηνών-Μητροπόλεων εις διάφορα μέρη της Χώρας.
Διά την επάνδρωσιν και εύρυθμον λειτουργίαν και ανάπτυξιν τόσον των ενταύθα όσον και των εν τω Εξωτερικώ Επαρχιών του Θρόνου. Διά την ευκαιριακήν λειτουργίαν αρχαίων σεβασμάτων, όπου κάποτε εκαίετο άφθονον το θυμίαμα της καθαράς λατρείας των πατέρων μας. Διά την ανάδειξιν και αναγνώρισιν των νέων Αγίων των ημερών μας, προς στηριγμόν και παρηγορίαν του χριστωνύμου λαού, αλλά και προς διαβεβαίωσιν πάντων ότι το ‘Αγιον Πνεύμα διαρκώς, εις πάσαν εποχήν, εργάζεται και αναδεικνύει θεοειδείς ανθρώπους και Αγίους, εκ πάσης τάξεως, οι οποίοι κοσμούν, βοηθούν και στηρίζουν τους αδελφούς των Χριστιανούς και όλην την Εκκλησίαν!
Ακόμη, διά την σύσφιγξιν των δεσμών μετά των αδελφών κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, διά την οποίαν καθιερώσαμεν τας Συνάξεις των Ορθοδόξων Προκαθημένων άμα τη αναρρήσει ημών εις τον Θρόνον, και προς ενίας εκ των οποίων Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών δεν παρελείψαμεν να προσφέρωμεν χείρα βοηθείας προς υπέρβασιν επαχθών εσωτερικών αυτών προβλημάτων. Διά την οικοδομήν του ποιμνίου, του εγγύς και του μακράν έως των απωτάτων εσχατιών της γης. Διά την πραγμάτωσιν του ονείρου εκατονταετίας όλης προς σύγκλησιν της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, η οποία θα έδιδε την φωνήν της Εκκλησίας καθαράν, απερίτμητον και σύγχρονον εις τον εν συγχύσει κόσμον των ημερών μας. Διά την δι’ εκδόσεως Τόμων Αυτονομίας ή Αυτοκεφαλίας επίλυσιν πολυχρονίων προβλημάτων αδελφών Εκκλησιών.
Διά την αφύπνισιν συνόλου της ανθρωπότητος εις τα καίρια θέματα του σεβασμού του ανθρωπίνου προσώπου, της επειγούσης αντιμετωπίσεως της κλιματικής αλλαγής και της εκ παραλλήλου προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, της ειρήνης των λαών, της καταλλαγής, της καλλιεργείας φιλικών σχέσεων μεταξύ των ένθεν και ένθεν του Αιγαίου Χωρών, της διά διαλόγου διεκκλησιαστικού και διαθρησκειακού αλληλογνωριμίας και αλληλοκατανοήσεως, της αντιμετωπίσεως της κοινωνικής αδικίας, της συγχρόνου δουλείας, της πτωχείας και της πείνης, διότι δεν δικαιούμεθα να ευτυχώμεν μόνον ημείς, και, συνελόντι ειπείν, διά την δόξαν του παναγίου Ονόμα-τος του Θεού και διά την εύκλειαν του Θρόνου! Διά του Χριστού την πίστιν την αγίαν. Διά το Φανάρι, ‘το ιερώτερον σημείον της Ευρώπης’, ως έλεγεν ο πολύς ηγούμενος της Διονυσίου Γαβριήλ».
Στη συνέχεια, ο Πατριάρχης επισήμανε:
«Και ταύτα πάντα ‘ουκ εν δυνάμει μεγάλη ουδέ εν ισχύι, αλλ’ η εν πνεύματι Κυρίου Παντοκράτορος’ (Ζαχ. δ´, 6). Τι επετύχομεν; Πόσα κατωρθώσαμεν; Ποίαν συνέχειαν, διάρκειαν ή εξέλιξιν θα έχουν; Ο Κύριος οίδεν! «Ο Κύριος του έργου». Ο Κύριος του αμπελώνος. Ο Κύριος της δόξης. Ημείς δεν επιτρέπομεν εις εαυτόν ούτε κρίσιν ούτε εγκαύχησιν!
Πολλού γε και δει, εφ’ όσον μάλιστα, παρά τας πολλάς ημών προσπαθείας, εις εκ των πρώτων στόχων της Πατριαρχίας ημών, ήτοι η επαναλειτουργία της εν Χάλκη Ιεράς και σεβασμίας Θεολογικής ημών Σχολής, κρίμασιν οις οίδεν ο Κύριος, μέχρι σήμερον δυστυχώς δεν επετεύχθη!
‘Αλλωστε, μας συνέχουν όσα ο ουρανοβάμων και πολύς τα θεία Απόστολος Παύλος προειδοποιεί: ”Εκάστου το έργον φανερόν γενήσεταιˑη γαρ ημέρα δηλώσειˑότι εν πυρί αποκαλύπτεταιˑκαι εκάστου το έργον οποιόν εστί το πυρ δοκιμάσει. Ει τινος το έργον μενεί ο επωκοδόμησε, μισθόν λήψεταιˑει τινος το έργον κατακαήσεται, ζημιωθήσεται, αυτός δε σωθήσεται, ούτως δε ως διά πυρός’. (Α΄ Κορ. γ´, 13-15).
Ευχόμεθα μόνον και προσευχόμεθα το επιτελεσθέν έργον να μείνη, να έχη συνέχειαν και αύξησιν εις το μέλλον διά της ευλογίας και προνοίας και χάριτος του Θεού, και όλοι από κοινού να έχωμεν μισθόν παρά Κυρίου!
Εισερχόμενοι λοιπόν σήμερον εις την τετάρτην δεκαετίαν ημών επί του πανσέπτου Αποστολικού και Πατριαρχικού Οικουμενικού Θρόνου και της Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως, επικαλούμεθα απλώς το έλεος του Κυρίου και λέγομεν:
Κύριε, όπως Συ θέλεις, εάν θέλης, και εφ’ όσον χρόνον θέλεις! Συ οίδας! Συ γινώσκεις, Συ φιλείς την Εκκλησίαν Σου και το Γένος ημών! Συ είσαι ”ο των κρυπτών έφορος Θεός”. Μόνον κράτει του βραχίονος ημών, Κύριε, και ενίσχυε εις την πρό-θυμον καρποφόρον εργασίαν του θελήματός Σου, πάσας τας επιλοίπους ημέρας του βίου ημών, μέ-σα εις την δροσοβόλον ταύτην κάμινον».
Ευχές και θερμές εκδηλώσεις
Προηγουμένως, τον Οικουμενικό Πατριάρχη προσφώνησε εκ μέρους της Ιεραρχίας ο μητροπολίτης Γέρων Χαλκηδόνος Εμμανουήλ και ακολούθως ανέγνωσαν ευχετήρια μηνύματα ο Μητροπολίτης Γουηνέας Γεώργιος, ως εκπρόσωπος του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεοδώρου, ο Μητροπολίτης Τιργκοβιστίου Νήφων, ως εκπρόσωπος του Πατριάρχη Ρουμανίας Δανιήλ, ο Μητροπολίτης Κηρυνείας Χρυσόστομος, ως εκπρόσωπος του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Χρυσοστόμου, και ο Αρχιεπίσκοπος Τερνουπόλεως και Κρεμενέτσκ Νέστωρ, ως εκπρόσωπος του Μητροπολίτου Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Επιφανίου, ενώ θερμή συγχαρητήρια επιστολή απέστειλε ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων και πάσης Αλβανίας Αναστάσιος, την οποία ανέγνωσε ο Αρχιγραμματέας της Αγίας και Ιεράς Συνόδου Γρηγόριος.
Τις ευχές και τα συγχαρητήρια της ελληνικής κυβέρνησης και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, εξέφρασε, στην ομιλία του, ο υφυπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος, Ανδρέας Κατσανιώτης.
Εκκλησιάστηκαν ιεράρχες του Οικουμενικού Θρόνου, ο Αρχιεπίσκοπος Ανθηδώνος Νεκτάριος, Επίτροπος του Παναγίου Τάφου στην Πόλη, τα μέλη αντιπροσωπειών Ορθόδοξων Εκκλησιών, κληρικοί, μοναχοί και μοναχές, επικεφαλής και εκπρόσωποι άλλων Χριστιανικών δογμάτων και ομολογιών στην Τουρκία, ‘Αρχοντες Οφφικιάλιοι του Οικουμενικού Θρόνου υπό τον ‘Αρχοντα Μ. Λογοθέτη Θεόδωρο Αγγελόπουλο, οι πρέσβεις της Ελλάδος και της Ουκρανίας στην ‘Αγκυρα, Μιχαήλ-Χρήστος Διάμεσης και Vasyl Bodnar, ο πρέσβης Andrij Sybiha, αναπληρωτής διευθυντής του Γραφείου του Προέδρου της Ουκρανίας, οι γενικοί πρόξενοι της Ελλάδος και της Ουκρανίας στην Πόλη, Γεωργία Σουλτανοπούλου και Oleksandr Gaman, κοινοτικοί παράγοντες, μαθητές και μαθήτριες των Ομογενειακών σχολείων της Πόλεως και της Ίμβρου μαζί με καθηγητές τους, πιστοί από την Πόλη και προσκυνητές από το εξωτερικό.
Μετά τη Θεία Λειτουργία, ο Παναγιώτατος έγινε δέκτης των θερμών εκδηλώσεων πολυπληθούς ομάδος της ρωσικής παροικίας της Πόλεως και, στη συνέχεια, στην Αίθουσα Ακροάσεων του Πα-τριαρχικού Οίκου δέχθηκε τις εγκάρδιες ευχές των εκπροσώπων του δημάρχου του Μητροπολιτικού Δήμου της Πόλεως, Εκρέμ Ιμάμογλου.
Αμέσως μετά, δέχθηκε σε ιδιαίτερη συνάντηση τον υφυπουργό Εξωτερικών της Ελλάδος, Ανδρέα Κατσανιώτη.
Στη συνέχεια, ο Πατριάρχης παρέθεσε εόρτιο γεύμα στον Ναυτικό Όμιλο Μοδίου-Χαλκηδόνος.
Τις ευχές τους προς τον Παναγιώτατο εξέφρασαν, γραπτώς και τηλεφωνικώς, Προκαθήμενοι Εκκλησιών, πρόεδροι κρατών, πρωθυπουργοί και πολιτικοί ηγέτες, υπουργοί, ιεράρχες, θρησκευτικοί λειτουργοί και πολλές προσωπικότητες, καθώς και πλήθος πιστών κάθε εθνικότητας από όλο τον κόσμο.
