Λονδίνο – Νέα Υόρκη σε 54 λεπτά – Απαιτούνται 16 τρισ. ευρώ και… πολιτική βούληση
Το μεγαπήβολο σχέδιο κατασκευής μιας σήραγγας αξίας 16 τρισεκατομμυρίων ευρώ που θα ενώνει το Ηνωμένο Βασίλειο με τις ΗΠΑ σε 54 λεπτά έρχεται και πάλι στο προσκήνιο.
Τα δύο έθνη μοιράζονται εδώ και καιρό μια «ειδική σχέση» και συνεχίζουν να έχουν στενούς δεσμούς παρά το γεγονός ότι απέχουν 5,471 χιλιόμετρα το ένα από το άλλο.
Μια πτήση από το Λονδίνο στη Νέα Υόρκη διαρκεί σήμερα περίπου οκτώ ώρες, αλλά οι υποστηρικτές της υπερατλαντικής σήραγγας πιστεύουν ότι ο χρόνος ταξιδιού θα μπορούσε να μειωθεί στο μήκος της πρωινής σας διαδρομής, όπως αναφέρει η Express.
Η ιδέα, η οποία υπάρχει εδώ και πάνω από έναν αιώνα, θα ήταν να κατασκευαστεί μια σήραγγα κάτω από τον Ατλαντικό, ο οποίος σε ορισμένες περιοχές έχει βάθος χιλιομέτρων.
Για λόγους σύγκρισης, η σήραγγα της Μάγχης διατρέχει μόλις 38 χιλιόμετρα κάτω από τη θάλασσα μεταξύ Αγγλίας και Γαλλίας και χρειάστηκαν έξι χρόνια για την κατασκευή της.
Κατά τη διάρκεια των ετών έχουν προταθεί διάφορες προσεγγίσεις για το πώς θα λειτουργούσε η διατλαντική σήραγγα, όπως η κατασκευή της εξ ολοκλήρου κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας, η κατασκευή ενός σωλήνα πάνω από τον πυθμένα της θάλασσας ή ακόμη και ένας συνδυασμός των δύο.
Άλλοι έχουν προτείνει μια πλωτή σήραγγα περίπου 49 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού, η οποία θα αποτελείται από δεκάδες χιλιάδες προκατασκευασμένα τμήματα και καλώδια.
Πιστεύεται ότι αυτό θα επέτρεπε στα τρένα να περνούν μεταξύ των δύο ηπείρων, αποφεύγοντας τη συντριπτική πίεση των χαμηλότερων βάθων και αποφεύγοντας παράλληλα τα πλοία και τις ύπουλες καιρικές συνθήκες στην επιφάνεια.
Αν και αυτό στο οποίο οι περισσότεροι συμφωνούν είναι ότι θα κατασκευαζόταν για τρένα και όχι για οχήματα, καθώς τα ταξίδια με αυτοκίνητα θα διαρκούσαν αρκετές ημέρες και θα χρειάζονταν πρόσθετες υποδομές για την υποστήριξη των οδηγών που θα έκαναν το ταξίδι.
Δεδομένου του τεράστιου κόστους και των υλικοτεχνικών ζητημάτων που συνδέονται με την ιδέα, καμία σοβαρή πρόταση δεν εξετάζεται επί του παρόντος από τις κυβερνήσεις και στις δύο πλευρές.
Αλλά, όπως σημειώνουν κάποιοι σε έναν κόσμο με επαναχρησιμοποιήσιμους πυραύλους και την τεχνητή νοημοσύνη που αυξάνεται καθημερινά, η προοπτική ενός ταξιδιού στο Μανχάταν για ένα απόγευμα δεν φαίνεται και τόσο μακρινή.
