Πολικές αρκούδες έμαθαν να ζουν σε περιοχές χωρίς πάγο – Κι αυτό είναι καλό για το είδος τους
Με τον πάγο της Αρκτικής θάλασσας που αποτελεί το πεδίο κυνηγιού τους να λιώνει με γοργούς ρυθμούς, οι ειδικοί προέβλεπαν πως ο αφανισμός του υπέροχου αυτού θηλαστικού είναι θέμα δεκαετιών.
Ωστόσο, τώρα οι ερευνητές υποστηρίζουν πως εντόπισαν μια αγέλη πολικών αρκούδων στα νοτιοανατολικά της Γροιλανδίας που έχει επιζήσει παρά την έλλειψη θαλάσσιου πάγου το μεγαλύτερο μέρος του έτους: μια ευχάριστη είδηση από αυτές που σπάνια έρχονται πλέον από αυτήν την πλευρά της γης.
Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα, οι πολικές αρκούδεςκρατήθηκαν στη ζωή χάρη στον πάγο γλυκού νερού από τους παγετώνες που απορρίπτονται στη θάλασσα.
Όπως σημειώνουν οι επιστήμονες, παρά τις δυσοίωνες εκτιμήσεις για μεγάλη μείωση του πληθυσμού των πολικών αρκούδων της Αρκτικής, η ανακάλυψη αυτή αποτελεί μια μικρή ελπίδα δεδομένου πως οι σημερινές συνθήκες στην νοτιοανατολική Γροιλανδία είναι παρόμοιες με εκείνες που αναμένονται στην Αρκτική στο τέλος του αιώνα.
«Θεωρώ πως μπορούν να μας διδάξουν κάτι για τo σε ποια μέρη σπάνιοι, μικροί αριθμοί πολικών αρκούδων θα μπορούσαν να επιβιώσουν σε μια Αρκτική χωρίς πάγο» σημειώνει η δρ. Κριστίν Λεντρ, επικεφαλής της μελέτης από το πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον που συνεργάστηκε με το Ινστιτούτο Φυσικών Πόρων της Γροιλανδίας.
Η ερευνητική ομάδα πέρασε δύο χρόνια παίρνοντας συνεντεύξεις από κυνηγούς Inuit, οι οποίοι μοιράστηκαν τις οικολογικές τους γνώσεις για την περιοχή.
Οι ερευνητές, καταγράφοντας την κίνηση, τη γενετική και τη δημογραφία ενός υπο-πληθυσμού πολικών αρκούδων στις ακτές της ανατολικής Γροιλανδίας, διαπίστωσαν την παρουσία δύο μεμονωμένων ομάδων, μια που ζει στις 64 μοίρες βόρεια και άλλη μια λίγο πιο κάτω, στα νοτιοανατολικά του νησιού.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η τελευταία ομάδα πληροί τα κριτήρια για έναν νέο υπο-πληθυσμό, καθώς τα συγκεκριμένα ζώα είναι οι πιο απομονωμένες γενετικά πολικές αρκούδες στην Αρκτική.
«Είναι γεωγραφικά, γενετικά και δημογραφικά απομομωμένες, που σημαίνει πως δεν επικοινωνούν με άλλες αρκούδες» σημειώνει η Λεντρ, παρότι ξεκαθαρίζει πως η αγέλη αυτή δεν εξελίσσεται σε νέο είδος.
«Περιστασιακά, υπάρχει κάποιος “μετανάστης” που έρχεται και προσθέτει γενετική διαφορετικότητα στην ομάδα. Όμως, επειδή είναι τόσο απομονωμένες γεωγραφικά, δεν έχουν μεγάλη γενετική συμβολή από άλλες πολικές αρκούδες από άλλα μέρη της Αρκτικής» προσθέτει η Λεντρ.
Υπολογίζεται ότι έχουν απομείνει περίπου 26.000 πολικές αρκούδες.
«Οι πολικές αρκούδες έχουν πλέξει», λέει ο Δρ Σαπίρο, επίσης συγγραφέας της μελέτης. «Είναι σαφές ότι εάν δεν μπορούμε να επιβραδύνουμε τον ρυθμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη, οι πολικές αρκούδες βρίσκονται σε τροχιά εξαφάνισης. Όσο περισσότερα μπορούμε να μάθουμε για αυτό το αξιοσημείωτο είδος, τόσο καλύτερα θα είμαστε σε θέση να τις βοηθήσουμε να επιβιώσουν τα επόμενα 50 με 100 χρόνια».
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science.
