Ο ΟΔΔΗΧ άντλησε 400 εκατ. ευρώ από την επανέκδοση ομολόγων λήξης τον Ιούνιο του 2033 και τον Ιανουάριο του 2037. Το ομόλογο λήξης Ιουνίου 2033 με σταθερό επιτόκιο 4,25% διατέθηκε με απόδοση 3,97% και του Ιανουαρίου 2037 με σταθερό επιτόκιο 4% με απόδοση 4,14%. Οι προσφορές για τα δύο ομόλογα ανήλθαν στα 2,18 δισ. ευρώ.
Η στρατηγική χρηματοδότησης του 2023 αναμένεται να κυμανθεί στα επίπεδα των 7-8 δισ. ευρώ, όσο δηλαδή και κατά το 2022.
Το 2023 ανάλογα με τις συνθήκες της αγοράς και τη διάθεση των επενδυτών, θα συνεχιστεί η έκδοση ομολόγων αναφοράς για να καλυφθούν τα κενά που απομένουν στο φάσμα ληκτότητας, παρέχοντας ρευστότητα, μειώνοντας ακόμη περισσότερο τον κίνδυνο αναχρηματοδότησης, διατηρώντας μια ανοδική κλίση στην καμπύλη αποδόσεων των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου.
Λόγω των στρατηγικών διαχείρισης χαρτοφυλακίου και ταμειακής διαχείρισης τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα έχει καταφέρει όχι μόνο να αντισταθμίσει (αλλά και να υπερ-αντισταθμίσει) τον επιτοκιακό κίνδυνο.
Στα μάτια των traders τα ελληνικά ομόλογα μοιάζουν ασφαλέστερα από εκείνα των ΗΠΑ. Εστω κι αν η Ελλάδα αξιολογείται ακόμη στο junk, ενώ η αμερικανική οικονομία απολαμβάνει το «παράσημο» της άριστης φερεγγυότητας του ΑΑΑ.
Εάν κοιτάξει κανείς τα credit default swaps, δηλαδή τα συμβόλαια που ασφαλίζουν τα ομόλογα έναντι μιας ενδεχόμενης χρεοκοπίας, θα δει ότι η αγορά εμπιστεύεται τη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη του πλανήτη λιγότερο από χώρες όπως η Ελλάδα, το Μεξικό και η Βραζιλία, παρότι η κάθε μία από αυτές μετράει τουλάχιστον μερικές χρεοκοπίες στο ιστορικό της.
Στην αγορά των CDS κοστίζει ακριβότερα να ασφαλίσει κανείς τα κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ.
