«Μας άφησαν να παλεύουμε μόνοι μας» – Ξεχειλίζει η οργή στην Ισπανία μετά τις φονικές πλημμύρες
Το αίσθημα της οργής για τις ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν ξεχειλίζει στην Ισπανία που επλήγη από τις φονικότερες πλημμύρες της τελευταίας 30ετίας, ενώ ακόμη κανείς δεν ξέρει πόσα ακριβώς είναι τα θύματα της τραγωδίας και οι υλικές καταστροφές είναι ανυπολόγιστες.
Οι Αρχές φοβούνται ότι ο τελικός αριθμός των νεκρών θα ανέλθει σε 400, οι επιζώντες περιγράφουν ένα «τσουνάμι» νερού που παγίδευε τα θύματα στα αυτοκίνητά τους και την οργή τους για τον κακό σχεδιασμό και την αργή αντίδραση των αρχών.
Αρκετοί δήμαρχοι ζητούν περισσότερη βοήθεια, καθώς συνεχίζεται η αναζήτηση αγνοουμένων, η προμήθεια τροφίμων και νερού και ο καθαρισμός μετά την καταστροφή.
Ο Ντάνι Σόρνι, ένας 22χρονος κάτοικος της Παιπόρτα, που βρέθηκε στο επίκεντρο της καταστροφής και βρίσκεται σε μικρή απόσταση από τη Βαλάνθια κάνει λόγο για μία πόλη – νεκροταφείο. «Αυτή η πόλη είναι ένα νεκροταφείο, με πτώματα παγιδευμένα κάτω από ενάμισι μέτρο λάσπης και κάτω από αυτοκίνητα», δήλωσε στον Independent.
«Μας εγκατέλειψαν. Περιμένουμε ακόμα να έρθει βοήθεια. Δεν υπάρχει στρατός, είμαστε μόνο εμείς», προσθέτει ο Σόρνι. «Εδώ είναι εμπόλεμη ζώνη. Δεν έχουμε νερό ούτε για να κάνουμε ντους. Και όλα τα σούπερ μάρκετ έχουν λεηλατηθεί», δηλώνει. «Με το ζόρι μπορείς να περπατήσεις στους δρόμους και όλοι γνωρίζουν κάποιον που έχει πεθάνει», τονίζει.
«Είναι δύσκολο να κοιμηθώ γνωρίζοντας ότι υπάρχουν ακόμα νεκροί άνθρωποι παγιδευμένοι εκεί έξω», καταλήγει.
Πολλοί είναι οι επιζώντες από τις καταστροφικές που δηλώνουν ότι αισθάνονται τυχεροί που είναι ζωντανοί. Είναι όμως θυμωμένοι που δεν έχουν λάβει περισσότερη υποστήριξη από την κυβέρνηση, τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης ή το στρατό.
Λένε ότι αισθάνονται ξεχασμένοι και ότι έχουν μείνει χωρίς ρεύμα, φαγητό ή νερό, παρόλο που ζουν σε μικρή απόσταση με το αυτοκίνητο από μία από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ισπανίας.
«Πείτε στον κόσμο ότι δεν έχουμε τίποτα», λέει ένας άνδρας καθώς μιλάμε στην πόλη Αλμπάλ.
