Φοβούνται επανάληψη του 2015 στο μεταναστευτικό οι Ευρωπαίοι – Οι ζυμώσεις στη Σύνοδο Κορυφής
Με το βλέμμα στραμμένο στο «διδάγματα» του 2015 και το μεγάλο προσφυγικό κύμα από την Συρία, οι ηγέτες της ΕΕ, συναντώνται σήμερα στις Βρυξέλλες.
Οι 27 καλούνται να εξετάσουν τις καταιγιστικές εξελίξεις στη Συρία, με άγνωστη ακόμη τη συμπεριφορά του ηγέτη της οργάνωσης Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ, Αμπού Μοχάμαντ αλ Γκολάνι προς τις μειονότητες, που μπορεί να προκαλέσει ένα ακόμη μαζικό κύμα μετανάστευσης.
Περισσότεροι από 1,3 εκατομμύριο αιτούντες άσυλο, έφτασαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2015. Το επόμενο έτος, άλλα 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι επιχείρησαν να περάσουν στην Ευρώπη μέσω του θανατηφόρου «Διαδρόμου της Μεσογείου», μετατρέποντας και το Αιγαίο σε μια θάλασσα νεκρών.
Δεν ήταν όλοι Σύροι. πολλοί από άλλες χώρες εκμεταλλεύτηκαν το χάος για να πάρουν το δρόμο τους προς την Ευρώπη. Και ακόμη και πολλοί Σύροι δεν είχαν βάσιμους λόγους να ζητήσουν άσυλο.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες φοβούνται μια επανάληψη. Το 2016, η ΕΕ συνήψε συμφωνία για να αποζημιώσει την Τουρκία για την επιβολή της ασφάλειας των συνόρων στην τουρκική πλευρά των συνόρων και να αποτρέψει αυτούς τους μετανάστες να φτάσουν στην Ευρώπη. Σήμερα, 3 εκατομμύρια Σύροι ζουν στην Τουρκία, αλλά οι τουρκικές αρχές φαίνονται κουρασμένες από αυτή τη ρύθμιση. Το τουρκικό καθεστώς έχει εκδιώξει τακτικά πρόσφυγες και τώρα ανοίγει τις συνοριακές του πύλες προς τη Συρία για να επιτρέψει την «ασφαλή και εθελοντική» επιστροφή των προσφύγων.
Ενώ ορισμένοι Σύροι πρόσφυγες είναι πρόθυμοι να επιστρέψουν, σχηματίοζντας ακόμη και ουρές στα Συρο-Τουρκικά συνοριακά περάσματα, άλλοι θα είναι λιγότερο πρόθυμοι. Εάν η Τουρκία εξαναγκάσει αυτούς τους πρόσφυγες και εάν η Συρία πέσει στο χάος, η προοπτική ενός άλλου προσφυγικού κύματος διαφαίνεται μεγάλη.
Παγωμένες οι αιτήσεις ασύλου Σύρων προσφύγων
Αμέσως μετά την πτώση της Δαμασκού, πολλές ευρωπαϊκές χώρες -συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, της Γερμανίας, της Σουηδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου- αποφάσισαν να σταματήσουν όλες τις διαδικασίες για τους Σύρους αιτούντες άσυλο.
Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτές οι αιτήσεις θα απορριφθούν, αλλά μάλλον ότι δεν θα διεκπεραιωθούν έως ότου οι αρχές επανεκτιμήσουν την κατάσταση στη Συρία.
Υπάρχουν πολλά ερωτήματα σχετικά με τη σταθερότητα του νέου καθεστώτος και κατά πόσο θα μπορούσε να γίνει τόσο καταπιεστικό όσο αυτό του Άσαντ. Αυτά τα ερωτήματα είναι αδύνατο να απαντηθούν, αλλά η πιθανότητα μιας σταθερής Συρίας μειώνεται δραματικά, δεδομένης της στάσης του Ισραήλ, αλλά και της Τουρκίας.
Δεν περνά απαρατήρητο, το γεγονός ότι ακόμη και χώρες της ΕΕ, όπως η Βουλγαρία, προσπαθεί να διώξει τους Σύρους αιτούντες άσυλο, πιέζοντάς τους σύμφωνα με πληροφορίες που μεταδίδει ο Guardian, να υπογράψουν έγγραφα «εθελούσιας επιστροφής», μερικές φορές με τη χρήση βίας.
Προβληματισμός για τον ρόλο της Τουρκίας
Η δύσκολη εξίσωση που καλούνται να λύσουν οι 27, περιλαμβάνεται και δεύτερος αστάθμητος παράγοντας: Η Τουρκία.
Η ΕΕ έχει την ευκαιρία να διορθώσει ένα λάθος που έκανε το 2015, συνεργαζόμενη μόνο με την Τουρκία.
Η συμφωνία με την Άγκυρα, ήταν αναγκαία αλλά αποδείχθηκε ανεπαρκής. Παρά τον πακτωλό χρημάτων για την υποτιθέμενη «συγκράτηση» του προσφυγικού κύματος, η Τουρκία, απέτυχε να υλοποιήσει σχεδόν το σύνολο της συμφωνίας, ενώ ακόμη και τμήματα του κρατικού μηχανισμού, ενεπλάκησαν στα εκτεταμένα κυκλώματα των δουλεμπόρων που λυμαίνονταν του πρόσφυγες.
