Δεν πέρασαν παρά μόνο λίγες ώρες από τότε που κηρύχθηκε η κατάπαυση του πυρός στον Λίβανο και ο ισραηλινός στρατός εξαπέλυσε νέες επιθέσεις στην περιοχή, στοχοποιώντας, όπως ισχυρίστηκε, θέσεις της Χεζμπολάχ.
Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF) προειδοποίησαν τους Λιβανέζους πολίτες, που μετά την εκεχειρία έσπευσαν να επιστρέψουν σε ό,τι έχει απομείνει από τα σπίτια τους, ότι δεν μπορούν να επιστρέψουν σε 60 χωριά στα νότια της χώρας.
«Σε κίνδυνο όποιος επιστρέψει»
Δημοσίευσαν επίσης έναν χάρτη που, σύμφωνα με το BBC, δείχνει μια περιοχή πολλών χιλιομέτρων, στην οποία οι κάτοικοι δεν πρέπει να επιστρέψουν, διότι «όποιος το έκανε, θα έθετε τον εαυτό του σε κίνδυνο».
Ταυτόχρονα, επέβαλαν απαγόρευση κυκλοφορίας από το βράδυ της Πέμπτης (28/11) στο νότιο Λίβανο, που γειτονεύει με το βόρειο τμήμα της ισραηλινής επικράτειας, καθώς, όπως ισχυρίστηκαν «ύποπτοι παραβίασαν τους όρους της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός» και άνοιξαν πυρ σε βάρος τους.
Ο λιβανέζικος στρατός, που άρχισε να αναπτύσσει δυνάμεις και τεθωρακισμένα στο νότιο τμήμα της επικράτειας, κατήγγειλε την Πέμπτη (28/11) το Ισραήλ πως παραβίασε «επανειλημμένα» τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός.
Ο ίδιος ο Μπενιαμίν Νετανιάχου απείλησε με «εντατικό πόλεμο» τον Λίβανο σε περίπτωση παραβίασης της εκεχειρίας που έχει συμφωνηθεί. «Αν είναι απαραίτητο, θα διατάξω» τον στρατό να διεξαγάγει «εντατικό πόλεμο σε περίπτωση παραβίασης της κατάπαυσης του πυρός» διεμήνυσε χαρακτηριστικά ο Ισραηλινός πρωθυπουργός.
Ο ρόλος του Ιράν
Η ένταση που παραμένει στο «κόκκινο» παρά την επίτευξη συμφωνίας, δείχνει, όπως εξηγούν οι New York Time, ότι όσο δύσκολο και αν ήταν να επιτευχθεί, η κατάπαυση του πυρός στον Λίβανο τελικά ήταν το εύκολο μέρος της «εξίσωσης» του πολέμου.
Τόσο το Ισραήλ όσο και το Ιράν, ήθελαν τον τερματισμό των μαχών στον Λίβανο, η κάθε πλευρά για τους δικούς της λόγους.
Με τις ΗΠΑ διαμεσολαβήτρια δύναμη, ο Τζο Μπάιντεν σημείωσε ότι «η ειρήνη είναι εφικτή» τροφοδοτώντας την ελπίδα ότι η εκεχειρία ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χεζμπολάχ στον Λίβανο θα μπορούσε να είναι το πρώτο βήμα προς τον τερματισμό της επέλασης των κατοχικών δυνάμεων και στη Γάζα.
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η επίτευξη ειρήνης πλησιάζει στον πολύπαθο, πολιορκημένο θύλακα. Το χάσμα είναι μεγάλο και το Ισραήλ δεν προτίθεται να αφήσει σπιθαμή χώρου. Πολλές δυνάμεις όπως η Σαουδική Αραβία εξακολουθούν να επιμένουν σε ένα παλαιστινιακό κράτος, μια προοπτική που φαίνεται να μακραίνει όλο και περισσότερο. Την ίδια ώρα, όμως κάθε διπλωματική προσπάθεια τορπιλίζει η προοπτική το Ιράν να αποκτήσει πυρηνικά όπλα.
«Ο πρώτος λόγος είναι να επικεντρωθούμε στην ιρανική απειλή» είχε προειδοποιήσει ο Νετανιάχου.
Έτσι, τα εμπόδια είναι πολλά για μια μόνιμη κατάπαυση του πυρός και σύντομα ο Μπάιντεν δεν θα είναι στο «τιμόνι» των διαπραγματεύσεων για να συζητηθεί μια τέτοια λύση, καθώς τη θέση του θα πάρει πλέον ο Ντόναλντ Τραμπ.
Για την ακρίβεια, οι σχέσεις με το Ιράν θα είναι και η πρώτη πρόκληση του Τραμπ στην περιοχή. Και αυτό όχι μόνο επειδή είναι ο βασικός παράγοντας που μπορεί πράγματι να απειλήσει το Ισραήλ, αλλά και επειδή συνεχίζει να αποκτά μεγάλες ποσότητες ουρανίου που μπορεί γρήγορα να μετατραπεί σε πυρηνικά όπλα.
Ο «άσος» στο μανίκι του Τραμπ
Υπάρχουν όμως παράγοντες που λειτουργούν υπέρ του Τραμπ. Το Ιράν, το οποίο στήριξε την κατάπαυση του πυρός στον Λίβανο, προσπαθεί να δείξει στην επερχόμενη αμερικανική κυβέρνηση ότι είναι και πάλι ανοιχτό σε μια συμφωνία κατόπιν διαπραγμάτευσης για το πυρηνικό του πρόγραμμα, όπως αποκαλύπτουν λένε διπλωμάτες και αναλυτές.
Με τη Χεζμπολάχ και τη Χαμάς να έχουν υποστεί σοβαρά πλήγματα και με την αεράμυνα του να αποδεικνύεται ευάλωτη, το Ιράν θέλει να αποφύγει μια άμεση στρατιωτική σύγκρουση με το Ισραήλ και να λάβει οικονομική ανακούφιση από τις κυρώσεις για το πυρηνικό του πρόγραμμα, όπως εξηγούν.
Έτσι, η Τεχεράνη είναι πρόθυμη να διαπραγματευτεί για τον ταχέως αναπτυσσόμενο πυρηνικό της εμπλουτισμό, ο οποίος θα αναβαθμιστεί εντός των επόμενων εβδομάδων και πάντως προτού ο Τραμπ αναλάβει τα καθήκοντά του.
Οι Ιρανοί και οι σύμμαχοί του στη Μέση Ανατολή επικαλούνται τις «φιλοδοξίες του Τραμπ για τη σύναψη συμφωνιών» σημείωσε ο διευθυντής Μέσης Ανατολής του Chatham House, Σανάμ Βακίλ. Επιδεικνύουν τη συμμόρφωσή τους στον Λίβανο και δεσμεύονται στους Ευρωπαίους, ελπίζοντας σε μια νέα πυρηνική συμφωνία, είπε.
«Αλλά από την πρόθεση, μέχρι το τραπέζι των διαπραγματεύσεων και το ενδεχόμενο μιας συμφωνίας» χρειάζεται πολύς χρόνος.
Τι προβλέπει η εκεχειρία
Η συμφωνία, που κλείστηκε με μεσολάβηση των ΗΠΑ και της Γαλλίας, δίνει στις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις προθεσμία 60 ημερών για να αποσυρθούν προοδευτικά από τον νότιο Λίβανο.
Η Χεζμπολάχ υποχρεούται να αναδιπλωθεί βόρεια του ποταμού Λιτάνι, περίπου τριάντα χιλιόμετρα από τα σύνορα, και να διαλύσει στρατιωτικές υποδομές της στον νότιο Λίβανο.
Η συμφωνία είναι βασισμένη στην απόφαση 1701 (2006) του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που αφορούσε το τέλος του προηγούμενου πολέμου ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χεζμπολάχ.
Το Ισραήλ λέει πως διατηρεί «πλήρη ελευθερία στρατιωτικής δράσης στον Λίβανο», σε περίπτωση που «η Χεζμπολάχ παραβιάσει τη συμφωνία και αποπειραθεί να επανεξοπλιστεί».
