«Ο κ. Μητσοτάκης ουσιαστικά δεν έκανε τίποτε άλλο από το να εμφανίζει ως σωτήριο “φάρμακο” για τα λαϊκά προβλήματα το ίδιο το “δηλητήριο” που τα προκαλεί, αφού η ανάπτυξη που υπόσχεται, δεν φέρνει τελικά “μέρισμα για όλους”, αλλά κέρδη για τους λίγους και νέα βάρη στις πλάτες των πολλών», αναφέρει το ΚΚΕ σε σχόλιό του για τη συνέντευξη του πρωθυπουργού.
«Γι’ αυτό και όσα παρουσιάζει ως “ελάφρυνση εργαζομένων και νοικοκυριών” έχουν και με το παραπάνω εξανεμιστεί από το “τσουνάμι” της ακρίβειας, που δεν είναι “ουρανοκατέβατο”, αλλά γέννημα-θρέμμα της κυρίαρχης πολιτικής και της καπιταλιστικής οικονομίας.
-Γι’ αυτό κι αποτελούν κοροϊδία τα κυβερνητικά μέτρα -ελάχιστα κι αυτά- για τις τεράστιες αυξήσεις στην ενέργεια και τα καύσιμα, όταν είναι η ίδια η πολιτική της απελευθέρωσης της ενέργειας, της απολιγνιτοποίησης και των χαρατσιών, που υπηρέτησαν όλες οι κυβερνήσεις, η οποία οδηγεί σε εκτεταμένη ενεργειακή φτώχεια.
-Γι’ αυτό κι αποτελεί κοροϊδία η εξαγγελία για την “αύξηση του κατώτατου μισθού”, όταν με ευθύνη των κυβερνήσεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ κυριαρχεί η εργασιακή ζούγκλα, με τον κατώτατο μισθό πολύ πιο κάτω από τα προ δεκαετίας επίπεδα, με γενίκευση της ελαστικής εργασίας και με ένα πλαίσιο υπονόμευσης των συλλογικών διαπραγματεύσεων κι αγώνων, το οποίο διαρκώς ενισχύει η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ.
-Αυτή είναι η πολιτική που σήμερα βγάζει στο δρόμο και τους βιοπαλαιστές αγρότες, τους οποίους ο κ. Μητσοτάκης βαφτίζει προκλητικά “κατ’ επάγγελμα διαδηλωτές” προσθέτει το ΚΚΕ στο σχόλιό του και καταλήγει:
«Όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνουν, ξανά και ξανά, ότι οι λύσεις για τα λαϊκά προβλήματα δεν βρίσκονται στο δρόμο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, των δεσμεύσεων της ΕΕ και των πακέτων του Ταμείου Ανάκαμψης που αποτελεί το νέο υπερμνημόνιο για τους λαούς της Ευρώπης. Μόνο ο λαός με τον αγώνα του μπορεί να επιβάλλει μέτρα ανακούφισης, όπως κατάργηση αντιλαϊκών φόρων και χαρατσιών, ουσιαστικές αυξήσεις σε μισθούς κι συντάξεις, στήριξη του δημοσίου συστήματος υγείας κ.λπ., με στόχο τη ριζική αλλαγή πορείας, την ανάπτυξη με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες και όχι το άπληστο κέρδος».
