«Ευχόμαστε και προσευχόμαστε σύντομα να επικρατήσει η λογική και να σταματήσει ο πόλεμος. Να συνειδητοποιήσει η Μόσχα ότι η όποια νίκη επί του πεδίου θα είναι πύρρειος, διότι αυτό που θα μείνει θα είναι η καταστροφή και το μίσος. Και αυτά γεννούν νέες δυστυχίες. Η ιστορία δεν διορθώνεται με την βία. Και όσοι το επιδιώκουν με αναθεωρητισμούς το πληρώνουν με βαρύτερο τίμημα».
Τα παραπάνω τόνισε ο βουλευτής της ΝΔ Μάξιμος Χαρακόπουλος, ως πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής, κατά την εισηγητική του παρέμβαση στη συνεδρίαση της Επιτροπή, την οποία ενημέρωσε ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, κ. Νότης Μηταράκης, σχετικά με τον συνεχώς αυξανόμενο ρυθμό αφίξεων εκτοπισθέντων ατόμων από την Ουκρανία προς τη Χώρα μας, εξαιτίας της ένοπλης εισβολής της Ρωσίας, καθώς και για τις πρωτοβουλίες του Υπουργείου.
Ο Θεσσαλός πολιτικός υπογράμμισε ότι «τα όσα συμβαίνουν αυτή την ώρα στο Κίεβο, στην Μαριούπολη, στο Χάρκοβο, στο Σούμι, στο Νικολάγιεφ, αλλά και στην Οδησσό -την πόλη της Φιλικής Εταιρείας και εθνικών ευεργετών -όπως ο Γρηγόριος Μαρασλής, ο Θεόδωρος Ροδοκανάκης- και τόσων άλλων επιφανών ομογενών, είναι γροθιά στο στομάχι για όλους μας. Κανείς δεν ανέμενε ότι ο πόλεμος σε αυτήν την έκταση, με αυτές τις καταστροφές και αυτές τις απώλειες θα κτυπούσε την πόρτα της Ευρώπης. Πιστέψαμε ότι ο όλεθρος του πολέμου ήταν φαινόμενο που αφορούσε πλέον μόνον τις χώρες της λεγόμενης περιφέρειας. Κι όμως, λαθέψαμε. Ο πόλεμος δεν κάνει διακρίσεις. Κάτι πήγε λάθος, κάτι δεν προβλέψαμε, κάτι δεν μετρήσαμε σωστά και τώρα μπροστά στα μάτια μας εξελίσσεται ένα διαρκές δράμα».
Οι ομογενείς σε κίνδυνο
Και συνέχισε, καυτηριάζοντας τους βομβαρδισμούς που προκαλούν «καταστροφές όχι μόνο υποδομών και κτιριακών εγκαταστάσεων, αλλά και χιλιάδες θύματα μεταξύ των ενόπλων όπως και του άμαχου πληθυσμού –που κυνικά καταγράφονται ως παράπλευρες απώλειες. Ένας άμαχος πληθυσμός, και πρωτίστως τα παιδιά, που σε αυτήν την ευαίσθητη ηλικία βιώνουν με τρόμο το απάνθρωπο πρόσωπο του πολέμου, κρυμμένα μέσα στα καταφύγια. Όπως τα παιδιά της Μαριούπολης. Αυτής της ιστορικής πόλης που ίδρυσαν οι Έλληνες της Κριμαίας, ελληνόφωνοι Ρουμαίοικαι ταταρόφωνοι Ουρούμ, στα 1780, όταν με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Γοτθίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Ιγνάτιο, εγκαταστάθηκαν στην περιοχή αυτή της Αζοφικής. Και που σήμερα ακόμη, και στην πόλη και στα διεσπαρμένα χωριά της περιοχής του νομού Ντονιέτσκ, εξακολουθούν να διατηρούν ακμαία την ελληνική τους συνείδηση, την οποία δεν έχασαν ποτέ -ούτε στην μακραίωνη κατοχή της Κριμαίας από τους Τάταρους, ούτε στη διάρκεια των σταλινικών διώξεων τη δεκαετία του 1930. Σήμερα, οι ομογενείς μας περνούν ακόμη μια σκληρή δοκιμασία, καθώς στην πόλη διεξάγονται οι πιο σκληρές μάχες, που απειλούν άμεσα την ζωή όλων όσων βρίσκονται ακόμη εκεί».
Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες
Ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής, για το προσφυγικό δράμα εκατομμυρίων -κυρίως γυναικόπαιδων που έχουν πάρει τον δρόμο της προσφυγιάς- επισήμανε ότι «το έχουμε ζήσει, δυστυχώς, το δράμα αυτό και μάλιστα πρόσφατα, με την μαζική έξοδο των κατοίκων της Συρίας, λόγω του εμφυλίου πολέμου. Αυτή τη φορά οι δρόμοι των προσφυγικών ροών μάς έρχονται από τον βορρά. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι καρδιές και οι πόρτες των σπιτιών μας πρέπει να ανοίξουν γι αυτούς τους ανθρώπους. Να απαλύνουμε τον πόνο τους. Να δείξουμε την αλληλεγγύη μας για όσο καιρό χρειαστεί. Τώρα είναι η ώρα της άμεσης κατάπαυσης του πυρός και της διπλωματικής λύσης, με σεβασμό στο διεθνές δίκαιο, στην αρχή της εδαφικής ακεραιότητας και της κρατικής κυριαρχίας».
Ενιαία ευρωπαϊκή προσφυγική πολιτική
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος κατέληξε σημειώνοντας ότι «ευτυχώς, αυτή τη φορά, η Ευρώπη έδειξε όντως αποφασιστικότητα στην αντιμετώπιση της ρωσικής εισβολής σε μια σπάνια εκδήλωση ομοφωνίας. Η ίδια ομοφωνία επιδεικνύεται και στο ζήτημα της διαχείρισης των προσφυγικών ροών από την Ουκρανία. Σε αντίθεση, δυστυχώς, με τις ροές που αντιμετώπιζε η Ελλάδα κι οι άλλες χώρες του νότου τα προηγούμενα χρόνια. Όταν πολλά κράτη-μέλη δεν δέχονταν ούτε καν ασυνόδευτους ανήλικους. Ας ελπίσουμε ότι αυτή η αλλαγή στάσης θα έχει διάρκεια και δεν θα αποτελέσει μία εξαίρεση. Οι προσφυγικές ροές από την Ουκρανία είναι μια αφορμή για την οικοδόμηση μιας ενιαίας, συνεκτικής προσφυγικής-μεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ που θα βασίζεται πρωτίστως στην αλληλεγγύη μεταξύ όλων των κρατών-μελών».
