Οι απειλές Πούτιν κατά της Δύσης η πυρηνική απειλή και η στρατιωτική λογική Ζελένσκι

Να ανοίξει το «κουτί της Πανδώρας» κατά της Δύσης απειλεί για μία ακόμη φορά ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, τη στιγμή που Ουκρανός ομόλογός του Βολοντίμιρ Ζελένσκι προχωρά σε εκτεταμένο ανασχηματισμό της κυβέρνησης της χώρας σε μία χρονική στιγμή που η Ρωσία έχει εντατικοποιήσει τις επιθέσεις.

Ο Ρώσος Πρόεδρος σε ομιλία του στο Ανατολικό Οικονομικό Φόρουμ που διεξάγεται στο Βλαδιβοστόκ, ανέφερε χαρακτηριστικά πώς «τα χτυπήματα σε πυρηνικούς σταθμούς είναι μια πολύ επικίνδυνη τρομοκρατική πράξη, αν απαντήσουμε μπορεί μόνο να φανταστεί κανείς τι θα συμβεί στην Ευρώπη».

Ο διεθνολόγος Ευάγγελος Βενέτης ξετυλίγοντας το κουβάρι της ρωσικής στρατηγικής στο CNN Greece, εκτιμά πώς καμία δύναμη στον κόσμο δεν έχει πρόθεση να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα «γιατί αυτό θα σήμαινε τον όλεθρο», με τον Ρώσο Πρόεδρο να παίζει το συγκεκριμένο χαρτί «ως ψυχολογικό αποτρεπτικό μέσο για να επηρεάσει το φρόνημα του αντιπάλου».

Χαμηλά ο πήχης των προσδοκιών για διαπραγματεύσεις

Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι θα συμμετάσχει σε συνεδρίαση της ομάδας Ράμσταϊν, η οποία θα διεξαχθεί στην αμερικανική στρατιωτική βάση στη δυτική Γερμανία. Πρόκειται για χώρες που στηρίζουν στρατιωτικά την Ουκρανία και σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό Spiegel, αναμένεται να ζητήσει περισσότερα όπλα, κυρίως πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς και μέσα αντιαεροπορικής άμυνας.

Την ίδια ώρα, ο Βλαντίμιρ Πούτιν παρουσιάζει ως «ιερό καθήκον» να διώξουν από το Κουρσκ την ουκρανική μπότα, μετά την μεγαλύτερη επίθεση από το εξωτερικό σε ρωσικό έδαφος μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ταυτόχρονα, δηλώνει έτοιμος για διαπραγματεύσεις με τους Ουκρανούς αναφέροντας σε συζήτηση σε πάνελ του Ανατολικού Οικονομικού Φόρουμ της Ρωσίας στο Βλαδιβοστόκ πως «εάν επιθυμούν διαπραγματεύσεις (στην Ουκρανία), δεν θα αρνηθούμε», προσθέτοντας ωστόσο ότι οι συνομιλίες θα πρέπει να βασίζονται στα συμπεράσματα των διαπραγματεύσεων που πραγματοποιήθηκαν την άνοιξη του 2022 στην Κωνσταντινούπολη.

Στην συγκεκριμένη φάση, οι συνθήκες για διαπραγματεύσεις «δεν είναι ώριμες ώριμες από την στιγμή που και οι δύο πλευρές αισθάνονται ισχυρές», εκτιμά ο διεθνολόγος Ευάγγελος Βενέτης υπογραμμίζοντας πώς «θα πρέπει η μία από τις δύο πλευρές να αισθανθεί ότι χρειάζεται περισσότερο την ειρήνη από τον πόλεμο».

Ποιους εμπιστεύεται για τις διαπραγματεύσεις ο Πούτιν

Ο Βλαντίμιρ Πούτιν ερωτηθείς σε πάνελ του Ανατολικού Οικονομικού Φόρουμ της Ρωσίας στο Βλαδιβοστόκ ποιες χώρες θα μπορούσαν να κατευθύνουν τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις με το Κίεβο απάντησε «η Κινεζική Λαϊκή Δημοκρατία, η Βραζιλία, η Ινδία».

Σύμφωνα με τον διεθνολόγο Ευάγγελο Βενέτη, πρόκειται για χώρες με τις οποίες η Ρωσία έχει δημιουργήσει «ισχυρές δομές εμπιστοσύνης πολιτικού αναθεωρητισμού» και με αυτή την κίνηση ο Βλαντίμιρ Πούτιν επιδιώκει όπως υποστηρίζει «να ενισχύσει αυτό το εναλλακτικό πλαίσιο χωρών που δημιουργείται σε οικονομικό επίπεδο και να του δώσει και μία γεωπολιτική διάθεση για να ενισχύσει αυτό το πολυπολικό σύστημα που βρίσκεται υπό διαμόρφωση και ανάδυση αυτή την στιγμή».

Ολόκληρη η συνέντευξη του Ευάγγελου Βενέτη

Νέες απειλές σε βάρος της Δύσης εξαπέλυσε ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν. Πιστεύετε πώς η Ρωσία είναι έτοιμη για πυρηνικά αντίποινα;

Η Ρωσία είναι έτοιμη για πυρηνικά όσο είναι η Δύση. Καμία ουσιαστικά δύναμη στον κόσμο δεν έχει πρόθεση να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα γιατί αυτό θα σήμαινε τον όλεθρο, οπότε χρησιμοποιείται η απειλή των πυρηνικών ως ψυχολογικό αποτρεπτικό μέσο για να επηρεάσει το φρόνημα του αντιπάλου. Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι η Ρωσία δεν προτίθεται, το έχει δηλώσει και ο Πούτιν κατ΄επανάληψη στο παρελθόν, να χρησιμοποιήσει πυρηνικά στην Ουκρανία συγκεκριμένα. Θα το έκανε αυτό, μόνον αν βρισκόταν με την πλάτη στον τοίχο και αν δεχόταν ουσιαστική απειλή από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό πιστεύω ότι είναι το περιεχόμενο των δηλώσεων Πούτιν και αντικατοπτρίζει την κρισιμότητα των περιστάσεων λόγω των δεδομένων συνθηκών της παρατεταμένης πολεμικής συμπλοκής και της πολυπλοκότητας των επιχειρήσεων με την ουκρανική αντεπίθεση -εισβολή στο ρωσικό έδαφος με την επιχείρηση του Κουρσκ.

Εκτιμάτε ότι αυξάνεται ο κίνδυνος σύγκρουσης Ρωσίας -Δύσης;

Είναι σύγκρουση Ρωσίας -ΗΠΑ και Ανατολής -Δύσης. Μαζί με την Ρωσία έχει συμμαχήσει η Κίνα, όπως και το Ιράν ως περιφερειακή δύναμη της Μέσης Ανατολής. Βρισκόμαστε σε μία νέα τάξη πραγμάτων εδώ και αρκετά χρόνια. Αυτή η νέα τάξη πραγμάτων δεν έχει να κάνει σε τίποτα με την νέα πραγμάτων μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και ουσιαστικά η Ρωσία, ο Βλαντίμιρ Πούτιν επιδιώκει να αποκρυσταλλώσει αυτή την νέα τάξη πραγμάτων που την ονομάζουμε νέο πολυπολικό σύστημα με μία νέα Γιάλτα. Αυτός είναι ο στόχος της Ρωσίας, γι΄αυτό έγινε η «στρατιωτική επιχείρηση» στην Ουκρανία όπως την ονομάζει η Μόσχα, επειδή οι Αμερικάνοι ήθελαν να εντάξουν την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ. Είχαν διεισδύσει στο υπογάστριο της Μόσχας, επομένως η Ρωσία θέλει μία νέα Γιάλτα για να αποκρυσταλλώσει το νέο αναδυόμενο ρόλο στον κόσμο ως μία νέα υπερδύναμη η οποία έχει αναδυθεί από τις στάχτες της πάλαι ποτέ ισχυρής Σοβιετικής Ένωσης και διεκδικεί την δική της θέση στον ήλιο μαζί με την Κίνα.

Υπάρχει έδαφος για έναρξη των διαπραγματεύσεων;

Αυτή την στιγμή δεν υπάρχει το έδαφος, γιατί οι συνθήκες οι οποίες θα οδηγούσαν σε διαπραγματεύσεις δυστυχώς ταυτίζονται με τις συνθήκες που έχουν οδηγήσει στην πολεμική εμπλοκή. Πρέπει δηλαδή οι αρχικές συνθήκες της συμπλοκής να διαφοροποιηθούν προς την μία ή την άλλη πλευρά. Και οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί, οι οποίοι έχουν την υποστήριξη της Δύσης, βρίσκονται σε μία ισορροπία τρόμου στο ουκρανικό μέτωπο. Ασφαλώς η Ουκρανία βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, ωστόσο λόγω της στήριξης που έχει από τις ΗΠΑ και τις κύριες ευρωπαϊκές χώρες κρατάει θα λέγαμε ένα μινιμουμ αντίστασης, το οποίο δημιουργεί μία παρατεταμένη εμπλοκή σε συνδυασμό με την ρωσική αναβλητικότητα να χρησιμοποιήσει ισχυρά όπλα στην Ουκρανία. Είναι μία πολιτική που έχει υιοθετήσει ο Πούτιν από την αρχή του πολέμου για να κερδίσει την εμπιστοσύνη της ουκρανικής κοινής γνώμης, τουλάχιστον της φιλορωσικής. Eπομένως στην φάση που βρισκόμαστε οι συνθήκες για διαπραγματεύσεις δεν είναι ώριμες από την στιγμή που και οι δύο πλευρές αισθάνονται ισχυρές. Θα πρέπει η μία από τις δύο πλευρές αισθανθεί ότι χρειάζεται περισσότερο την ειρήνη από τον πόλεμο. Ουσιαστικά, το ουκρανικό αυτή την στιγμή είναι μία αντανάκλαση του παλαιστινιακού ζητήματος, του πολέμου δηλαδή στην Γάζα όπου και εκεί έχουμε την ίδια κατάσταση.

Για ποιο λόγο ο Ρώσος πρόεδρος επέλεξε τη Κινεζική Λαϊκή Δημοκρατία, τη Βραζιλία και την Ινδία ως τις χώρες που θα μπορούσαν ενδεχομένως να κατευθύνουν τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις με την Ουκρανία;

Αυτό είναι αντανάκλαση της ρωσικής – σινικής ενατένισης της νέας τάξης πραγμάτων. Καταρχήν, η Κίνα είναι ο αμιγώς σύμμαχος της Ρωσίας όπως και το Ιράν βέβαια. Η Κίνα είναι η μεγάλη οικονομική υπερδύναμη παγκοσμίως, επομένως είναι σύμμαχος της Ρωσίας άρα αισθάνεται άνετα. Υπάρχει εμπιστοσύνη μεταξύ των δύο πλευρών. Υπάρχει ένα φίλιο έδαφος για να κινηθούν οι διαπραγματεύσεις από την πλευρά της Ρωσίας σε σχέση με το Πεκινο. Όσον αφορά τώρα την Βραζιλία και την Ινδία είναι χώρες οι οποίες οικονομικά διάκεινται θετικά στο πλαίσιο των Brics, στο πλαίσιο ενός εναλλακτικού χρηματοπιστωτικού συστήματος -οικονομικού εμπορικού συστήματος σε σχέση με το υπάρχον παγκόσμιο καθεστώς του λεγόμενου διεθνούς τραπεζικού συστήματος. Είναι χώρες με τις οποίες η Ρωσία έχει δημιουργήσει θα λέγαμε ισχυρές δομές εμπιστοσύνης πολιτικού αναθεωρητισμού. Είναι αναθεωρητικές δυνάμεις και η Ρωσία θέλει με αυτόν τον τρόπο να ενισχύσει αυτό το εναλλακτικό πλαίσιο χωρών που δημιουργείται σε οικονομικό επίπεδο και να του δώσει και μία γεωπολιτική -γεωδιπλωματική διάθεση για να ενισχύσει αυτό το πολυπολικό σύστημα που βρίσκεται υπό διαμόρφωση και ανάδυση αυτή την στιγμή.

Η ουκρανικής επιχείρηση στη ρωσική επικράτεια στην περιοχή του Κουρσκ αποτέλεσε κατά την γνώμη σας πλήγμα στην αξιοπιστία του ρωσικού στρατού , των ρωσικών υπηρεσιών πληροφοριών και μετέπειτα στον ίδιο τον ρώσο Πρόεδρο τον Βλαντίμιρ Πούτιν;

Το σκεπτικό της ουκρανικής επιχείρησης στην περιοχή του Κουρσκ ήταν να λειτουργήσει ως αντιπερισπασμός στην ρωσική παρουσία στα ουκρανικά εδάφη ανατολικά του Δνείπερου, αυτά που βρίσκονται δηλαδή υπό ρωσικό έλεγχο. Ένας αντιπερισπασμός ψυχολογικός και τακτικός στρατιωτικός ώστε να αιφνιδιάσει την Μόσχα και να αντλήσει μία ποσότητα στρατιωτικού υλικού και έναν αριθμό έμψυχου προσωπικού του ρωσικού στρατού προς εκείνη την κατεύθυνση, άρα να δημιουργήσει μία ανάσχεση στην ρωσική προέλαση που έχει διαμορφωθεί στα εδάφη ανατολικά του Δνείπερου. Σαφώς, η αντεπίθεση στο Κουρσκ από τους Ουκρανούς έγινε με αμερικανική βοήθεια σε επίπεδο και στρατιωτικό και πληροφοριών και ασφαλείας. Αποτέλεσε ένα κενό των ρωσικών δυνάμεων των στρατιωτικών και των πληροφοριών διότι οι Ουκρανοί με την βοήθεια των Αμερικανών βρήκαν τα σημεία εκείνα, την αχίλλειο πτέρνα των ρωσικών δυνάμεων στην περιοχή έτσι ώστε να χτυπήσουν και να πιάσουν εξ απήνης τους Ρώσους. Αυτά τα κενά δείχνουν ότι η Ρωσία πρέπει να βελτιώσει ακόμη περισσότερο τον μηχανισμό πληροφοριών της ούτως ώστε να μην υπάρχουν διαρροές. Είναι ασφαλώς ένα πλήγμα, ένα χτύπημα προς τον ρωσικό στρατό. Δεν πρόκειται για χτύπημα στον Πούτιν. Σαφώς ο Πρόεδρος της Ρωσίας πιστώνεται και τις επιτυχίες και τις αποτυχίες, είναι ο αρχιστράτηγος των στρατιωτικών επιχειρήσεων στην Ουκρανία. Αυτή τη στιγμή η Ρωσία έχει το πάνω χέρι, δρα εντός ουκρανικού εδάφους. Ο Πούτιν δεν δέχθηκε πλήγμα στο κύρος του. Ασφαλώς αποτελεί μία προσωρινή επιτυχία των Ουκρανών, η οποία δημιουργεί μία ανάσχεση αλλά το ερώτημα είναι κατά πόσον θα είναι σε θέση να δημιουργήσουν προγεφύρωμα στην περιοχή του Κουρσκ και να παγιώσουν αυτά τα μικρά εδαφικά κεκτημένα ούτως ώστε να τα χρησιμοποιήσουν διαπραγματευτικά και τακτικά στη σύγκρουση που εξελίσσεται.