Την Τρίτη (13/06) απαγγέλθηκαν στον 45ο Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, οι σοβαρότερες κατηγορίες που έχει ποτέ αντιμετωπίσει όχι απλά Πρόεδρος αλλά και πολιτικό πρόσωπο στην χώρα.
Οι 37 κατηγορίες τις οποίες άκουσε από τον δικαστή στο Μαϊάμι ο Ντόναλντ Τραμπ πριν δηλώσει κατηγορηματικά αθώος, όπως άλλωστε αναμενόταν, φαίνεται όμως πως δεν είναι η βάση του προβληματισμού για την ισχυρότερη οικονομία του πλανήτη.
Αυτή τη στιγμή, με την πόλωση να μην έχει προηγούμενο στην σύγχρονη πολιτική ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών, αυτό που εξελίσσεται ελάχιστη σχέση και επαφή φαίνεται πως έχει τόσο με το γράμμα, όσο και με το πνεύμα του νόμου. Σήμερα ένας πρώην Πρόεδρος της χώρας κατηγορείται για 37 κακουργήματα, τα οποία εντάσσονται στο νόμο κατά της κατασκοπίας και τα οποία αποτελούν ίσως και την κορωνίδα των κατηγοριών που μπορεί να προσάψει κάποιος κατά ενός πολιτικού.
Κι όμως, στο επίκεντρο για τους Ρεπουμπλικάνους είναι ο «πόλεμος» ενάντια στον εκλεκτό τους, για τους δε Δημοκρατικούς είναι επίσης μία «μάχη» ενάντια σε όσα πρεσβεύει και όχι σε όσα έχει πράξει ο Ντόναλντ Τραμπ.
Ολόκληρη η διαδικασία, που παρακολουθεί στενά ολόκληρος ο πλανήτης, ελάχιστα εστιάζει στα γεγονότα και περισσότερο στο πως αντιλαμβάνονται το «μπλε» και το «κόκκινο» στρατόπεδο τα όσα κοσμοϊστορικά γίνονται. Δεν είναι υπερβολή σήμερα να ισχυριστεί κάποιος, πως όσα γίνονται στις Ηνωμένες Πολιτείες δείχνουν πως οδηγούμαστε ολοταχώς προς τις πιο πολωμένες προεδρικές εκλογές των τελευταίων τουλάχιστον 50 ετών.
Η διαφορά του σήμερα με την δεκαετία του ’70 όμως είναι ξεκάθαρη, καθώς έχει ήδη προηγηθεί κάτι που δεν είχε προηγούμενα για την κοινωνία και τα πολιτικά πράγματα στην χώρα: η εισβολή στο Καπιτώλιο το 2020. Κανένας δεν δείχνει να ενδιαφέρεται για τα μελλούμενα, όλοι είναι στοχοπροσηλωμένοι σε αυτά που γίνονται τώρα.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες δείχνουν σε κατάσταση «μέθης» και είναι εξόχως δύσκολο να προβλέψει κάποιος πως θα εξελιχθεί η πολεμική (χωρίς εισαγωγικά) που βρίσκεται σε εξέλιξη και η οποία αποκλείεται να μείνει αποκλειστικά σε πολιτισμένο πολιτικό επίπεδο.
Λίγα μόλις λεπτά μετά την ανακοίνωση των κατηγοριών προς τον Τραμπ, δεκάδες εξέχοντα μέλη της NRA (National Rifle Association) τόνισαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πως: «όποιος θέλει τον Τραμπ, θα πρέπει να περάσει πρώτα από τα εκατομμύρια όπλα των μελών μας».
Στον αντίποδα αρκετά είναι και τα μέλη των Δημοκρατικών, που ζητούν επίσπευση των διαδικασιών, παρεμβαίνοντας ουσιαστικά στο έργο της Δικαιοσύνης, προκειμένου ο Τραμπ όπως αναφέρουν: «να βρεθεί εκεί που πρέπει – στην φυλακή».
Το μίσος και ο διχασμός είναι πλέον γεγονός και το σημαντικότερο πρόβλημα είναι πως οι φανατικοί και των δύο πλευρών, δεν έχουν απολύτως καμία διάθεση ούτε να το κρύψουν, ούτε και να το καμουφλάρουν. Με αυτούς τους ρυθμούς και τις εξελίξεις να είναι όντως ιστορικού βεληνεκούς για την χώρα, αναλυτές θεωρούν απίθανο να φτάσουμε μέχρι τον Οκτώβριο του 2024 με τρόπο ομαλό και αναίμακτο.
Η προβληματική σήμερα στη χώρα δεν έχει πολιτικό, αλλά εξόχως κοινωνικό πρόσημο και αυτό για μία νεαρή Δημοκρατία όπως αυτή των ΗΠΑ είναι πάντοτε σημαντική ένδειξη ανατροπών και συγκρούσεων.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ, εκτός από τον Τραμπ «στριμωγμένος» από την ίδια του τη στρατηγική μοιάζει να είναι και ο Τζο Μπάιντεν, ο οποίος δεν είναι δυνατό να ζητήσει από την Δικαιοσύνη να καθυστερήσει τις κλητεύσεις προς τον Τραμπ, υποθηκεύοντας όμως με τον τρόπο αυτό την κοινωνική συνοχή και την εθνική του ασφάλεια. Το τι μπορεί να φέρει το μέλλον παραμένει άγνωστο, αυτό που θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο, είναι πως οι ορθολογικές φωνές των ΗΠΑ πρέπει να αναλάβουν το κόστος και να απαιτήσουν αποκλιμάκωση άμεσα.
