Το Κίεβο κατηγόρησε τη Μόσχα ότι έχει απαγάγει και οργανώσει παράνομες υιοθεσίες πολλών παιδιών από τις κατεχόμενες από τη Ρωσία περιοχές της Ουκρανίας.
«Η Ρωσία συνεχίζει να απαγάγει παιδιά από περιοχές της Ουκρανίας να κανονίζει παράνομες υιοθεσίες από Ρώσους πολίτες» τονίζει σε ανακοίνωσή του το oυκρανικό υπουργείο Εξωτερικών.
«Πάνω από 1.000 παιδιά μεταφέρθηκαν παράνομα από τη Μαριούπολη στις πόλεις Τουμέν, Ιρκούτσκ, το Κεμέροβο και Κράι Αλτάι» αναφέρεται επίσης, με το υπουργείο Εξωτερικών της χώρας να διευκρινίζει πως βασίζει τους εν λόγω ισχυρισμούς σε στοιχεία που συγκέντρωσε από τοπικές Αρχές στο Κρασνοντάρ -μια ρωσική πόλη κοντά στην Ουκρανία.
Παράλληλα, άλλα 300 παιδιά από την Ουκρανία φέρονται να κρατούνται σε «ειδικά ιδρύματα» στην ευρύτερη περιοχή του Κρασνοντάρ.
Στην ίδια ανακοίνωση, το υπουργείο Εξωτερικών της Ουκρανίας κατηγορεί τη Ρωσία ότι «παραβιάζει κατάφορα τη Συνθήκη της Γενεύης του 1949».
Η Συνθήκη της Γενεύης θεσπίζει κανόνες για την ανθρωπιστική αντιμετώπιση των πολιτών κατά τη διάρκεια πολέμων.
Το Κίεβο ζητά, τέλος, την επιστροφή των παιδιών αυτών στους γονείς τους ή τους νόμιμους κηδεμόνες τους.
Έξι μήνες αιματηρού πολέμου στην Ουκρανία και δεν φαίνεται να υπάρχει τέλος
Με το στρατό και την οικονομία της σε «μηχανική υποστήριξη αναπνοής» από τη Δύση, η Ουκρανία «μετρά» σήμερα, 24 Αυγούστου 2022, 31 χρόνια από την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, εν μέσω ενός καταστροφικού πολέμου που ήλθε να σημάνει το τέλος της μεταψυχροπολεμικής παγκόσμιας τάξης.
Η επέτειος ανεξαρτησίας συμπίπτει με τη συμπλήρωση έξι μηνών από τη ρωσική εισβολή στο ουκρανικό έδαφος, και αντί της καθιερωμένης στρατιωτικής παρέλασης στους δρόμους του Κιέβου εκτίθενται κατεστραμμένα τανκ της ρωσικής πολεμικής μηχανής που, κατ’ εντολή του Βλαντιμίρ Πούτιν, εισέβαλε τα ξημερώματα της 24ης Φεβρουαρίου στο ουκρανικό έδαφος για να «θρυμματίσει» τις γεωπολιτικές ισορροπίες και το αίσθημα ασφάλειας στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Χιλιάδες θύματα, η μεγαλύτερη «έξοδος» προσφύγων επί ευρωπαϊκού εδάφους από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, θηριωδίες κατά αμάχων, νεκροί πισθάγκωνα δεμένοι στην άκρη του δρόμου, πόλεις ισοπεδωμένες, ανθρωπιστική καταστροφή, βόμβες, σκοτάδι, φόβος. Μπούτσα, Ιρπίν, Κραματόρσκ, Χοστόμελ, Μαριούπολη…
Και ενώ εκτιμήσεις και αναλύσεις «κοντράρονται» για τις «νίκες» και τις «ήττες» Μόσχας και Κιέβου, συνισταμένη όλων αποτελεί το γεγονός ότι σήμερα μαίνεται ένας πόλεμος φθοράς, στον οποίο καμία πλευρά δεν φαίνεται να μπορεί να επικρατήσει.
Ένας πόλεμος σε «στρατηγικό αδιέξοδο», δίχως ορατό τέλος στον ορίζοντα.
Ένας πόλεμος η έκβαση του οποίου θα εξαρτηθεί από το βαθμό κατά τον οποίο η Δύση θα συνεχίσει να στηρίζει την Ουκρανία με προηγμένα οπλικά συστήματα και οικονομική βοήθεια, τη στιγμή που η ίδια θα έρχεται αντιμέτωπη με έναν σκληρό χειμώνα ενεργειακής κρίσης και ακρίβειας.
Οι πιέσεις που θα ασκήσει η κοινή γνώμη στις ηγεσίες των δυτικών χωρών θα είναι καθοριστικός παράγοντας για τη διατήρηση του ισχυρού μετώπου έναντι της Ρωσίας και του Βλαντιμίρ Πούτιν, και της ίδιας της ενότητας της Ευρώπης, ενώπιον προκλήσεων πρωτόγνωρων και με τον κίνδυνο οικονομικής ύφεσης να ελλοχεύει.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν εμφανίζεται αποφασισμένος να συνεχίσει να προμηθεύει οπλισμό στον ουκρανικό στρατό. Όμως, δημοσκοπήσεις καταδεικνύουν πως η υποστήριξη της κοινής γνώμης στις ΗΠΑ φθίνει. Και με την προοπτική να «περάσει» το Κογκρέσο σε ρεπουμπλικανικά «χέρια» στις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου, το πολιτικό τοπίο στην Ουάσινγκτον μπορεί να μεταβληθεί.
Όσο για τον Βλαντιμίρ Πούτιν, κερδίζει την ενεργειακή μάχη και στο μέτωπο μπορεί να περιμένει και να ανασυντάσσεται, με την προοπτική ακόμη μίας πιθανής μετεξέλιξης του πολέμου σε «παγωμένη σύγκρουση» -κάτι που η Μόσχα έχει ήδη δοκιμάσει στην Αμπχαζία, τη Νότια Οσετία και την Υπερδνειστερία.
Η Ρωσία εξακολουθεί να κερδίζει εκατοντάδες εκατ. δολάρια ημερησίως από τις πωλήσεις πετρελαίου για να χρηματοδοτεί την εισβολή, και παράλληλα συνεχίζει με τη Δύση το «πόκερ» για το φυσικό αέριο ασκώντας ασφυκτική πίεση σε Βερολίνο, Παρίσι και Λονδίνο, και αναγκάζοντας την Ευρώπη να «αναμετρηθεί» με τις κυρώσεις που της επέβαλε.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν συντηρεί ταυτόχρονα το θρίλερ στον πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια, ενώ μένει να αποδειχθεί πώς θα «βαρύνει» ή θα «εξυπηρετήσει» τις ρωσικές επιδιώξεις στο μέτωπο της Ουκρανίας η δολοφονία της κόρης του Αλεξάντερ Ντούγκιν, «θεωρητικού» του Ρώσου προέδρου, σε βομβιστική επίθεση έξω από τη Μόσχα. Επίθεση την οποία η ρωσική FSB «διαλεύκανε» εντός 48ώρου επιρρίπτοντας την ευθύνη στις ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες αρνούνται κάθε ανάμειξη.
