Ο εκλεγμένος Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ κάνει ήδη επίδειξη της ωμής ισχύος, δείχνοντας ότι μπορεί να προσπαθήσει να ανατρέψει τις ισορροπίες της Ουάσιγκτον και αφήνοντας τους ξένους ηγέτες να προσπαθούν να συμβιβαστούν με τη νίκη του.
Στην ανάλυσή του ο Stephen Collinson του CNNi, σημειώνει ότι τα πρώτα σημάδια από το Mar-a-Lago , το κλαμπ και το κτήμα της Φλόριντα όπου ο Τραμπ χτίζει τη νέα του διακυβέρνηση, υποδηλώνουν ότι όταν επιστρέψει στον Λευκό Οίκο τον Ιανουάριο, ενισχυμένος από μια τεράστια νίκη και μια ισχυρή εντολή, θα ενεργήσει με την μέγιστη δύναμη.
Ο Τραμπ έχει ήδη, δώσει εντολές στους Ρεπουμπλικάνους της Γερουσίας που συμμετέχουν στις εκλογές για την πλειοψηφία αυτή την εβδομάδα, για να εγκρίνουν τους διορισμούς για τους υποψηφίους του για το Υπουργικό Συμβούλιο. Έτσι και με αυτό τον τρόπο, δείχνει ότι σχεδιάζει να κυβερνήσει με ένα μονοπώλιο του Ρεπουμπλικανικού κόμματος στην εξουσία, εάν οι Ρεπουμπλικάνοι κερδίσουν τον έλεγχο της Βουλής, κάτι που το CNNi, δεν μπορεί ακόμη να επιβεβιαώσει. Βλέπει το Κογκρέσο ως εργαλείο επικύρωσης της πολιτικής του, παρά ως ένα ξεχωριστό, ισότιμο κλάδο της κυβέρνησης.
Σε μια κίνηση που θυμίζει τις μεταμεσονύκτιες αναρτήσεις της πρώτης του θητείας, ο Τραμπ ανάρτησε στο Truth Social λίγο πριν τα μεσάνυχτα ότι είχε ονομάσει τον Τομ Χόμαν, πρώην εν ενεργεία διευθυντή της Υπηρεσίας Μετανάστευσης και Τελωνείων και υποστηρικτή των σχεδίων του Τραμπ για μαζικές απελάσεις ως «τσάρο των συνόρων».
Ο Χόμαν υποστήριξε σε μια πρόσφατη συνέντευξη στο CBS ότι «οι οικογένειες θα μπορούσαν να απελαθούν μαζί», αλλά απέκλεισε τις μαζικές σαρώσεις γειτονιών ή «στρατόπεδα συγκέντρωσης».
Η επιλογή του είναι πιθανό να ενισχύσει τις ανησυχίες των αντιπάλων του Τραμπ για τις σκληροπυρηνικές προθέσεις του πρώην προέδρου. Όμως ο εκλεγμένος πρόεδρος δεν έκρυψε τα σχέδιά του στην προεκλογική εκστρατεία και οι πολιτικές του θα αντικατοπτρίζουν την επιθυμία εκατομμυρίων ψηφοφόρων.
Για παράδειγμα, οι αποφάσεις του Τραμπ προαναγγέλλουν μια νέα κυβέρνηση που εμποτίζεται από λαϊκισμό και όχι από τους συμβατικούς μεσίτες εξουσίας. Για παράδειγμα, απέκλεισε από υπουργικές θέσεις τον Μάικ Πομπέο και τη Νίκι Χέιλι, οι οποίοι είχαν και οι δύο κορυφαίες θέσεις στην εξωτερική πολιτική την τελευταία φορά. Και η συμπερίληψη του δισεκατομμυριούχου Έλον Μασκ σε μια κλήση με τον Ουκρανό Πρόεδρο Volodymyr Zelensky – ένα προνόμιο που συνήθως προορίζεται για ανώτερους βοηθούς εξωτερικής πολιτικής – έδειξε πώς η ανορθοδοξία του Τραμπ θα αμφισβητήσει κάθε κυβερνητική σύμβαση.
Οι ομοσπονδιακοί εργαζόμενοι φοβούνται τώρα μια αναμενόμενη εκκαθάριση γραφειοκρατών σταδιοδρομίας από τους συμμάχους Τραμπ που θέλουν να εγκαταστήσουν πολιτικούς διορισμένους που δεν θα διστάσουν να εκτελέσουν εντολές που θα μπορούσαν να καταστρέψουν την ρυθμιστική πολιτειακή και κεντρική κυβέρνηση.
Και ένα άλλο ερώτημα αποκτά πρόσθετο επείγον: πόσο μακριά θα φτάσει ο Τραμπ για την εκδίκηση που υποσχέθηκε εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων μετά τις παραπομπές, τις κατηγορίες και μια καταδίκη στην οποία εδραίωσε την εκστρατεία του;
Οι υποψηφιότητες του υπουργικού συμβουλίου που αναμένονται τις επόμενες ημέρες, συμπεριλαμβανομένου του γενικού εισαγγελέα, θα ρίξουν φως στο βάθος της δίψας του για αντίποινα.
