Χριστούγεννα σε συντρίμμια: Η ελπίδα δεν έχει θέση στη Γάζα – Δέντρο στα ερείπια στολίζουν Λιβανέζοι
Ενώ σε όλο τον κόσμο οι δρόμοι έχουν στολιστεί και φωταγωγηθεί σκορπίζοντας χαρά και αισιοδοξία στον κόσμο, στην Παλαιστίνη και τον Λίβανο, οι χριστιανοί κάτοικοι γιορτάζουν με διαφορετικό τρόπο τα Χριστούγεννα.
Στα συντρίμμια της καθολική εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου του Μελκίτη, που καταστράφηκε από ισραηλινούς βομβαρδισμούς στολίζουν το χριστουγεννιάτικο δέντρο τους οι Λιβανέζοι.
Αντίστοιχες είναι οι εικόνες που καταγράφει ο φακός και στην ισοπεδωμένη πλέον Γάζα.
Στα συντρίμμια από ισραηλινούς βομβαρδισμούς καθολική εκκλησία στο Λίβανο
AP Photo/Hassan Ammar
Μιλώντας στο καθολικό πρακτορείο ειδήσεων, ο πατέρας της ενορίας της Λατινικής Εκκλησίας της Αγίας Οικογένειας στη Γάζα, Γκαμπριέλ Ρομανέλι δήλωσε πως «σε αυτές τις μαύρες μέρες, θέλαμε να προσφέρουμε ένα σημάδι ελπίδας, ειδικά για τα παιδιά. Γι’ αυτό, μαζί με τα παιδιά, στήσαμε τη Φάτνη και το χριστουγεννιάτικο δέντρο».
Είναι μοναδικές οι προκλήσεις του εορτασμού των Χριστουγέννων στη Γάζα, όπως εξηγεί ο ίδιος πρόκειται για ένα μείγμα πόνου και χαράς, φόβου και ελπίδας και κυριαρχεί η λαχτάρα για μια εκεχειρία που φαίνεται να είναι πιο κοντά από ποτέ.
«Η κατάσταση είναι τραγική» συμπληρώνει. «Ανθρώπινα μιλώντας, αυτός είναι ένας τόπος θανάτου, όπου η ελπίδα φαίνεται να έχει θέση. Στη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού λείπουν τα πάντα: φαγητό, νερό, φάρμακα, ηλεκτρικό ρεύμα, στέγη, κρεβάτια, καρέκλες, ποτήρια, βιβλία, τετράδια, χαρτί υγείας, σαπούνι… τα πάντα».
«Για να έχουμε έστω και μια ελπίδα, ο φρικτός πόλεμος πρέπει να τελειώσει»
Η χριστιανική κοινότητα της Γάζας, που αριθμεί περίπου 500 κατοίκους πλέον, παραμένει προφυλαγμένη στη Λατινική Ενορία της Αγίας Οικογένειας.
«Όταν ρωτάω τα παιδιά τι θέλουν για τα Χριστούγεννα, απαντούν «ειρήνη, τέλος στον πόλεμο, να γυρίσουν σπίτι, να επιστρέψουν στο σχολείο και να δουν τους φίλους τους», αναφέρει ο Ρομανέλι.
«Αυτό που χρειαζόμαστε περισσότερο είναι η ειρήνη – ώστε οι τραυματίες να μπορούν να δεχθούν περίθαλψη, τα σχολεία να ανοίξουν ξανά, οι άνθρωποι να περπατήσουν ελεύθερα και να δουν τη θάλασσα και να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε την ανοικοδόμηση. Για να έχουμε έστω και μια ελπίδα, αυτός ο φρικτός πόλεμος πρέπει να τελειώσει».
