Από τη θερμοκοιτίδα στο ανοιχτό πέλαγος: Η «διαδρομή» του Χριστόφορου Θεοφάνους

0 0 4 minutes read

«Γεννήθηκα στις 21 Μαρτίου του 2004, χρονιά της Ολυμπιάδας, και μου δίνανε ελάχιστες πιθανότητες να ζήσω. Συγκεκριμένα, ήταν ένας μονοψήφιος αριθμός, πολύ κοντά στο μηδέν»

Με αυτά τα λόγια ξεκινάει ο Χριστόφορος Θεοφάνους, ο 20χρονος κολυμβητής υπεραποστάσεων για την προωρότητα, να διηγείται τη δική του ιστορία, μια ιστορία που ξεπερνά τα ανθρώπινα όρια και γίνεται «φάρος ελπίδας» για εκατομμύρια οικογένειες που βιώνουν την προωρότητα.

Ο Χριστόφορος είναι σήμερα στην ηλικία των 20 ετών και έχει καταφέρει να κολυμπήσει στο Ιόνιο Πέλαγος, χωρίς διακοπή, 42,2 χλμ. σε 15 ώρες, με σκοπό να αναδείξει την αστείρευτη δύναμη των πρόωρων παιδιών που είναι οι μαχητές της ζωής. Όπως και ο ίδιος. Όμως, πριν γίνει αθλητής, ήταν ένα μωρό που πάλεψε με όλες του τις δυνάμεις για την ίδια τη ζωή ή μάλλον, ένας μικρός ήρωας που γεννήθηκε πρόωρα και αψήφησε τις πιθανότητες, για να γίνει σύμβολο δύναμης και αντοχής.

Ο πρώτος αγώνας της ζωής του

Η προωρότητα είναι μια κατάσταση που επηρεάζει περίπου 1 στα 10 παιδιά παγκοσμίως, είναι ένας αγώνας που δεν σταματά ποτέ για τα μωρά και τις οικογένειές τους. Ο Χριστόφορος, λοιπόν, έμαθε από νωρίς τι σημαίνει να παλεύεις και αυτή η πάλη έγινε ο θεμέλιος λίθος της αφοσίωσής του στην κολύμβηση και στον σκοπό που υπηρετεί σήμερα.

Η μητέρα του, Φαίη Γραμμένου, θυμάται με τη σειρά της εκείνες τις πρώτες μέρες με ανάμεικτα συναισθήματα. «Οι γιατροί δεν ήταν σίγουροι αν θα τα κατάφερνε. Αλλά κάθε μέρα μας έδειχνε ότι είχε τη θέληση να ζήσει», ανέφερε και συνέχισε λέγοντας ότι: «Η προωρότητα για εμάς ήταν κάτι απρόσμενο, ήταν άγνωστο. Θυμάμαι αυτό, να φεύγω με άδεια αγκαλιά από το μαιευτήριο. Ότι ήταν η χειρότερη μέρα της ζωής μου και όχι καλύτερη, όπως είναι για όλους τους γονείς. Και έτσι μπήκαμε σε ένα “ταξίδι” αρκετά επώδυνο γιατί η προωρότητα σε όλους τους γονείς, δεν μπορώ να σας περιγράψω με λόγια το πόσο μεγάλο τραύμα αφήνει. Που, εντάξει, θα το αφήσεις πίσω σου για να συνεχίσεις τη ζωή σου, όπως κάναμε και εμείς, αφού όλα πήγαν καλά με τον Χριστόφορο. Αλλά θα το κουβαλάς για μια ζωή», κατέληξε.

Ο «δρόμος» για τα 42 χιλιόμετρα

Αν ρωτήσεις τον Χριστόφορο για το πώς μπήκε ο αθλητισμός στη ζωή του, θα σου πει πως από την πρώτη ημέρα που γύρισε στο σπίτι του, όντας σχεδόν 9 μηνών, ξεκίνησε να προπονείται. «Με τον αθλητισμό ξεκίνησα να ασχολούμαι πρόωρα. Δηλαδή, όταν ήρθα στο σπίτι μετά από τη θερμοκοιτίδα, επειδή ήμουνα πιο σφικτός και πιο μαγκωμένος, έπρεπε η μητέρα μου να μου κάνει κάποιες ασκήσεις για να καταφέρω να ανοίξω λίγο τα χέρια μου, λίγο τα πόδια μου, να χαλαρώσω», ανέφερε ο 20χρονος.

Πολύ γρήγορα λοιπόν, ο Χριστόφορος βρήκε τον δρόμο του μέσα από το νερό. Ξεκίνησε την κολύμβηση σε μικρή ηλικία, και πλέον προπονείται καθημερινά στο Ιλίσιο Δημοτικό Κολυμβητήριο στην ομάδα του Ηλυσιακού. «Η κολύμβηση έγινε το καταφύγιό μου», λέει. «Ένιωθα ότι κάθε βουτιά με έφερνε πιο κοντά στην ιστορία μου. Κολυμπούσα για μένα, αλλά και για όλα τα παιδιά που ξεκινούν τη ζωή τους από μειονεκτική θέση».

Στα 18 του χρόνια, έκανε το πρώτο μεγάλο άλμα στην καριέρα του, ασχολούμενος με την κολύμβηση υπεραποστάσεων, ενώ το καλοκαίρι του 2024 κολύμπησε σε ανοιχτή θάλασσα 42 χιλιόμετρα σε 15 ώρες. «Αποφάσισα να κολυμπήσω 42 χιλιόμετρα για να στηρίξω τα πρόωρα βρέφη. Όλο αυτό ξεκίνησε μετά από τον διάπλου Τορωναίου Κόλπου που ήταν 26 χιλιόμετρα, μετά από εκεί, είπα ότι θέλω να ανέβω χιλιομετρικά. Οπότε, δημιουργήθηκε έτσι αυτή η ιδέα στο μυαλό μου και υλοποιήθηκε κιόλας».

Παρά τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε κατά τη διάρκεια του εγχειρήματος και μοιράζεται μαζί μας, όπως ήταν οι πληγές στο σώμα του λόγω της αλατότητας της θάλασσας, η υποθερμία λίγο πριν το τέλος διάπλου και οι παραισθήσεις με τις οποίες ήρθε αντιμέτωπος λόγω της πολύωρης παραμονής του στο νερό, ο Χριστόφορος είχε έναν στόχο: Να δώσει φωνή στα πρόωρα μωρά που δεν μπορούν να μιλήσουν για τη δική τους ιστορία.

Το επόμενο μεγάλο «βήμα»

Ο Χριστόφορος φυσικά, δεν σταματάει εδώ. Το επόμενο μεγάλο του εγχείρημα είναι να κολυμπήσει ακόμη περισσότερα χιλιόμετρα. «Τα επόμενα σχέδιά μου δεν είναι ακόμα πολύ συγκεκριμένα αλλά σίγουρα θα ανεβάσω χιλιόμετρα. Οποιοδήποτε εμπόδιο, πιστεύω, και αν βρίσκεται στον δρόμο μας, το γυρνάμε ανάποδα και το χρησιμοποιούμε σαν ένα σκαλί για να ανέβουμε λίγο παραπάνω. Οπότε, αυτό θέλω να κάνω και εγώ. Αυτό το εγχείρημα ήταν ένα σκαλί για να ανέβω και εγώ περισσότερο», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Άλλωστε, η ζωή του από την αρχή της μέχρι και σήμερα είναι άμεσα συνυφασμένη με την προωρότητα. Ίσως αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο, αν τον ρωτήσεις ποια ήταν η πιο όμορφη σκέψη κατά τη διάρκεια του αγώνα του, θα τον ακούσεις να μιλάει με αγάπη και σεβασμό για τα πρόωρα παιδιά.

«Μία πάρα πολύ όμορφη σκέψη είναι ότι θα έρθει ένα πρόωρο παιδί αύριο, μεθαύριο και έτσι ελπίζω μέχρι και τώρα και θα μου πει ότι εγώ θα εκπληρώσω το όνειρό μου γιατί είδα εσένα να το κάνεις. Και έτσι, θα έχω ολοκληρωθεί σαν άνθρωπος και σαν αθλητής εκείνη τη στιγμή πιστεύω», όπως μάς εξομολογείται.

Η ιστορία του Χριστόφορου Θεοφάνους δεν είναι μόνο μια ιστορία αθλητικής υπέρβασης. Είναι μια ιστορία πίστης, δύναμης και ανιδιοτέλειας. Μέσα από τις διαδρομές του στη θάλασσα, μάς υπενθυμίζει ότι οι μεγαλύτεροι ήρωες δεν φορούν «μανδύες», αλλά κολυμπούν σε θάλασσες, αψηφώντας τα κύματα για να δώσουν ελπίδα σε όλους όσοι την έχουν περισσότερο ανάγκη. Ο Χριστόφορος είναι το ζωντανό παράδειγμα ότι οι πιθανότητες μπορεί να μην είναι με το μέρος σου, αλλά η θέληση μπορεί να τις ανατρέψει. Γι’ αυτό και κολυμπά για όλα εκείνα τα παιδιά που ξεκινούν τη ζωή τους δίνοντας τη μεγαλύτερη μάχη. Και κάθε φορά που τερματίζει, είναι σαν να κερδίζει ξανά τη δική του.

Δείτε εδώ το αφιέρωμα του CNN Greece στα Πρόσωπα 2024

Συντελεστές:

Source link