Σημαντικές ευκαιρίες οικονομικής ανάπτυξης για ολόκληρη τη χώρα μπορεί να φέρει η αξιοποίηση των ψηφιακών τεχνολογιών στον κατασκευαστικό κλάδο με την Ευρωπαϊκή Ένωση να ωθεί τα κράτη – μέλη της προς αυτή την κατεύθυνση προωθώντας τη χρήση λύσεων όπως είναι το Building Information Modeling (BIM) και άλλων εφαρμογών.
Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει έρευνα που δημοσιοποίησαν πρόσφατα οι καθηγητές Γιώργος Καπογιάννης και Παναγιώτης Παλαιός, σύμφωνα με την οποία αν μία χώρα επενδύσει σε ψηφιακές τεχνολογίες στον κατασκευαστικό κλάδο κάνοντας τις απαραίτητες ρυθμίσεις, θα βοηθήσει σημαντικά στην ανάπτυξη της οικονομίας της. Και όπως σημειώνει, μιλώντας στο CNN Greece ο κ. Καπογιάννης, ο οποίος είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Aberdeen, τα οφέλη από την περαιτέρω ψηφιοποίηση του κατασκευαστικού κλάδου είναι ουκ ολίγα.
Σύμφωνα με την έρευνα, οι χώρες της Ευρώπης όπου το κράτος έχει βοηθήσει -με τις κατάλληλες κινήσεις- την ψηφιοποίηση του κατασκευαστικού κλάδου έχουν ήδη αποκομίσει οφέλη σε διάφορους τομείς. Τέτοια κράτη είναι η Γαλλία, η Ιταλία, η Γερμανία και η Ισπανία, ενώ γενικότερα οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης κινούνται με πιο αργούς ρυθμούς. Στην Ελλάδα έχουν υπάρξει κάποιες σχετικές κινήσεις, κυρίως αναφορικά με την προώθηση της χρήσης λύσεων ΒΙΜ αλλά τα πράγματα κινούνται σχετικά αργά. Υπάρχουν πάντως παραδείγματα αξιοποίησης λύσεων BIM, όπως είναι η Γραμμή 4 του Μετρό της Αθήνας αλλά και κάποια σιδηροδρομικά έργα.
Το ΒΙΜ είναι ένα σύμπλεγμα διαδικασιών όπου μέσω της ενσωμάτωσης της τεχνολογίας βοηθάει τους χρήστες, συμπεριλαμβανομένων των πελατών να ληφθούν αποφάσεις, να προβλέπουν τεχνικές ανωμαλίες με κέρδη/έξοδα του έργου ή ακόμα και να μπορούν να δουν τη λειτουργία των κτιρίων ή των έργων σε πραγματικό ιδεατό χωροχρόνο. Ουσιαστικά, με τη χρήση του ΒΙΜ μία κατασκευαστική εταιρεία μπορεί να έχει μία πλήρη προσομοίωση ενός έργου πριν καν αυτό ξεκινήσει να κατασκευάζεται και να δει τα ζητήματα που μπορούν να προκύψουν. Όπως είναι προφανές, το ΒΙΜ δεν αφορά μόνο τις κατασκευές κτιρίων αλλά και μεγάλα έργα υποδομών, ενώ μπορεί να αξιοποιηθεί και σε κλάδους όπως είναι η διαχείριση ακινήτων.
Η έρευνα των Ελλήνων καθηγητών επισημαίνει ότι υπάρχουν μία σειρά από κινήσεις που μπορούν να γίνουν σε εθνικό επίπεδο προκειμένου να υπάρξει ώθηση στην ψηφιοποίηση του κατασκευαστικού κλάδου. Καταρχάς, θα πρέπει να υπάρξει ενθάρρυνση της καινοτομίας στον τομέα των ψηφιακών κατασκευών και ειδικά στις τεχνικές ψηφιακής κατασκευής για τη βελτίωση της ανάπτυξης υποδομών.
Όπως απαραίτητη είναι και η επένδυση στην κατάρτιση και την εκπαίδευση προκειμένου οι εργαζόμενοι στον κατασκευαστικό κλάδο να αποκτήσουν ψηφιακές δεξιότητες. Πάνω στο ίδιο θέμα, ιδιαίτερη μέριμνα χρειάζεται και για την ψηφιακή συμπερίληψη. Δηλαδή, την ανάπτυξη πολιτικών που διασφαλίζουν ότι όλοι έχουν πρόσβαση σε ψηφιακά εργαλεία και υπηρεσίες.
Σε ένα διαφορετικό επίπεδο, στα ζητούμενα είναι και η έμφαση στην κυκλική οικονομία με ενσωμάτωση βιώσιμων πρακτικών στην ψηφιακή κατασκευή για την προώθηση της αποδοτικότητας των πόρων. Τέλος, απαραίτητη είναι και η εμπλοκή του δημοσίου τομέα, οι φορείς του οποίου μπορούν να χρησιμοποιήσουν ψηφιακές λύσεις για τον εξορθολογισμό των διαδικασιών και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας τους.
Σύμφωνα με τον κ. Καπογιάννη, το κλειδί σε όλη τη διαδικασία ψηφιοποίησης δεν είναι πάντως άλλο από την αλλαγή νοοτροπίας. Κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι θα πρέπει οι αρμόδιοι φορείς και οι επιχειρήσεις του κατασκευαστικού κλάδου να αρχίσουν να συνεργάζονται μεταξύ τους καθώς τα συνεργατικά (collaborative) ψηφιακά εργαλεία είναι εκείνα που θα κάνουν τη μεγαλύτερη διαφορά.
