Στην πρώτη κατάσχεση κρυπτονομισμάτων από ψηφιακό πορτοφόλι συνολικού ποσού 273.000,00 USDT (Tether) προχώρησαν πρόσφατα οι Αρχές στην Ελλάδα, στο πλαίσιο ποινικής έρευνας.
Όπως αποκάλυψαν ερευνητές του ελληνικού CSI στο ΣΚΑΙ, η συγκεκριμένη επιτόπια κατάσχεση των ψηφιακών νομισμάτων πραγματοποιήθηκε τον Δεκέμβριο, με την παρουσία, εποπτεία και καθοδήγηση της αρμόδιας Εισαγγελέως του Ελληνικού Γραφείου Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, στο πλαίσιο ποινικής έρευνας που διενεργήθηκε από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία (EPPO) με τη συνεργασία του Τμήματος Εξέτασης Ψηφιακών Πειστηρίων της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών, καθώς και του Τμήματος Προστασίας Δημόσιας Περιουσίας και Ευρωπαϊκών πόρων της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος.
Τα blockchains και η κρυπτογραφία
Όπως δηλώνουν τα στελέχη του ελληνικού CSI, η συγκεκριμένη υπόθεση, η οποία αποτελεί συνέχεια της επιχείρησης “Admiral”, εκτός από την σπουδαιότητα και την προφανή νομική της βαρύτητα, καταδεικνύει την επιτακτική ανάγκη προσαρμογής των διωκτικών Αρχών στις ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις.
Οι ίδιοι εξηγούν πως τα κρυπτονομίσματα, με τη δυνατότητά τους να προσφέρουν ανωνυμία και ασφάλεια, χρησιμοποιούνται συχνά για εγκληματικές ενέργειες, όπως απάτες, διαδικασίες νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή ακόμα και τη χρηματοδότηση οργανωμένου εγκλήματος.
«Η επιτυχής κατάσχεσή τους απαιτεί ακρίβεια, εξειδίκευση και μια βαθιά κατανόηση των προηγμένων τεχνολογιών που διέπουν τα blockchains και την κρυπτογραφία… μια λάθος ενέργεια θα οδηγήσει σε μη αναστρέψιμα αποτελέσματα, την πλήρη απώλεια των ψηφιακών νομισμάτων» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Αλέξανδρος Βασιλαράς, επικεφαλής του Τμήματος Εξέτασης Ψηφιακών Πειστηρίων της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών.
Παράλληλα, εξηγεί πως «η τύχη των δεσμευμένων – κατασχεθέντων ψηφιακών νομισμάτων θα εξαρτηθεί στο επόμενο στάδιο της ακροαματικής διαδικασίας. Για παράδειγμα, σε κάποιες χώρες της Κεντρικής Ευρώπης αποφασίζεται η διαχείριση τους και η ρευστοποίηση (μετατροπή σε χρήμα) την κατάλληλη στιγμή, με στόχο τη μεγιστοποίηση του οφέλους για τον κρατικό μηχανισμό.»
