Το ρίσκο του Ισραήλ στον Λίβανο: Οι προκλήσεις και τα μοιραία λάθη του παρελθόντος

Φυσικά κανένας πόλεμος δεν είναι όμοιος, ακόμη και εκείνοι που διεξάγονται μεταξύ των δύο ίδιων αντιπάλων στο ίδιο έδαφος. Αλλά πολλές από τις προκλήσεις παραμένουν οι ίδιες.

Ο ανώτερος στρατιωτικός διοικητής του Ισραήλ δήλωσε στα στρατεύματα, όπως αναφέρει ο Guardian, ότι οι αεροπορικές επιδρομές θα συνεχιστούν στο εσωτερικό του Λιβάνου, καθώς ο ισραηλινός στρατός προετοιμάζεται για μια πιθανή χερσαία επιχείρηση.

Εάν οι δυνάμεις του διασχίσουν τα βόρεια σύνορα, είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν εμπόδια που έχουν ξαναδεί και στο παρελθόν.

Όταν τα ισραηλινά τανκς εισέβαλαν στον νότιο Λίβανο το 2006 βρήκαν έναν αντίπαλο που είχε αλλάξει δραματικά από την αποχώρηση του Ισραήλ από τον Λίβανο έξι χρόνια νωρίτερα.

Ακόμη και σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα, η Χεζμπολάχ είχε οργανωθεί και είχε αναπτύξει τις δυνατότητές της.

Στη θαμνώδη συνοριακή ζώνη που εποπτεύεται από απότομες βραχώδεις κορυφογραμμές, είχαν κατασκευαστεί σήραγγες μάχης.

Παράλληλα οι μαχητές της είχαν προσαρμοστεί νέες τακτικές και όπλα που θα επέφεραν πλήγματα στις ισραηλινές δυνάμεις κατά την είσοδό τους.

Ειδικά τα τανκς ήταν ευάλωτα σε αντιαρματικούς πυραύλους, ενώ μαχητές της Χεζμπολάχ και της συμμαχικής της ομάδας, του Κινήματος Αμάλ, έριχναν όλμους στις μονάδες του ισραηλινού πεζικού την ώρα που διέσχιζαν ελαιώνες και καπνοφυτείες.

Σε εκείνον τον πόλεμο – όπως και σε αυτόν – ισραηλινά αεροσκάφη και drone έλεγχαν τον αέρα, σφυροκοπώντας τις υποδομές και τις θέσεις της Χεζμπολάχ.

Οι ισραηλινές κανονιοφόροι έβαλαν καθημερινά κατά της κύριας παράκτιας λεωφόρου.

Σε ετοιμότητα η Χεζμπολάχ

Η εικόνα κοντά στα σύνορα ήταν πολύ διαφορετική. Τότε, όπως και τώρα, η Χεζμπολάχ ήταν πολύ καλά προετοιμασμένη. Η ρίψη των ρουκετών γινόταν από μια κρυφή θέση στις κοντινές πλαγιές των λόφων, με τους Ισραηλινούς να απαντούν, τόσο από αέρος όσο και με το πυροβολικό.

Συχνά όμως, μετά από μια παύση μερικών ωρών, οι ρουκέτες εκτοξεύονταν ξανά από το ίδιο σημείο σε ένα φαύλο κύκλο.

Απευθευνόμενος σε στρατιώτες ο νυν αρχηγός του ισραηλινού επιτελείου, Χέρζι Χαλεβί, φάνηκε να επιβεβαιώνει ότι οποιαδήποτε χερσαία εισβολή, αν διαταχθεί, θα είναι δύσκολη και αντίθετη.

«Προετοιμάζουμε τη διαδικασία ενός ελιγμού, που σημαίνει ότι οι στρατιωτικές σας μπότες σας θα εισέλθουν σε εχθρικό έδαφος, θα εισέλθουν σε χωριά που η Χεζμπολάχ έχει προετοιμάσει ως μεγάλα στρατιωτικά φυλάκια, με υπόγεια υποδομή, σημεία στάσης και θέσεις εκτόξευσης στο έδαφός μας και θα πραγματοποιήσουν επιθέσεις εναντίον Ισραηλινών πολιτών», είπε στους στρατιώτες των Ισραηλινών Δυνάμεων Άμυνας την Τετάρτη (25/9).

«Κατά την είσοδό σας σε αυτές τις περιοχές με ισχύ, τη συνάντησή σας με τους μαχητές της Χεζμπολάχ, θα τους δείξετε τι σημαίνει να αντιμετωπίζεις μια επαγγελματική, εξαιρετικά καταρτισμένη και έμπειρη στη μάχη δύναμη. Θα έρθετε πολύ πιο δυνατοί και πολύ πιο έμπειροι από αυτούς. Θα πάτε μέσα, θα καταστρέψετε τον εχθρό εκεί και θα διαλύσετε αποφασιστικά την υποδομή τους», πρόσθεσε.

Η πραγματικότητα είναι ότι οποιαδήποτε χερσαία εκστρατεία θα είναι ένα πολύ πιο πολύπλοκο εγχείρημα από τις επιθέσεις που πραγματοποιεί το Ισραήλ υπό την καθοδήγηση των μυστικών υπηρεσιών με την έκρηξη των βομβητών και τις επακόλουθες αεροπορικές επιδρομές.

Το μάθημα του 2006

Οι αποτυχίες του πολέμου του 2006 είχαν πρόσωπο τον τότε αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Νταν Χαλούτζ, έναν πρώην πιλότο μαχητικών αεροσκαφών που δυσκολεύτηκε να συντονίσει τις κινήσεις εδάφους, καθώς και τον τότε πρωθυπουργό, Εχούντ Ολμέρτ, και τον υπουργό Άμυνας, Αμίρ Πέρετζ.

Όπως έγραψε ο στρατιωτικός ανταποκριτής της Haaretz, Άμος Χάρελ, το 2016, μια δεκαετία μετά τον πόλεμο:

«Οι μεραρχίες του ισραηλινού στρατού μετακινούνταν άσκοπα, με την κυβέρνηση και τον στρατό να μην είναι σε θέση να καθορίσουν έναν ελιγμό που θα κέρδιζε το πάνω χέρι».

Ενώ οι Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις έχουν βελτιώσει τη θωράκισή τους για να υπερασπιστούν καλύτερα τα κινητά αντιαρματικά όπλα και να προετοιμαστούν για μάχες στο Λίβανο, παραμένει ασαφές αν μια χερσαία εισβολή του Ισραήλ μπορεί να αποφύγει τις ίδιες παγίδες. Ή αν, πράγματι, οι στόχοι της είναι πιο ρεαλιστικοί.

Η Χεζμπολάχ είναι πολύ καλύτερα οπλισμένη από ό,τι ήταν το 2006, οι μαχητές της είναι πιο έμπειροι στη μάχη μετά από χρόνια μάχης στη Συρία και το Ισραήλ φαίνεται να πέφτει στην ίδια εννοιολογική παγίδα παρανόησης της φύσης της ισλαμιστικής ομάδας.

Το μακρινό 1982

Βετεράνοι προειδοποιούν για απόηχους από τον πόλεμο του Λιβάνου το 1982, καθώς νέα σύγκρουση διαφαίνεται στα βόρεια σύνορα του Ισραήλ.

Ενώ η επιχείρηση με τον βομβητή και τα ισραηλινά πλήγματα έχουν επιτύχει να αφαιρέσουν ένα στρώμα ηγεσίας και διοίκησης και ελέγχου, η ουσία της Χεζμπολάχ ως λιβανέζικη δύναμη – σε αντίθεση με τη λειτουργία της ως στρατηγικού πληρεξουσίου του Ιράν – παραμένει τελικά άθικτη.

Στην καρδιά της παραμένει μια τοπικά ενσωματωμένη δύναμη που είναι διασκορπισμένη στις πόλεις, τα χωριά και την ύπαιθρο με ένα μόνο και καθήκον: να πολεμήσει τους Ισραηλινούς.

Την ίδια στιγμή, η στρατιωτική ικανότητα του Ισραήλ δοκιμάζεται, καθώς πολεμά σε πολλά μέτωπα ενώ και η ισραηλινή κοινωνία έχει κουραστεί μετά από ένα χρόνο πολέμου.

Πολλές από τις ίδιες μονάδες που πολεμούσαν στη Γάζα έχουν μετακινηθεί βόρεια.

Μια βαθύτερη κρίση στη Δυτική Όχθη εξαντλείται επίσης, καθώς η σύγκρουση στη Γάζα συνεχίζεται.

Οι Ισραηλινοί υπερηφανεύονται εδώ και καιρό ότι πολεμούν σε πολλαπλά μέτωπα, αλλά η μακρά επιχείρηση κατά της Χαμάς παραμένει ανολοκλήρωτη και χωρίς προφανές σχέδιο για την επόμενη μέρα.

Αν η ιστορία έχει κάτι να μας διδάξει και μετά από τις προηγούμενες εισβολές του Ισραήλ στον Λίβανο το 1978 τότε με στόχο τις βάσεις της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO) στην Επιχείρηση Λιτάνι, το 1985 που οδήγησε σε μια κατοχή που διήρκεσε μέχρι το 2000 και το 2006 – κάθε χερσαία εισβολή είναι πολύ πιθανό να μην επιτύχει τους στόχους της.