Το 2005 ήταν 1,9 εκατομμύριο, ενώ πέρυσι άγγιξαν τα 5,6 εκατομμύρια, δηλαδή το 9,4% του συνόλου του πληθυσμού. Οι δε οικογένειες, από 800 χιλιάδες έφτασαν σχεδόν τα 2 εκατομμύρια.
Η διαβίωση σε συνθήκες απόλυτης ένδειας είναι τρεις φορές συχνότερη στα ανήλικα άτομα σε σχέση με τον εθνικό μέσο όρο, ενώ στους νέους 18 με 34 ετών, το σχετικό ποσοστό αγγίζει το 11,1%. Το 2005 το αντίστοιχο ποσοστό δεν ξεπερνούσε το 3,1%.
Το Ιταλικό Ινστιτούτο Στατιστικής υπογραμμίζει, παράλληλα, ότι στις οικογένειες που απαρτίζονται μόνον από ξένους πολίτες, το ποσοστό φτώχειας είναι πολύ υψηλότερο και κατά μέσο όρο φτάνει το 25% του συνόλου.
Στον ιταλικό Νότο το 12,1% των κατοίκων πέρυσι ζούσε σε συνθήκες πλήρους ένδειας.
Το Ινστιτούτο Στατιστικής Istat, τέλος, τονίζει ότι το κοινωνικό εισόδημα που χορηγήθηκε στους ανέργους το 2020 επέτρεψε σε ένα εκατομμύριο πολίτες της Ιταλίας να μην αντιμετωπίσουν μεγάλες οικονομικές δυσκολίες και μην βρεθούν σε απόλυτη φτώχεια.
