Έναν τρόπο «5.000 φορές πιο αποτελεσματικό» για να γίνει ο Άρης κατοικήσιμος προτείνουν επιστήμονες
Μια επαναστατική ιδέα για τη γαιοπλασία του Άρη, ώστε να γίνει κατοικίσιμος σαν τη Γη, καταθέτει ομάδα επιστημόνων σε μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό Science Advances.
Η επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη είναι αφιλόξενη: έχει τρομερό κρύο, δέχεται θανάσιμες υπεριώδεις ακτίνες, το έδαφος είναι αλμυρό, η ατμόσφαιρα αραιή, και δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι κάτι ζει εκεί. Οι επιστήμονες θέλουν να διασκορπίσουν σε αυτή επεξεργασμένα σωματίδια σκόνης, θερμαίνοντάς την έτσι ώστε να καταστεί κατοικήσιμη, αναφέρει ο Independent.
Η νέα μέθοδος είναι 5.000 φορές πιο αποτελεσματική από τα προηγούμενα σχετικά σχέδια, υποστηρίζουν. Επιπλέον, χρησιμοποιεί πόρους που είναι εύκολα διαθέσιμοι στον Άρη – αντί να απαιτεί τη μεταφορά υλικών από τον πλανήτη μας ή να την εξόρυξή τους από το αρειανό έδαφος.
Φαινόμενο θερμοκηπίου
Αυτό που προτείνουν οι επιστήμονες είναι να πάρουν το σίδηρο και το αλουμίνιο που βρίσκονται σε αφθονία στον Αρη και να μετατρέψουν τα σωματίδια σκόνης σε μικρές ράβδους, στο μέγεθος κομματιών γκλίτερ. Οι ράβδοι αυτές θα παγίδευαν τη θερμότητα καθώς θα διέφευγε και θα διασκορπούσαν το ηλιακό φως στην επιφάνεια, δημιουργώντας ένα φαινόμενο θερμοκηπίου.
«Θα χρειαζόταν εκατομμύρια τόνοι για να θερμανθεί ο πλανήτης, αλλά και πάλι είναι πέντε χιλιάδες φορές λιγότεροι από ό,τι θα χρειαζόταν σύμφωνα με προηγούμενες προτάσεις, για να θερμανθεί στο σύνολό του ο Άρης», δήλωσε ο Edwin Kite, αναπληρωτής καθηγητής γεωφυσικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο και συγγραφέας της μελέτης.
Αυτό δεν θα ήταν αρκετό για να επιτρέψει στους ανθρώπους να ζήσουν στον Άρη, αν δεν αλλάξει και η ίδια η ατμόσφαιρα. Θα μπορούσε όμως να είναι αρκετό για να αρχίσουν να αναπτύσσονται μικρόβια και στη συνέχεια καλλιέργειες τροφίμων, εξηγούν οι επιστήμονες. Και αυτά με τη σειρά τους θα μπορούσαν να προσθέσουν οξυγόνο στην ατμόσφαιρα και να την καταστήσουν πιο κατάλληλη για ανθρώπινη κατοίκηση.
Η γαιοπλασία του Άρη απασχολεί τους επιστήμονες ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1970. Άλλες σχετικές ιδέες που έχουν κατατεθεί, προτείνουν την επίτευξη του στόχου με αέρια που μεταφέρονται στον Άρη ή με πολύπλοκες εξορύξεις στον πλανήτη.
