Χτύπημα του Ισραήλ στο Ιράν: «Όλες οι επιλογές στο τραπέζι» – Κρίσιμες επαφές Γκάλαντ στις ΗΠΑ
Οι δηλώσεις Γκάλαντ αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα καθώς συνέπεσαν με την πρώτη επέτειο από την αιματηρή επίθεση της Χαμάς με θύματα 1.200 Ισραηλινούς, που έδωσε το έναυσμα για τον πόλεμο στη Γάζα και το άνοιγμα του μετώπου με το Λίβανο την ώρα που η αγωνία για τα αντίποινα από το Τελ Αβίβ για την πρόσφατη επίθεση του Ιράν κορυφώνεται.
Ο Ισραηλινός υπουργός μιλώντας στο CNNi αποκάλυψε ότι οι ΗΠΑ και η χώρα του είναι σε συνεχή επικοινωνία για το θέμα της απάντησης στο Ιράν, ενώ δεν απέκλεισε το Τελ Αβίβ να δράσει ανεξάρτητα από τις επιθυμίες της Ουάσινγκτον.
Ανάλογο ήταν και το μήνυμα κατά τη διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε στο Fox News την Κυριακή (6/10).
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Γκάλαντ θα ταξιδέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες αυτή την εβδομάδα και θα συναντηθεί με τον υπουργό Άμυνας Lloyd Austin την Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2024 όπως ανακοίνωσε το Πεντάγωνο τη Κυριακή (6/10). Θα είναι η τρίτη επίσκεψη του Γκάλαντ στις ΗΠΑ από την έναρξη του πολέμου πριν από ένα έτος, μετά από ταξίδια τον Μάρτιο και τον Ιούνιο.
Ο Γκάλαντ, που ευρέως θεωρείται πιο μετριοπαθής από τον Νετανιάχου, θεωρείται ως η «φιλικότερη» επαφή της κυβέρνησης Μπάιντεν στην ισραηλινή κυβέρνηση, σε μια εποχή αυξανόμενης δυσπιστίας μεταξύ του προέδρου των ΗΠΑ και του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου, οι οποίοι δεν έχουν μιλήσει εδώ και σχεδόν 50 ημέρες, παρά τις μεγάλες μεγάλες κρίσεις το διάστημα αυτό στη Μέση Ανατολή.
Συνεργασία υπάρχει και σε στρατιωτικό επίπεδο καθώς την κατάσταση στην περιοχή συζήτησαν ο επικεφαλής της CENTCOM στρατηγός Μάικλ Κουρίλα με τον ομόλογό του επικεφαλής των Ισραηλινών Ενόπλων Χέρζι Χαλεβί.
Συγκεκριμένα οι δύο στρατιωτικοί συζήτησαν την κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας και το Λίβανο αλλά και το Ιράν.
Το μήνυμα Νετανιάχου
Σε δέσμευση για την τύχη των ομήρων προχώρησε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου «Έχουμε υποχρέωση να φέρουμε τους ομήρους μας πίσω» δήλωσε χαρακτηριστικά.
«Θυμόμαστε τους πεσόντες μας, τους ομήρους μας – τους οποίους είμαστε υποχρεωμένοι να φέρουμε πίσω – και τους ήρωές μας που έπεσαν για την υπεράσπιση της πατρίδας και της χώρας», είπε ο Νετανιάχου ο οποίος μαζί με τον δήμαρχο της Ιερουσαλήμ Μοσέ Λιον επισκέφθηκαν το μνημείο προς τιμήν των 87 Ιεροσολυμιτών πολιτών και στρατιωτών που έπεσαν από τις 7 Οκτωβρίου.
«Περάσαμε μια τρομερή σφαγή πριν από ένα χρόνο και σηκωθήκαμε όρθιοι ως λαός, σαν λιοντάρια», πρόσθεσε.
«Από την Ιερουσαλήμ, μια πόλη που είναι το σύμβολο της ενότητας, έρχεται το μήνυμα της ενότητας, και ο καθένας από εμάς έχει το καθήκον να συνεχίσει μαζί, και να ενεργεί ως ένας, βλέποντας τον κοινό παρονομαστή για όλους μας, για την Ιερουσαλήμ, την πρωτεύουσα του Ισραήλ, για το κράτος του Ισραήλ. Όπως μας δίδαξαν καλά οι μήνες του πολέμου, η δύναμή μας βρίσκεται στην ενότητά μας. Μόνο μαζί θα νικήσουμε», κατέληξε.
Το μνημείο, το οποίο βρίσκεται απέναντι από την Εθνική Βιβλιοθήκη, εγκαινιάστηκε τον περασμένο μήνα.
Πώς η επίθεση της Χαμάς άλλαξε τη Μέση Ανατολή
Είναι σχεδόν αδύνατο να θυμηθεί κανείς τη ζωή στο Ισραήλ πριν η Χαμάς εξαπολύσει τις βίαιες επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου πριν από ένα χρόνο. Δεν έχει νόημα, γιατί αυτή η ζωή έχει χαθεί οριστικά. Και όχι μόνο επειδή περισσότεροι από 100 όμηροι είναι ακόμη αιχμάλωτοι.
Το ίδιο ισχύει και πέρα, όπως αναφέρει το CNNi από τα σύνορα του Ισραήλ.
Το Ισραήλ, οι εχθροί και οι σύμμαχοί του είναι όλοι προάγγελοι και οδυνηροί μάρτυρες μιας αναδιαμόρφωσης της διπλωματικής και πολιτικής αρχιτεκτονικής της περιοχής σε κλίμακα που θα μπορούσε να συναγωνιστεί τις αναταραχές της αραβοϊσραηλινής σύγκρουσης πριν από μισό αιώνα.
Οι αλλαγές μετά την 7η Οκτωβρίου είναι τόσο αναπόφευκτες όσο και, στην τρέχουσα χαοτική τους μορφή τουλάχιστον, αποτρέψιμες. Το πολιτικό κόστος αυξάνεται, ενώ η διπλωματία θα μπορούσε να έχει σώσει ζωές.
Πριν από ένα χρόνο φαινόταν ότι η πολιτική αρχιτεκτονική της περιοχής βρισκόταν στα πρόθυρα σημαντικών αλλαγών. Με την ώθηση των αμερικανικών κινήτρων, η Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ έμοιαζαν πιο κοντά από ποτέ σε μια ιστορική εξομάλυνση των σχέσεων. Η διπλωματία και οι επιδέξιες δεξιότητες που απαιτούνται για τη συρραφή μιας τόσο περίπλοκης συμφωνίας ήταν σε άνοδο.
Αλλά η προοπτική της ειρήνης και της ευημερίας που πλησίαζε εξανεμίστηκε όταν η Χαμάς εισέβαλε μέσα από τους συνοριακούς φράχτες της Γάζας την ανατολή εκείνου το Σάββατο το πρωί.
Ανεξάρτητα από το αν ο ηγέτης της Χαμάς Γιαχία Σινουάρ υπολόγιζε ότι θα μπορούσε να τορπιλίσει την εξομάλυνση και να ωθήσει την παλαιστινιακή υπόθεση μπροστά από τις περιφερειακές προτεραιότητες για ειρήνη και οικονομική ολοκλήρωση, βραχυπρόθεσμα το πέτυχε.
Το παράδειγμα της Σαουδικής Αραβίας
Δυνητικοί περιφερειακοί εταίροι, όπως η Σαουδική Αραβία, απαιτούν τώρα μια όλο και πιο απότομη διπλωματική έξοδο για τον Νετανιάχου.
Η εξομάλυνση μεταξύ του Ισραήλ και του ισχυρότερου κράτους του Κόλπου, που φαινόταν τόσο κοντά πριν από τις 7 Οκτωβρίου, είναι προς το παρόν απρόσιτη, καθώς ο Νετανιάχου είναι απρόθυμος και πολύ τοξικός για να είναι εταίρος στη συμφωνία.
Ήταν μια συμφωνία που θα έδινε στον Μπάιντεν μια κληρονομιά για την οποία θα μπορούσε να είναι περήφανος- για τον πρίγκιπα διάδοχο του θρόνου της Σαουδικής Αραβίας Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν και στον Νετανιάχου, μία νίκη μετά από μια χιλιετία εχθρότητας.
Το τίμημα που ζητά τώρα η Σαουδική Αραβία είναι μια «μη αναστρέψιμη πορεία» προς ένα παλαιστινιακό κράτος, το οποίο αποτελεί ανάθεμα για τον Νετανιάχου, το ακραία εθνικιστικό δεξιό υπουργικό συμβούλιο του, και στον απόηχο της 7ης Οκτωβρίου και για μεγάλο μέρος της υπόλοιπης χώρας.
Λίγες ημέρες πριν από την επέτειο, ένας βετεράνος σοφός της διπλωματίας των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, ο Ανουάρ Γκαργκάς, προέβλεψε την κατεύθυνση της πορείας του σημαίνοντος κράτους του Κόλπου, λέγοντας ότι «η εποχή των πολιτοφυλακών με θρησκευτικές και περιφερειακές διαστάσεις έχει κοστίσει ακριβά στους Άραβες».
Ένα τέλος στα παιχνίδια εξουσίας των πληρεξουσίων του Ιράν και μια πορεία προς ένα παλαιστινιακό κράτος. Το ερώτημα είναι πώς θα φτάσουμε εκεί από εδώ και πέρα, ιδιαίτερα καθώς τα όπλα υπερισχύουν της διπλωματίας.
Προς το παρόν, ελλείψει επιτυχημένων ειρηνευτικών συνομιλιών, η αβεβαιότητα είναι η μόνη βεβαιότητα.
