«Βέλη του Βορρά», όπως λέμε «Σιδερένια Ξίφη»: Η στρατηγική του Ισραήλ στο Λίβανο

Τα μαχητικά του Ισραήλ χτυπούν ολόκληρο τον Λίβανο και όχι μόνο τα νότια τμήματα καθώς ως φαίνεται η πληροφόρηση που έχουν για τις αποθήκες οπλισμού της Χεζμπολάχ περιλαμβάνουν το σύνολο των εδαφών της χώρας στα βόρεια σύνορά τους.

Οι νεκροί από τους βομβαρδισμούς είναι εκατοντάδες και το Ισραήλ έχει φροντίσει να ξεκαθαρίσει με μηνύματα σε αραβικά – αγγλικά και εβραϊκά πως για τις απώλειες στον «μαλακό» ιστό ευθύνεται μόνο η σιιτική οργάνωση, που έχει τοποθετήσει οπλικά συστήματα σε κατοικημένες περιοχές μετατρέποντας του πολίτες σε ανθρώπινες ασπίδες.

Την προηγούμενη εβδομάδα σε απόλυτη συνεργασία με τις μυστικές υπηρεσίες, το Τελ Αβίβ από την μία εξέθεσε και από την άλλη απέκοψε χιλιάδες μέλη της Χεζμπολάχ από την κεντρική τους διοίκηση.

Σήμερα σέρνει την φιλοϊρανική οργάνωση το συντομότερο δυνατό σε έναν πόλεμο τον οποίο είναι αδύνατο να κερδίσει… όσο κι αν παλέψει.

Το Ισραήλ έχει χαράξει ένα ξεκάθαρο σε όλους πλάνο. Είναι τόσο ξεκάθαρο καθώς είναι όμοιο με αυτό που εφάρμοσε και συνεχίζει να εφαρμόζει στον παλαιστινιακό θύλακα στη Γάζα.

Ακόμη και οι ομιλίες των στελεχών της ισραηλινής Κυβέρνησης αλλά και του ίδιου του πρωθυπουργού Νετανιάχου δεν έχουν παρά αλλαγές στο όνομα του εχθρού…

Αν κάποιος στη θέση της Χεζμπολάχ βάλει τη Χαμάς έχει ένα ίδιο σκηνικό, ένα σκηνικό που είναι και εν πολλοίς απόλυτα λογικό να χρησιμοποιεί το Τελ Αβίβ…

Είναι φυσιολογικό τα «Βέλη του Βορρά» να είναι ουσιαστικά πανομοιότυπα με τα «Σιδερένια Ξίφη» καθώς η πρώτη επιχείρηση δούλεψε προς όφελος του Ισραήλ αν εξαιρέσει κανείς πως ακόμη τουλάχιστον 100 άνθρωποι παραμένουν όμηροι της Χαμάς.

Ο Λίβανος και η Χεζμπολάχ για το Ισραήλ είναι στο ίδιο επίπεδο, είναι κοινός στόχος και το Τελ Αβίβ με βάση τις πληροφορίες που διαθέτει πιστεύει πως αν ακολουθήσει την ίδια τακτική θα έχει και το ίδιο αποτέλεσμα.

Αν διατηρήσουμε τις απαραίτητες αποστάσεις από τα πεδία των βομβαρδισμών, είναι απλό και εύκολο να ειπωθεί πως το Ισραήλ δρα με γνώμονα τα όσα ζητά στην περιοχή.

Δεν επιθυμεί να χάσει το συγκριτικό πλεονέκτημα που κέρδισε με τις εκρήξεις στους βομβητές και τους ασυρμάτους μικρής εμβέλειας και το σημαντικότερο θέλει όσο το δυνατόν γρηγορότερα να «σύρει» την Χεζμπολάχ που έχει χάσει εκτός από τον Νασράλα όλα τα άλλα στελέχη της σε μία άνευ όρων συμφωνία με πολύ σύντομη διαπραγμάτευση.

Τα πράγματα όμως μπορεί να εξελιχθούν διαφορετικά και ίσως αυτή την φορά το Ισραήλ να μην κερδίσει όσο γρήγορα και αναίμακτα τη μάχη με τον Λίβανο.

Ναι, η Χεζμπολάχ έχει υποστεί πολύ βαριά χτυπήματα σε όλα τα επίπεδα και επί της ουσίας δεν έχει βρει ούτε τον χρόνο ούτε τον τρόπο να αντικαταστήσει τα στελέχη της που διαδραματίζουν κομβικό ρόλο στις επιχειρήσεις ενάντια στο Ισραήλ.

Ναι, η Χεζμπολάχ βρίσκεται στριμωγμένη πιθανότατα σε κάποια από τις σήραγγες που επί δεκαετίες και η ίδια κατασκευάζει στα βουνά του νότιου Λιβάνου, αλλά αυτό δε σημαίνει πως μπορεί το «μακρύ χέρι» του Ιράν να ηττηθεί μέσα σε μερικές ημέρες όταν ακόμη και για τη Χαμάς απαιτήθηκε πάνω από ένα δεκάμηνο για να αποδεκατιστεί αποτελεσματικά.

Η Χεζμπολάχ είναι ένας καλά οργανωμένος στρατός, ο οποίος έχει χάσει σημαντικά στελέχη αλλά αυτό δεν σημαίνει πως έχει εφεδρείες.

Η οργάνωση κάνει πόλεμο εδώ και δεκαετίες με το Ισραήλ και έχει πάρει αρκετά και κυρίως σκληρά μαθήματα ακόμη και στο πρόσφατο παρελθόν.

Το βασικότερο πλεονέκτημα των σιιτών του Λιβάνου και της οργάνωσης που οι ίδιοι εμφανίζουν ως αντίσταση είναι πως το Ιράν δεν έχει ακόμη αναμειχθεί.

Η Τεχεράνη ξεκαθάρισε με τον πλέον επίσημο τρόπο -από αμερικανικό μάλιστα έδαφος- πως το Ισραήλ θα πρέπει είτε να περιοριστεί από τους συμμάχους του είτε θα υποστεί σημαντικό πλήγμα.

Το Ισραήλ βιάζεται για πολλούς λόγους να τελειώσει με όλους τους εχθρούς του στην περιοχή πριν από τις αρχές Νοεμβρίου ή το μέγιστο μέχρι τις πρώτες ημέρες του ερχόμενου Ιανουαρίου, όταν θα ορκιστεί νέος Πρόεδρος στην Ουάσιγκτον.

Αν το καταφέρει θα το δείξει ο χρόνος αλλά η Χεζμπολάχ δεν δείχνει καμία διάθεση παρά τις απώλειες σε ανθρώπους και στάτους να «τρέξει».

Ο σχεδιασμός της οργάνωσης θέλει χρόνο και αυτό φαίνεται πως το γνώριζε επίσης το Ισραήλ το οποίο επέλεξε να κινηθεί με αστραπιαίο και εντυπωσιακό τρόπο προκειμένου οι εξελίξεις να επιταχυνθούν…

Για την κυβέρνηση Νετανιάχου, το σενάριο μίας χερσαίας επιχείρησης είναι το επόμενο βήμα μόνο που για να πραγματοποιηθεί αυτό θα πρέπει η Χεζμπολάχ να είναι όντως αποδυναμωμένη για να μην έχει ο IDF απώλειες…

Κάτι τέτοιο πολύ δύσκολα φαίνεται σήμερα στον ορίζοντα παρά την σαρωτική στρατιωτική υπεροχή που δείχνει το Ισραήλ.

Η αναμονή, κάθε ώρα που περνά είναι υπέρ της Χεζμπολάχ η οποία πλέον έχει μία και μόνη επιλογή: να απαντήσει με τρόπο ασύμμετρο στο Ισραήλ ακόμη κι αν αυτό μπλέξει στα πεδία ενεργά και την Τεχεράνη την ίδια.