ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΟΥ ΚΑΤΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΣΤΟ ΠΑΝΤΕΙΟ: ΖΗΤΑΜΕ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΣΤΟ ΜΠΟΥΝΤΡΟΥΜΙ – HΡΘΕ Η ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ
«Φωτιά» ήταν για ακόμη μια φορά η Μαρία Καρυστιανού η οποία μίλησε για το έγκλημα στα Τέμπη μέσα σε μια κατάμεστη αίθουσα σε σχετική εκδήλωση που διοργανώθηκε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο από φοιτητικούς συλλόγους της Αθήνας.
Η πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων αναφέρθηκε στον λόγο της στο «μπάζωμα και το ξεμπάζωμα», στην ατιμωρησία, την παραπλάνηση,τη συκοφαντία, την εξαγορά, τα ψέματα, τη συγκάλυψη που κυριαρχούν δύο χρόνια μετά.
«Μας περνάνε για ηλίθιους» τόνισε όταν αναφέρθηκε στους χειρισμούς της τραγωδίας καθώς έθαψαν «τις δικογραφίες που έστειλαν εισαγγελείς στη Βουλή και κρυμμένοι πίσω από την ασυλία τους, μας κουνάνε το δάχτυλο και μας προκαλούν με ευτελισμένες διαδικασίες, όπως εξεταστικές και προανακριτικές, με αδύναμες προτάσεις και προσυμφωνημένο αποτέλεσμα».
Η κ. Καρυστιανού μίλησε για τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις της 28ης Φεβρουαρίου και την προσπάθεια διαστρέβλωσης. Καταλήγοντας επανέλαβε το αίτημα για δικαιοσύνη και ανατρίχιασε λέγοντας: «Εμείς θα φέρουμε την άνοιξη, με αυτούς που κατοικούν πλέον στον ουρανό και είναι συνεχώς δίπλα μας».
Ολόκληρη η ομιλία της κ. Καρυστιανού:
«Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για την πρόσκληση. Είναι τιμή μας να είμαστε εδώ μαζί σας. Στο κέντρο των επιστημόνων, της κοινωνίας και της πολιτικής, εδώ που καθημερινά διδάσκονται έννοιες όπως η δημοκρατία, η αξιοκρατία, η ισονομία, η ελευθερία, όλα όσα πρέπει να διέπουν μια υγιή κοινωνία, κλήθηκα να σας μιλήσω για τον μεγαλύτερο πόνο στη ζωή ενός ανθρώπου.
Παράλληλα, θέλω να σας μιλήσω για την πύρινη ανάγκη, τη δική μου, αλλά και όποιου βρίσκεται στην ίδια θέση με εμένα, για αποκατάσταση της δικαιοσύνης και κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους μας.
Δύο χρόνια έχουν περάσει από το κρατικό έγκλημα των Τεμπών. Ακόμα, όμως, επικρατεί η ατιμωρησία, η παραπλάνηση, η συκοφαντία, η εξαγορά, τα ψέματα, η συγκάλυψη, το μπάζωμα. Με μόνο στόχο να αποφύγουν την τιμωρία οι κύριοι ένοχοι της τραγωδίας, οι υψηλά ιστάμενοι που έχουν ασυλία και που διορίζουν την ηγεσία της δικαιοσύνης.
Αυτό που αναφέρω, δυστυχώς, δεν είναι πρωτόγνωρο. Είναι η αναμενόμενη εξέλιξη όταν ζεις σε μια χώρα που μαστίζεται από τη διαπλοκή και τη διαφθορά. Ένα ανύπαρκτο κράτος δικαίου, στο οποίο οι κυβερνήσεις διαχρονικά, το καταδίκασαν να παρουσιάζει αυτή την ντροπιαστική εικόνα σε όλο τον κόσμο, καθώς χωράει στις τελευταίες θέσεις σε θέματα αξιών, όπως η ισονομία, η δικαιοσύνη και η ελευθερία του Τύπου.
Σε ένα κράτος, όπου το κατάπτυστο άρθρο 86 του Συντάγματος γλιτώνει προς το παρόν, από την απολογία και την τιμωρία, έναν ποινικά υπόλογο υπουργό, εξαιτίας του οποίου σκοτώθηκαν 57 άνθρωποι και κινδύνευσαν άλλοι 300. Ας γίνει άρση του απορρήτου για να δούμε αν ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος και οι περί αυτόν την ίδια κιόλας νύχτα έδωσαν εντολές σε εισαγγελείς και αξιωματούχους να παραβιάσουν κάθε πρωτόκολλο, να καταστρέψουν, να κρύψουν στοιχεία και να πετάξουν άρον άρον τα οστά στις γύρω περιοχές, για να μην μείνει κανένα πολιτικό στοιχείο για την αληθινή δικαιοσύνη και για εμάς που θρηνούμε κάθε στιγμή τα παιδιά μας.
Την επόμενη κιόλας ημέρα, και χωρίς καν να έχει ξεκινήσει η ανάκριση, μας είπε ότι όλα όσα δημιούργησαν αυτό το τεράστιο έγκλημα, συρρικνώνονται στο ανθρώπινο λάθος μερικών υπαλλήλων, θάβοντας τις δικές του ευθύνες και των εμπλεκόμενων υπουργών.
Ακολούθως, και τις επόμενες μέρες, η εντολή των επικεφαλής ήταν σαφής. Να αντικατασταθούν τα χώματα, να πλύνουν με χημικά το σημείο και να απομακρυνθούν τα συντρίμμια, (0:29) από τα δοχεία παράνομης μεταφοράς εύφλεκτων υγρών, που προφανώς και γνώριζαν ότι μεταφέρονταν.
Εξού και η βιασύνη να γίνουν όλα λαμπίκο. Ο πρωθυπουργός πήρε στα χέρια του όλη την υπόθεση. Προαποφάσισαν, έτσι οι άρχοντες του τόπου, να θάψουν τις δικογραφίες που έστειλαν εισαγγελείς στη Βουλή και κρυμμένοι πίσω από την ασυλία τους, μας κουνάνε το δάχτυλο και μας προκαλούν με ευτελισμένες διαδικασίες, όπως εξεταστικές και προανακριτικές, με αδύναμες προτάσεις και προσυμφωνημένο αποτέλεσμα.
Μας περνάνε για ηλίθιους. Ομοίως, σκοπεύουν να κάνουν και με τη δίκη, που έχουν φροντίσει να διεξαχθεί όπου, όταν και όπως τους εξυπηρετεί. Πλημμελήματα για ολίγους απλούς υπαλλήλους, παράνομο φορτίο δήθεν δεν υπήρχε, μπάζωμα δήθεν δεν έγινε.
Επομένως, στη δίκη των Τεμπών, η δικαιοσύνη θα λειτουργήσει χειρότερα ή το ίδιο με τη δικαστική παρωδία του σκανδάλου των υποκλοπών. Γι’ αυτό βιάζονται να αρχίσει η δίκη χωρίς στοιχεία, να τελειώνουμε με αυτόν τον μπελά και να συνεχίσουν να παίζουν με τις ζωές μας και τη μοίρα μας ανενόχλητοι.
Φαντάζομαι όλοι έχετε σκεφτεί παρόμοια. Δεν εκπλήσσεστε. Δυστυχώς έχουμε συνηθίσει να ζούμε με τα σκάνδαλα. Να υπομένουμε, να πονάμε και να συνεχίζουμε.
Ευτυχώς τώρα, όχι πια, δεν συνεχίζουμε.
Τρανή απόδειξη ενοχής ήταν η πλήρης διαστρέβλωση του αιτήματος της 28ης Φεβρουαρίου. Προσπαθούν να καρπωθούν τη δύναμη του κόσμου προς όφελός τους.
Ζούμε τη μεγαλύτερη, ίσως, κοινωνική αντίδραση, ζητάμε ανεξάρτητη δικαιοσύνη και θα στείλουμε τους ενόχους εκεί που πρέπει: στο πιο βαθύ μπουντρούμι.
Γι’ αυτό και θα προσπαθήσουν να μας αποτρέψουν, να μας φιμώσουν, να μας αφανίσουν.
Δεν ευθύνονται μόνο οι τελευταίοι πολιτικοί, αλλά αυτοί είναι ό,τι χειρότερο μας έχει συμβεί ποτέ.
Τολμάμε να σηκώσουμε εμείς τώρα το δάχτυλο και να δείξουμε την έξοδο στους δυνάστες.
Μας κινητοποίησε η γενναία ψυχή μας, γιατί είμαστε άνθρωποι με αξίες και πολιτισμό, η αγάπη για τα παιδιά μας.
Η κοινωνία αλλάζει και ζητάει όσα πριν της στερούσαν. Εκείνοι πρέπει να προσαρμοστούν στα δεδομένα που θέτουμε εμείς. Αυτό που αξίζει σε κάθε πολιτισμένο άνθρωπο.
Βγαίνουμε γοργά από τη σκοτεινή εποχή που ζήσαμε αιχμάλωτοι για πολλά χρόνια.
Με ρωτάνε τι μπορεί να κάνει μια κοινωνία απέναντι σε ένα τέτοιο αντιδημοκρατικό καθεστώς. Σίγουρα, να μην σιωπήσει, να συνεχίσει να βγαίνει στους δρόμους και να διεκδικεί αυτό που θέλει. Ήρθε η στιγμή να ζητήσουμε να αλλάξουν τα πάντα στη χώρα μας.
Ο Καζαντζάκης είπε: “Η δικαιοσύνη δεν θα έρθει μοναχή, δεν έχει πόδια. Εμείς θα τη σηκώσουμε στους ώμους μας και θα τη φέρουμε”.
Πιστεύω το ίδιο και για την ελευθερία.
Το άρθρο 86 του Συντάγματος μιλάει για τη λαϊκή εντολή. Ήταν κάπου χαμένο, γιατί θεωρούσαν πως δεν θα το χρησιμοποιούσαμε ποτέ.
Σε αυτό μου το αίτημα απάντησαν σχεδόν 1,5 εκατομμύριο πολίτες.
Με αυτόν τον όγκο των υπογραφών, ζήτησα από τον ΔΣΑ να ενεργοποιήσω το άρθρο 73, καθώς και το αίτημα για κατάργηση του άρθρου 86.
Είναι δική μας επιτυχία, κι ας γίνει αρχή να χρησιμοποιείται συνεχώς, ώστε να συμμετέχει η κοινωνία στα κοινά.
Εμείς θα φέρουμε την άνοιξη, με αυτούς που κατοικούν πλέον στον ουρανό και είναι συνεχώς δίπλα μας».
Δείτε στο παρακάτω βίντεο ολόκληρη την εκδήλωση στο Πάντειο (η ομιλία της κ. Καρυστιανού από το 57′ και μετά):
