ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΦΚΩΒΙΚΟΣ : H ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ ΩΣ ΠΡΟΟΙΜΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΦΗΤΕΥΜΕΝΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗΣ ΑΝΩΜΑΛΙΑΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Είναι λυπηρό να χάνωνται άνθρωποι (και μάλιστα νέας ηλικίας) από την ζωή. Ο βιολογικός θάνατος είναι αφορμή δυσβάστακτης λύπης για τους γονείς πρώτιστα και για συγγενείς και φίλους δευτερευόντως. Η λύπη αυτή προσπερνάται μόνο από την πηγή της χαράς, τον Παράκλητο (Άγιον Πνεύμα) που είναι συνώνυμο της παρηγορίας. Η Ορθόδοξη θεώρηση για τους κεκοιμημένους είναι ότι επιστρέφουν στον Θεό Πατέρα, ο οποίος τους έδωσε και το μοναδικό και ανεπανάληπτο δώρο της ζωής και της ύπαρξης, βγάζοντάς τους από την αφάνεια και την ανυπαρξία από απέραντη αγάπη και ευσπλαγχνία για να τους κάνει μετόχους της Βασιλείας του. Εξ ου και το συναίσθημα της χαράς για όσους επέτυχαν τον στόχο αυτό με την σφραγίδα της πνευματικής άθλησης και της εν Χριστώ μετανοίας (αίσθημα μαζί χαράς και λύπης=χαρμολύπη). Αντίθετα για τους συνειδητούς Χριστιανούς είναι φοβερά ασήκωτο το φορτίο της λύπης όταν ο άνθρωπος που τελευτά (ιδιαίτερα όταν είναι φυσικός τους συγγενής), ανεχώρησε από την ζωή χωρίς πνευματικό αγώνα και μετάνοια. Χαρακτηριστική είναι η ρήση των Αγιορειτών Πατέρων για τους εν ζωή αδελφούς μας, οι οποίοι όντες εκκοσμικευμένοι και αδιάφοροι , απέχουν από την πνευματική ζωή και τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας: <<Είναι ζωντανοί νεκροί>>. Η σκέψη του πιθανού αιώνιου πνευματικού θανάτου (χωρισμού του ανθρώπου από τον Θεό) για κάποιον κοιμηθέντα συνάνθρωπό μας, είναι συγκλονιστική και ανυπόφορη. Γι’ αυτό η Εκκλησία μας εθέσπισε στη λειτουργική της διάταξη τα Μνημόσυνα, τα οποία είναι τεράστια προσφορά, βοήθεια και εκδήλωση αγάπης προς τους κοιμηθέντες (<<πότισμα της ψυχής>> κατά τους Πατέρες.
Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι το άκρως λυπηρό φαινόμενο του να θάπτουν οι γονείς τα παιδιά τους, εμφανίζεται στην ιστορία της ανθρωπότητος από εποχής Θάρα (πατρός του γενάρχη Αβραάμ και μετά), σαν θεία παραχώρηση μάλλον για την αυξανόμενη αμαρτία στο ανθρώπινο γένος.
Η ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΠΟΛΥΝΕΚΡΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ : Ερχόμενοι στην επικαιρότητα των ημερών μας με χαρά ατενίζουμε την ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ γύρω από την κίνηση των γονέων και συγγενών των 57 θυμάτων του δυστυχήματος των Τεμπών. Συσπείρωση και κινητοποίηση μοναδικής δυναμικής, καθαρά αυθόρμητη, μη υποκινούμενη από κανένα φορέα πολιτικό ή κοινωνικό, με γενεσιουργό αιτία τον αβάσταχτο πόνο των συγγενών των θυμάτων και την αυτονόητη επιθυμία τους για διελεύκανση του συμβάντος και απόδοση ευθυνών, παρά την εμφανέστατη πλέον σε όλους προσπάθεια του συστήματος για συγκάλυψη και μπάζωμα της υπόθεσης.
ΟΜΩΣ : Συνειρμικά μας δημιουργείται ο λογισμός της θλιβερής σύγκρισης με την ΠΑΝΤΕΛΗ ΑΠΟΥΣΙΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ αλλά ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ στα προηγηθέντα χρόνια της Κωρονοχούντας, των εγκλεισμών, των περιοριστικών μέτρων, της εμβολιαστικής τρομοκρατίας, η οποία υπήρξε η πρώτη ΠΙΛΟΤΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ της ΝΤ σε διεθνές επίπεδο και το πρώτο παγκόσμιο τεστ της προετοιμαζόμενης ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ. Οι μαζικοί θάνατοι συνανθρώπων μας από το περίφημο μικρόβιο (στην πλειοψηφία τους στις εντατικές μονάδες κατά τα επίσημα στοιχεία του ΕΟΔΥ), αλλά και η πραγματική ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΘΑΝΑΤΙΚΟΥ στην μεταεμβολιαστική εποχή (ξαφνικίτιδες, τούρμπο καρκίνοι κ. λ. π. ), όχι μόνο δεν δημιούργησαν λαϊκό ξέσπασμα διαμαρτυρίας, αλλά αντιθέτως δεν λειτούργησαν ούτε σαν ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ. Ενθυμούμαι γλαφυρά την απάντηση γνωστού μου κομμουνιστή για την σκανδαλώδη απουσία στοιχειώδους αντίδρασης των κομμάτων της κομμουνιστικής αριστεράς (τα λεγόμενα κόμματα του πεζοδρομίου, πρωταθλητές στις απεργίες και στην παράλυση του <<αστικού>> κράτους) ενάντια στην μεγαλύτερη δικτατορία όλων των εποχών, την ΚΟΡΩΝΟΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ, που τσαλαπάτησε όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα (ακόμη και το δικαίωμα της αναπνοής):-Έχουν διαλυθεί οι τοπικές οργανώσεις μας! Βέβαια η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική: Όλα τα κόμματα συμπορεύτηκαν με το ΣΤΟΡΥ της πλανδημίας, διαφήμησαν το θανατηφόρο μπόλι και αποδείχτηκαν στην πράξη θεμέλιοι λίθοι του νεοταξίτικου σχεδίου, και όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου πέρασαν και το επάρατο ΣΟΔΟΜΙΚΟ νομοθέτημα, αιχμή του δόρατος του Σιωνιστικού συστήματος.
ΚΟΙΝΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΩΝ ΔΥΟ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ :Η δικαίωση συγγενών θυμάτων της κωρονοχούντας είναι στην αναμονή,όπως άλλωστε και οι φάκελλοι των Τεμπών, για τους οποίους υπάρχει πλέον διάχυτη στην κοινή γνώμη η εντύπωση συγκάλυψης. Για δε τις υποθέσεις των εμβολιαστικών θανάτων, μού έλεγε δικηγόρος αγωνιστής κατά της κoρωνοχούντας και ομολογητής της πίστεώς μας, ότι είναι τόσο ευάλωτη νομικά η επιχειρηματολογία των ιατρικών θανάτων ή επιπλοκών από τις παρενέργειες των εμβολίων, που είναι απίθανο να δικαιωθεί κάποιος που καταφεύγει στη δικαιοσύνη για χαμό ή σοβαρή παρενέργεια συγγενικού του προσώπου.
Με λύπη συγκρίνουμε την λαοθάλασσα της διαμαρτυρίας των Τεμπών με την διαδήλωση τον περσινό Φεβρουάριο για το σοδομικό νομοθέτημα, που συνιστά μεγίστη ύβρι κατά του Τριαδικού Θεού (<<Κολοφώνα των αμαρτημάτων>> σύμφωνα με τον Ιερό Χρυσόστομο). Σκεφτικοί αλληλοκυτταζόμασταν στην πλατεία Συντάγματος 500 περίπου διαδηλωτές με την εύλογη απορία:<<οι υπόλοιποι πού?>. Απόλυτη απουσία της Ελληνικής κοινωνίας (που θέλει να λέγεται Ορθόδοξη) από μία εκδήλωση-ομολογία κατά της προσβολής του Δημιουργού, αλλά και της μαζικής πνευματικής δολοφονίας των επερχόμενων γενεών.
Πηγαίνοντας πιο πίσω χρονικά με λύπη θυμόμαστε την πενιχρή από άποψη μαζικότητας διαμαρτυρία για τα νέα θρησκευτικά και τις θεματικές ενότητες του ΣΥΡΙΖΑ, προδρόμου των σημερινών εκτρωματικών καταστάσεων. Με το ζόρι παρουσία 200-300 ατόμων στο Υπουργείο Παιδείας του Γιαβρόγλου, στην πλειοψηφία κληρικών και γονέων μελών χριστιανικών σωματείων. Χαρά και κομπασμός των <<πρωκτοπόρων>> εξουσιαστών για την παθητική αποδοχή των <<μοντέρνων>> προγραμμάτων τους παιδείας από την ελληνική κοινωνία.
Ακόμη πιο πίσω χρονικά στα Προπύλαια για τις πρώτες διαμαρτυρίες κατά των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων, θυμόμαστε να μαζεύωνται με τη βία 500 άτομα κυρίως μοναχοί ή κληρικοί, θλιβεροτάτη σύγκριση με την θύρα 13 του Παναθηναϊκού ή την θύρα 4 του Σταδίου Καραϊσκάκη.
Αν μεταφερθούμε στο εκκλησιαστικό πεδίο (στην κατ’εξοχήν εστία του ορθοδόξου φρονήματος) του πρόσφατου παρελθόντος, διαπιστώνουμε την παντελή αφωνία έως συμπόρευση στα γεγονότα της νεοταξίτικης αντζέντας (Κολυμπάρι, Λοκντάουν, Κοροϊδοιός, μασκοφορίες, περιοριστικά μέτρα, εμβολιασμοί, Ουκρανικό, διήμερη Ανάσταση, σοδομικό νομοθέτημα).
Αυτή η φοβερή έκπτωση του ανδρείου χριστιανικού φρονήματος δείχνει την πνευματική κατάντια της απόλυτα εκκοσμικευμένης ελληνικής κοινωνίας, <<της κοινωνίας της Αποστασίας>>, όπως έχει χαρακτηρισθή από τους Πατέρες. Και για να ξεφύγουμε λιγάκι από την μίζερη σύγκριση των αριθμών ας πάμε πιο πίσω στο 2000 στις πολυπληθείς λαοσυνάξεις διαμαρτυρίας για την διαγραφή του θρησκεύματος από τις ταυτότητες επί ΠΑΣΟΚ του Σημίτη και Χριστοδούλου Αρχιεπισκόπου, που ήταν οι προεόρτιες απόπειρες των σιωνιστών για τις ηλεκτρονικές ταυτότητες και την ψηφιοποίηση των ημερών μας. Διαπιστώνουμε ότι ο χρόνος είναι ο καλλίτερος σύμμαχος των Σιωνιστών-Νεοταξιτών, αφού σε μία μόλις εικοσαετία βλέπουμε την απόλυτη έκπτωση και την ηθική παράλυση και αποδόμηση της ελληνικής κοινωνίας σε θέματα θεμελιώδη, που αφορούν την Πίστη, την Οικογένεια, την Πατρίδα.
Κάνοντας αυτή τη σύντομη αναδρομή των διαδηλώσεων που έγιναν με αφορμή μείζονα πνευματικά θέματα (ταυτότητες, θρησκευτικά, Οικουμενισμός, σοδομισμός) και συγκρίνοντάς τες με την σημερινή παλλαϊκή συσπείρωση για το θέμα των Τεμπών, μας έρχεται αυθόρμητα στο νου η ηρωϊκή ομολογητική μορφή του Αγίου Αμφιλοχίου Επισκόπου Ικονίου (4ος αι.μΧ. ), ο οποίος δεν απέδωσε τιμές στον βασιλόπαιδα φιλοαρειανιστή Αρκάδιο, όταν αναγορεύτηκε Αύγουστος προκαλώντας την οργή του πατέρα του Μεγάλου Θεοδοσίου Α’. Η απάντηση του Αγίου Αμφιλοχίου ήταν : <<Έτσι να θεωρείς βασιλεύ ότι αγανακτεί και ο Ουράνιος Πατέρας όταν τιμούν τον Υιόν του λιγότερο και τον αποκαλούν ήσσονα (κατώτερο) του γεννήσαντος>> αναφερόμενος στους οπαδούς του Αρείου. Ο αυτοκράτορας του ζήτησε συγγνώμη και κινήθηκε κατά των αρειανιστών. Έτσι λοιπόν και η δικαιολογημένη λαϊκή αντίδραση για τα θύματα των Τεμπών και παιδιά των συνανθρώπων μας, μας φέρνει μπροστά στο εύλογο κατά την Ορθόδοξη λογική ερώτημα : -Η προσβολή του Τριαδικού Θεού από την ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ του Οικουμενισμού και την απόπειρα σοδομοποίησης της κοινωνίας είναι ευτελέστερη της υπόθεσης των Τεμπών, ώστε να μη μπορεί να συσπειρώσει πάνω από 500 ανθρώπους? Η απόπειρα δολοφονίας των ψυχών των παιδιών μας με την καθιέρωση της Λοάτκι αντζέντας σε όλα τα επίπεδα (νομοθετικό, εκπαιδευτικό, κοινωνικό) δεν μπορεί να ξεσηκώσει συνειδήσεις και ωργανωμένες διαμαρτυρίες πέρα από μερικές μειοψηφίες <<γραφικών>> συμπολιτών μας?
Και για να κλείσουμε αυτό το θέμα της θλιβερής σύγκρισης, ας αναφέρουμε την ιστορική πραγματικότητα της ένδοξης Ρωμανίας, όπου οι αιρετικοί τύπου Πατριάρχου Καλέκα δεν τολμούσαν να βγουν από τα σπίτια τους και όπου ο λαός απαίτησε από τον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Β’ να θάψει τον πατέρα του Μιχαήλ Η’ Παλαιολόγο (και πρωτεργάτη της ψευτωενωτικής ληστρικής συνόδου της Λυών) έξω από τα τείχη της Κων/λης. Αυτή ήταν η ευαισθησία των πολιτών της Ρωμανίας στα θέματα της πίστεως και γι’αυτό ο Τριαδικός Θεός επέτρεψε στην Ορθόδοξη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία να ζήσει και να μεγαλουργήσει προς δόξαν Θεού πάνω από δέκα αιώνες.
ΤΙ ΜΕΛΛΕΙ ΓΕΝΕΣΘΑΙ
Α) ΣΕ ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΠΙΠΕΔΟ
Οι δυνάμεις της <<καλής>> ή <<πορτοκαλιάς>> αδελφότητας (Τράμπ, Πούτιν, Σιπίγκ, Ουρμπάν, Φίτσο, Μελόνι, Λεπαίν κ. α. ) προωθούν την κατάργηση της Λοάτκι αντζέντας, της πολιτικής σαλατοποίησης-ισλαμοποίησης (που γίνεται μέσω της λαθρομετανάστευσης) και την <<αποκάλυψη>> της εμβολιαστικής απάτης της προηγούμενης <<κακής>> αδελφότητας (εννοείται φραστικά μόνο). Αποφασίζουν να τερματίσουν το περίφημο μέτωπο της Ουκρανίας, το οποίο από πόλεμος των 7 ημερών κατέληξε ατέρμων <<πολεμική επιχείρηση-γεφύρι της Άρτας>>, με αποτέλεσμα την εξαφάνιση 1,5 εκατομμυρίων ανθρώπων ένθεν και ένθεν.
ΣΧΟΛΙΟ : Ο τερματισμός του Ουκρανικού συνιστά για τους Πατέρες ευχής έργον, διότι ο πόλεμος φεύγει <<από πάνω>> και <<πιάνεται από κάτω> (πόλεμος Ιράν-Ισραήλ).
Β) ΣΕ ΕΘΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
Η καρέκλα των σοδομιτών πρακτορίσκων της <<λευκής>> παράταξης των παγκοσμιοποιητών τρίζει από το κύμα λαϊκής οργής για την υπόθεση των Τεμπών, πράγμα που θα οδηγήσει σε πολιτικές εξελίξεις και στην απαρχή του σενάριου της πολιτειακής ανωμαλίας. Η ΝΤ έχει έτοιμο σε τοπικό επίπεδο το σχέδιο της Κυβέρνησης Εθνικής σωτηρίας=καταστροφής (σαν PLAN B) σαν μέρος του διεθνούς σχεδίου της νέας αντί-woke πρότασης σωτηρίας από τους ανά τον κόσμο <<σωτήρες>> υπερασπιστές των παραδοσιακών αξιών, αλλά συγχρόνως και μοντέρνους οπαδούς της τεχνητής νοϋμοσύνης, της ψηφιοποίησης και της ηλεκτρονικής χειραγώγησης του πλανήτη. ’Ηδη βλέπουμε σταδιακά να βγαίνουν από το παρασκήνιο εθνοσωτήρες τύπου Σαμαρά, Καραμανλή οι οποίοι σε συνδυασμό με σημερινούς πολιτικάντηδες- παραφυάδες Πασοκο-Συριζαίους-Χριστιανοδημοκράτες θα αποτελέσουν την δεξαμενή άντλησης νέων σχημάτων που θα κάνουν LIFTING στο παρηκμασμένο νεοταξίτικο σύστημα. Για να νοστιμέψει η καινούργια νεοταξίτικη σούπα, πιθανόν θα έχει και μπόλικη μαγιονέζα <<Ντε Γκρές>>. Αυτό θα είναι και η τελευταία φάση του ΨΕΥΤΟΡΩΜΕΪΚΟΥ σε πολιτικό επίπεδο.
Γ) ΚΑΙ ΜΕΤΑ?
Μετά αρχίζει ο Γολγοθάς της Ελλάδος και της ανθρωπότητος. Στα ελληνικά πράγματα έρχονται οι σεισμοί, το Τουρκοελληνικό επεισόδιο, ο αποκλεισμός, η πείνα διαρκείας, οι αρρώστειες, το ρέμπελο με την 5η φάλαγγα της ΝΤ, τους λαθροεισβολείς. Σε διεθνές επίπεδο έρχεται η μέσω της Θείας προνοίας σύρραξη των αντίπαλων δυνάμεων της ΝΤ (καλών και κακών) με τελική κατάληξη τον Αρμαγεδώνα της Κων/λης, όπου το αίμα θα φτάσει το μπόι μίας μικρής δάμαλης (Πατροκοσμάς).
Στο FINAL FOUR της Πόλης, ο οικοδεσπότης Τουρκία θα εξαφανισθή από τον χάρτη (για τα εγκλήματα που έκανε διαχρονικά-Άγιος Παϊσιος), και η μεικτή ομάδα των 18 χωρών της Εσπερίας (δαιμονισμένης κατά τους Πατέρες) με αντίπαλο την ομάδα των Ρώσων θα αλληλοεξοντωθούν (<<όλοι θα είναι χαμένοι>>-‘Αγιος Παϊσιος). Από την τελική αναμέτρηση της Πόλης θα απουσιάζει μεγαλοπρεπώς ο πορτοκαλιάς σωτήρας της <<καλής>> αδελφότητας, που θα έχει σοβαρότερη απασχόληση:να μετράει τα συντρίμια της χώρας του, η οποία <<από Αμερική θα γίνει μερική>> για τις αμαρτίες της και τα εγκλήματά της (Γεροβασίλης Καυσοκαλυβίτης).
Από την αναμέτρηση αυτή θα βγή νικητής (ποιός άλλος?) ο Τριαδικός Θεός και οι εκλεκτοί της Νέας Δεύτερης Ένδοξης Ρωμανίας , όσους επιλέξει ο Ουρανός. Το τραίνο της Ορθοδοξίας ήδη έχει αρχίσει να γεμίζει από ταξιδιώτες Ορθοδόξους (αντικολυμπαριστές, αντιοικουμενιστές, αντιεμβολιαστές, Χριστιανούς με πραγματικό Ορθόδοξο φρόνημα και βιοτή).
ΕΠΙΛΟΓΟΣ: Όλοι λοιπόν στην λαϊκή συσπείρωση των Τεμπών για την δικαίωση των πενθούντων συνανθρώπων μας στον αγώνα τους, αλλά παράλληλα και πρωταρχικά για να βάλουμε ένα λιθαράκι στο γκρέμισμα της σοδομικής κατάστασης και στο ξεκίνημα της τελικής φάσης των προφητευμένων εξυπηρετώντας το σχέδιο του Θεού. Άποψή μας είναι ότι οποιαδήποτε προσπάθεια διαμαρτυρίας(έστω κοσμικού τύπου) για πράγματα ΚΑΤ’ΕΞΟΧΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ, εκτός από το κύριο πνευματικό όπλο ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ, είναι ευλογημένη απλόχερα από τον Θεό και τους Αγίους μας. Άλλωστε οι συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις διαμαρτυρίας των Ορθόδοξων Χριστιανών είναι πρώτιστα ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ, και καμμία σχέση δεν έχουν με τις διαδηλώσεις ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟΥ των κομματικών σχηματισμών και συνδικαλιστικών οργανώσεων.
ΑΔΕΛΦΙΚΑ
