Οι προτεραιότητες του Τραμπ και οι ανατροπές που φέρνουν αυτές εντός και εκτός Αμερικής
Επίσης στις τηλεφωνικές επικοινωνίες που είχε με πάνω από 70 ηγέτες που τον κάλεσαν για να τον συγχαρούν για την νίκη του πολλές ήταν οι φορές που τόνισε ότι έχει πάρει το μάθημά του, όπως αναφέρει πηγή που βρίσκεται πολύ κοντά στον Τραμπ.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή ο Τραμπ φέρεται να έχει χάσει μέρος της «πικρίας» του και φαίνεται να έχει σκοπό να κάνει καλούς διορισμούς στις ομάδες του, κάτι που ο εκλεγμένος πρόεδρος «γνωρίζει ότι ήταν η αχίλλειος πτέρνα του» μετά τη νίκη του το 2016, όπως αναφέρει το Skynews.
Μάλιστα ο Τραμπ αισθάνεται καλύτερα για τα πάντα – τον εαυτό του, τα επιτεύγματά του και είναι ανεβασμένος από τα αποτελέσματα των εκλογών.
Λέγεται επίσης ότι είναι αποφασισμένος να εκπληρώσει τις υποσχέσεις του στους ανθρώπους που τον εξέλεξαν, είτε αυτό αφορά την ενέργεια, είτε την υπόσχεσή του να μην προσθέσει φόρο στα φιλοδωρήματα.
«Αυτή ήταν μια εκστρατεία για τους εργαζόμενους Αμερικανούς και τους καθημερινούς εργαζόμενους Αμερικανούς», λέει ο αξιωματούχος.
«Δεν νομίζω ότι το έκαναν αυτό το 2016, γιατί δεν ήταν τόσο καλά μελετημένη… Κέρδισαν και αυτό ήταν όλο. Ξέχασαν γιατί τους έφεραν εκεί» προσθέτει.
Οι πολιτικές που η εφαρμογή τους είναι «αδιαπραγμάτευτη»
Η αλήθεια είναι ότι μένει να δούμε ποιες από τις πολιτικές θα ακολουθήσει σε συμφωνία με τις προεκλογικές του δεσμεύσεις και ποιες θα τροποποιήσει.
Η οικονομία αποτελεί την μεγαλύτερη πρόκληση και είναι ο λόγος που οι ψηφοφόροι αποφάσισαν ότι είναι εκείνος που θα πρέπει να περάσει το κατώφλι του Λευκού Οίκου, επιβεβαιώντας τη φράση «Είναι η οικονομία, ηλίθιε». Την είπε ο Τζιμ Κάρβιλ το 1992 κατά την επιτυχή εκστρατεία του Μπιλ Κλίντον απέναντι στον Τζορτζ Μπους. Με την προσθήκη και του πληθωρισμού ο οποίος πλήττει τα αμερικανικά νοικοκυριά. Η ιδέα και μόνο ότι θα επιβάλει επιπλέον δασμούς στα προϊόντα από το εξωτερικό έχει προκαλέσει πονοκέφαλο σε όλον τον πλανήτη, ενώ ελλοχεύει και ο κίνδυνος να υπάρχουν συνέπειες και για την οικονομία της Αμερικής που θα κάνουν ακόμη πιο δύσκολη την καθημερινότητα των Αμερικανών.
Η ανησυχία της διεθνούς κοινότητας αποτυπώθηκε στις δηλώσεις αλλά και στα όσα συζήτησαν οι ηγέτες κατά τη σύνοδό τους την Πέμπτη (7/11) στη Βουδαπέστη, έστω και αν προσπάθησαν να το κρύψουν.
Η επικεφαλής της Επιτροπής της Ε.Ε. Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν αφού πρώτα συνεχάρη τον Τραμπ, αλλά υπενθύμισε εγκαίρως ότι «εκατομμύρια θέσεις εργασίας και δισεκατομμύρια στο εμπόριο» βασίζονται στη διατλαντική τους σχέση.
Οι απελάσεις και το μεγάλο κόστος
Μία άλλη πολιτική στην οποία δεν είναι διατεθειμένος να κάνει εκπτώσεις είναι το σχέδιο μαζικών απελάσεων ανεξάρτητα από το τίμημα.
«Προφανώς πρέπει να κάνουμε τα σύνορα ισχυρά και ισχυρά και, ταυτόχρονα, θέλουμε να έρχονται άνθρωποι στη χώρα μας», είπε σε τηλεφωνική του συνέντευξη στο NBC. «Και ξέρετε, δεν είμαι κάποιος που λέει, όχι, δεν μπορείτε να έρθετε. Θέλουμε να έρθουν οι άνθρωποι» πρόσθεσε.
«Δεν είναι θέμα τιμής. Δεν είναι – πραγματικά, δεν έχουμε άλλη επιλογή», τόνισε.
Η συντηρητική εκτίμηση του Αμερικανικού Συμβουλίου Μετανάστευσης για το κόστος του σχεδίου του είναι 315 δισ. δολάρια.
Ο γρίφος της Ουκρανίας
«Μην προσπαθείτε να προβλέψετε τις ενέργειες του Τραμπ. Κανείς δεν ξέρει πώς θα ενεργήσει» είπε δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο Ουκρανός βουλευτής.
Ο Τραμπ κάποτε υποσχέθηκε να τερματίσει τον πόλεμο σε μία μόνο ημέρα και έχει επανειλημμένα επικρίνει τη στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ προς την Ουκρανία. Τώρα, κανείς δεν ξέρει τι θα μπορούσε να κάνει.
«Θα μπορούσε να ζητήσει από τον Πούτιν να παγώσει αυτόν τον πόλεμο και αυτός να πει ΟΚ», λέει ένας στρατιώτης της πρώτης γραμμής. «Είναι το χειρότερο σενάριο, διότι σε δύο χρόνια οι Ρώσοι θα προελάσουν ξανά και μπορεί να μας καταστρέψουν», προσθέτει.
«Το δεύτερο σενάριο είναι να αρνηθεί ο Πούτιν», λέει. «Υπάρχει περίπτωση ο Τραμπ να αντιδράσει με δυναμικό τρόπο. Αυτό είναι ένα πιο ελπιδοφόρο σενάριο».
Ο Τραμπ είναι απρόβλεπτος, ιδίως σε πολύπλοκα και χρονοβόρα θέματα και προτιμά τις γρήγορες λύσεις. Ίσως να μην μάθουμε ποτέ αν πραγματικά μελέτησε την κατεύθυνση που επιβάλλει στην Ουκρανία ή αν απλώς δεν θέλει ποτέ ξανά να μιλήσει για τον πόλεμο ή να ξοδέψει χρήματα γι’ αυτόν.
Αυτό σημαίνει ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι πρέπει να αντιμετωπίσουν την ανατροπή των πραγμάτων: την πιθανότητα να εξακολουθεί να στάζει κάποια βοήθεια από το Πεντάγωνο και τους Ευρωπαίους συμμάχους του ΝΑΤΟ, αλλά η κυβέρνηση Τραμπ να έχει πάρει εχθρική στάση απέναντι στο Κίεβο.
Ακόμη ο Τραμπ δεν θα πρέπει να εξετάσει όχι μόνο την περαιτέρω στρατιωτική υποστήριξη για την Ουκρανία, αλλά και το πώς ή αν θα απαντήσει στην αυξανόμενη εμπλοκή της Βόρειας Κορέας στην εισβολή της Ρωσίας. Κάτι που έσπευσε να υπενθυμίσει ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε σε μία προσπάθεια να δείξει ότι η Ουάσινγκτον έχει συμφέρον να μην εγκαταλείψει την Ουκρανία, όπως φοβούνται και ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, αλλά και οι Ευρωπαίοι καθώς σε μια τέτοια περίπτωση θα πρέπει να αναλάβουν μεγαλύτερο οικονομικό βάρος.
Οι πρωτοβουλίες που θα αναλάβει ο Τραμπ στο θέμα της Ουκρανίας αποκτούν ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον μετά τα συγχαρητήρια που του έδωσε ο Βλαντιμίρ Πούτιν δηλώνοντας παράλληλα ότι είναι έτοιμος να μιλήσει μαζί του. Η δήλωση του Ρώσου προέδρου έγινε λίγες ώρες μετά την παραδοχή του εκπροσώπου του Κρεμλίνου ότι η επικοινωνία με την απερχόμενη κυβέρνηση Μπάιντεν περιορίζεται σε τεχνικά κανάλια. «Δεν συνεργαζόμαστε ουσιαστικά με την κυβέρνηση Μπάιντεν. Παραμένουν μόνο ελάχιστα κανάλια τεχνικής επικοινωνίας», είπε ο Ντμίτρι Πεσκόφ.
Μόνο και μόνο ότι ο Πούτιν του έδωσε συγχαρητήρια, ενώ παράλληλα του εξέφρασε το θαυμασμό του λέει πολλά για τις μεγάλες προσδοκίες που έχει η Μόσχα από την επερχόμενη αλλαγή ηγεσίας στις ΗΠΑ. Το αν θα ευωδοθούν και σε ποιο βαθμό θα φανεί με το νέο έτος.
