Η διαδικασία της καταμέτρησης των ψήφων παραμένει σε εξέλιξη σε εκλογικές περιφέρειες-κλειδιά αρκετών πολιτειών, ανάμεσά τους Καλιφόρνια, Αριζόνα και Όρεγκον, εντούτοις προβλέπεται ευρέως ότι μάχη θα ολοκληρωθεί με οριακή, και συνεπώς ευθραυστη, πλειοψηφία των Ρεπουμπλικανών.
Οι τελευταίες προβολές των αμερκανικών ειδησεογραφικών δικτύων «δίνουν» στους Ρεπουμπλικανούς 214 έδρες και στους Δημοκρατικούς 210 -για την κατάκτηση της πλειοψηφίας απαιτείται η συγκέντρωση 218 εδρών.
O «λευκός καπνός» που βγήκε αργά το βράδυ του Σαββάτου (ξημερώματα Κυριακής ώρα Ελλάδας) από την πολιτεία της Νεβάδα σήμανε το τέλος του αγώνα για τον έλεγχο της Γερουσίας. Η νίκη της γερουσιαστή Κάθριν Κορτές Μάστο μπορεί να ήταν οριακή, ήταν, όμως, αρκετή για να εξασφαλίσει ότι τουλάχιστον το ένα από τα δύο νομοθετικά Σώματα στο Κογκρέσο θα παραμείνει στα χέρια των Δημοκρατικών.
Η διατήρηση του ελέγχου της Γερουσίας δίνει τεράστια ώθηση στον Τζο Μπάιντεν στα υπόλοιπα δύο χρόνια της προεδρικής θητείας του, και σπάει την παράδοση της συντριβής για το κυβερνών κόμμα στην κάλπη των ενδιάμεσων εκλογών. Εκκρεμεί να κριθεί ακόμη η έδρα στην Τζόρτζια, όπου και θα είχε δοθεί η «μητέρα των μαχών» στη Γερουσία εάν οι Δημοκρατικοί δεν είχαν κατακτήσει αμφότερες τις έδρες σε Νεβάδα και Αριζόνα.
Όσον αφορά το ρεπουμπλικανικό «στρατόπεδο», η προδιαγραφόμενη πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων σίγουρα θα τους επιτρέψει σίγουρα να κάνουν πιο «δύσκολη τη ζωή» του πρόεδρου Μπάιντεν κατά το δεύτερο μέρος της τετραετίας του.
Όμως, στους Ρεπουμπλικανούς δεν υπάρχει χώρος για πανηγυρισμούς. Προς απογοήτευση τους και προς διάψευση των δημοσκοπήσεων, το «κόκκινο κύμα» που περίμεναν δεν έφτασε ποτέ ως την Ουάσινγκτον. Οι επιδώσεις τους κρίνονται κάτι παραπάνω από απογοητευτικές, δεδομένου ότι παραδοσιακά οι ενδιάμεσες εκλογές τείνουν να ευνοούν το κόμμα που βρίσκεται στην αντιπολίτευση.
Σε αυτό το απροσδόκητο αποτέλεσμα φαίνεται ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο το γεγονός ότι σε ορισμένες κρίσιμες πολιτείες οι ψηφοφόροι ιεράρχησαν ιδιαίτερα ψηλά το θέμα των αμβλώσεων και της πορείας της αμερικανικής δημοκρατίας.
Για τον Λευκό Οίκο αλλά και για τον Τζο Μπάιντεν προσωπικά, ο οποίος δεχόταν αμφισβήτηση τόσο από φίλους όσο και από εχθρούς, το αποτέλεσμα των εκλογών θεωρείται μια δικαίωση. Σε κάθε περίπτωση, ο Αμερικανός πρόεδρος βγαίνει αναπάντεχα ενισχυμένος, με δεδομένο ότι πολύ πιο δημοφιλείς πρόεδροι, όπως ο Μπαράκ Ομπάμα, είχαν υποστεί συντριπτική ήττα στις ενδιάμεσες εκλογές.
«Αισθάνομαι καλά και ανυπομονώ για τα επόμενα δύο χρόνια» ήταν η δήλωση Μπάιντεν για το εκλογικό αποτέλεσμα στη Γερουσία, με τον Αμερικανό πρόεδρο να συμπληρώνει ότι «αποτελεί αντανάκλαση της ποιότητας των υποψηφίων μας» και τώρα οι Ρεπουμπλικανοί «πρέπει να αποφασίσουν ποιοι είναι».
Βγαίνουν τα «μαχαίρια» στους Ρεπουμπλικάνους
Όσο για τον τέως πρόεδρο, Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος κόντρα στις εισηγήσεις συνεργατών του αποφάσισε να εμπλακεί άμεσα στις εκλογές του Νοεμβρίου, το αποτέλεσμα σίγουρα δεν ήταν αυτό που περίμενε και έτσι αντί να κεφαλαιοποιήσει το επικείμενο «κόκκινο κύμα», βρέθηκε να συνδέεται μοιραία με τις φτωχές εκλογικές επιδώσεις των Ρεπουμπλικανών.
Αναλυτές επισημαίνουν ότι συνολικά οι ψηφοφόροι γύρισαν την πλάτη σε ακραίους υποψήφιους που ενστερνίστηκαν δημοσίως τις θεωρίες συνομωσίας που αμφισβητούσαν την εγκυρότητα της εκλογικής διαδικασίας.
Η ήττα αυτών των υποψηφίων, οι οποίοι κινούνταν στη γραμμή του δόγματος «πρώτα η Αμερική», αποτελεί σίγουρα τροχοπέδη στην προσπάθεια των συμμάχων του Τραμπ να ελέγξουν τον εκλογικό μηχανισμό σε μια σειρά από κρίσιμες πολιτείες πριν από τις προεδρικές εκλογές του 2024.
Σε κάθε περίπτωση, το εκλογικό αποτέλεσμα του Νοεμβρίου ανοίγει για πρώτη φορά από το 2016 ένα «παράθυρο» αμφισβήτησης, το οποίο μένει να φανεί πώς θα αξιοποιηθεί από την παραδοσιακή ελίτ των Ρεπουμπλικανών.
Μένει να διαφανεί εάν θα επιλέξουν να επενδύσουν σε ένα πιο συστημικό υποψήφιο ή θα αναζητούν έναν αντικαταστάτη του Τραμπ, ο οποίος πάνω-κάτω θα μπορεί να εκφράσει τις ίδιες απόψεις αλλά με ένα πιο θεσμικό τρόπο.
Στελέχη των Ρεπουμπλικανών αλληλοκατηγορούνται για την εκλογική έκβαση, με τον Ντόναλντ Τραμπ και υποστηρικτές του να στρέφουν τα πυρά του κατά του επικεφαλής της μειοψηφίας στη Γερουσία, Μιτς ΜακΚόνελ, και άλλους βουλευτές και γερουσιαστές να κατηγορούν τον ίδιο τον τέως πρόεδρο, περιλαμβανομένου του κυβερνήτη του Μέριλαντ Λάρι Χόγκαν.
Τα μέλη του Κογκρέσου που υποστηρίζουν τον Ντόναλντ Τραμπ έχουν παραμείνει γενικώς σιωπηλά μετά την κάλπη, όμως τις τελευταίες ώρες αρχίζουν να «βγαίνουν» προς υπεράσπιση του τέως προέδρου των ΗΠΑ.
«Είναι πολύ σαφές ότι ο πρόεδρος Τραμπ είναι ο αρχηγός του Ρεπουμπλικανικού κόμματος», ανέφερε σε ανακοίνωσή της η Ελίζ Στέφανικ, τρίτη στην ιεραρχία του συντηρητικού κόμματος.
