Τέμπη: Γιατί η αντιπολίτευση δεν εισπράττει την κυβερνητική φθορά – Τι ζητούν οι πολίτες
Η τραγωδία των Τεμπών είναι σαφές, όπως δείχνουν οι εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων, ότι επανέφερε κάτι που φαίνεται ότι το πολιτικό προσωπικό, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, είχε ξεχάσει. Πως παρά τους προγραμματισμούς και τις προσδοκίες των επιτελείων υπάρχουν γεγονότα, μέσω των οποίων την ατζέντα την επιβάλλει η κοινωνία.
Και όταν συμβεί αυτό οι απαντήσεις πρέπει να είναι σαφείς. Ακριβώς όμως λόγω της έντασης του κοινωνικού αιτήματος οι απαντήσεις δεν δίνονται με άμεσο τρόπο και είναι εμφανής η αμηχανία σε όλο το φάσμα του πολιτικού συστήματος.
Η κυβέρνηση αντιμέτωπη με τον… εαυτό της
Η κυβέρνηση υποτίμησε την δυναμική που έχει αποκτήσει το αίτημα για καθαρή και εις βάθος έρευνα των αιτίων του δυστυχήματος. Κάποια στελέχη μάλιστα πίστεψαν ότι μόνο η εν εξελίξει δικαστική έρευνα είναι αρκετή για να πιστέψει ο κόσμος ότι το θέμα έχει κλείσει, τουλάχιστον ως προς την πολιτική του διάσταση. Η επιμονή των συγγενών, αλλά και οι σοβαρές αστοχίες, τις οποίες παραδέχθηκε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός στην συνέντευξή του στην τηλεόραση του ALPHA έκαναν και πάλι κυρίαρχο το θέμα. Αυτή η συνέντευξη ήταν κομβικής σημασίας καθώς μετέβαλε το κυβερνητικό αφήγημα, ενώ παράλληλα «άδειαζε» στελέχη για τη στάση τους στο παρελθόν.
Το damage control για την κυβέρνηση βρίσκεται σε εξέλιξη και επικεντρώνεται στο να δηλώνει ότι δεν έχει τίποτα να κρύψει, ότι θα ψηφίσει οποιασδήποτε προανακριτική αν διαβιβαστούν στη Βουλή στοιχεία για πολιτικά πρόσωπο, καταγγέλλοντας ταυτόχρονα την αντιπολίτευση για εργαλειοποίηση της τραγωδίας και πολιτική εκμετάλλευση του πόνου των συγγενών.
Τα μέχρι στιγμής στοιχεία από τις δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο δρόμος για να πείσει του πολίτες θα είναι μακρύς καθώς το 81% πιστεύει ότι ούτε η κυβέρνηση, αλλά ούτε και η δικαιοσύνη χειρίζεται σωστά την υπόθεση, έχοντας την πεποίθηση ότι υπάρχει συγκάλυψη. Το θετικό στοιχείο για την κυβέρνηση είναι ότι αυτό ελάχιστα της κοστίζει σε εκλογική απήχηση. Παραμένει θεαματικά μπροστά από το ΠΑΣΟΚ που μπορεί να σταθεροποιήθηκε ως δεύτερη δύναμη, αλλά απέχει πολύ από το να καταγραφεί ως εναλλακτική κυβερνώσα δύναμη.
Αντιπολίτευση πολυδιασπασμένη και αμήχανη
Η στάση της αντιπολίτευσης απέναντι στο θέμα είναι μάλλον αμήχανη και με αρκετές αστοχίες, ακόμα και όταν η κυβέρνηση φαίνεται να βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Με τέτοια δημοσκοπική αποτύπωση τα «κέρδη» για την αντιπολίτευση θα έμοιαζαν αυτονόητα. Και όπως φαίνεται δεν είναι. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι τα κόμματα, τουλάχιστον αυτά που βρίσκονται στο χώρο της κεντροαριστεράς δεν έχουν καταφέρει να βρουν έναν κοινό βηματισμό. Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν ακόμα καταθέσει την πρόταση για προανακριτική το ΠΑΣΟΚ στον χώρο υπήρχαν πολλές διαφορετικές στάσεις, που ξεκινούσαν από την αμφισβήτηση της σκοπιμότητας της πρότασης και έφταναν ως προς τον χρόνο κατάθεσής της. Τελικώς η πρόταση θα ψηφιστεί από όλους – ακόμα και από την κυβέρνηση- η εικόνα όμως της αντιπολίτευσης είναι αυτή της πολυδιάσπασης.
Μετά από τις πολιτικές εξελίξεις του τελευταίου χρόνου τον καταποντισμό του ΣΥΡΙΖΑ, την ανάδειξη του ΠΑΣΟΚ στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά από «καραμπόλα» και όχι από τη λαϊκή ψήφο, οι ηγεσίες δείχνουν να αγωνιούν ώστε να δείξουν ότι έχουν ένα διακριτό στίγμα και πως ο καθένας είναι το «αφεντικό» στο χώρο. Αυτός ο «αγώνας κυριαρχίας» ευνοεί προφανώς την κυβέρνηση, που παρά τις απώλειες εμφανίζεται ως η μόνη συμπαγής πολιτική δύναμη.
Αντιδράσεις και από τους συγγενείς των θυμάτων
Η αντιπολίτευση μάλιστα «κατάφερε», παρά την εμφανή δυσαρέσκεια για την κυβέρνηση, να προκαλέσει και την αρνητική αντίδραση των συγγενών της θυμάτων. Ο Νίκος Πλακιάς αμφισβήτησε ευθέως την σκοπιμότητα της πρότασης για προανακριτική επιτροπή, αναφέροντας μάλιστα ότι «πριν τις συγκεντρώσεις δεν σας είχα ακούσει να λέτε κάτι για τα Τέμπη». Η Μαρία Καρυστιανού έστρεψε τα βέλη της κατά της Όλγας Γεροβασίλη για τη δήλωσή της ότι οι νομικοί του ΣΥΡΙΖΑ είχαν δει τα στοιχεία που πήγαν στη Βουλή και διαπίστωσαν μόνο ένα πλημμέλημα.
Η συζήτηση στη Βουλή για τη σύσταση της προανακριτικής δεν αναμένεται να αλλάξει θεαματικά αυτά τα δεδομένα. Η κυβέρνηση θα συνεχίσει να κατηγορεί την αντιπολίτευση για εργαλειοποίηση, η αντιπολίτευση θα αποκρούσει την κατηγορία, όντας όμως αμήχανη βλέποντας ότι η στάση δεν μπορεί να πείσει τους πολίτες, δεν μπορεί να δημιουργήσει νέα πολιτικά δεδομένα και να αμφισβητήσει ευθέως την πολιτική πρωτοκαθεδρία της Νέας Δημοκρατίας.
Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν μια τάση, η οποία δεν είχε καταγραφεί μέχρι σήμερα με αυτή την ένταση. Οι πολίτες δεν αμφισβητούν κάποια μεμονωμένα πρόσωπα ή τις πράξεις τους, αμφισβητούν στο σύνολό τους τη λειτουργία των θεσμών: Την κυβέρνηση, την αντιπολίτευση, τη Βουλή, τη Δικαιοσύνη. Και αυτή είναι μία δύσκολη εξίσωση που υπερβαίνει την κομματική καθημερινότητα με τις προβλέψιμες αντιπαλότητές της.
