«Ψαλίδι» επιτοκίων από την ΕΚΤ – Το επικρατέστερο σενάριο
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα οδεύει προς την τελευταία μείωση των επιτοκίων της για φέτος, σύμφωνα με το επικρατέστερο σενάριο των αναλυτών, οι οποίοι προβλέπουν πως η συνεδρίαση της Πέμπτης θα φέρει ένα «ψαλίδισμα» κατά 25 μονάδες βάσης στο βασικό επιτόκιο.
Μέχρι το πρωί της Τετάρτης, είχαν τιμολογηθεί περικοπές ύψους περίπου 29 μονάδων βάσης για τον Δεκέμβριο και οι οικονομολόγοι λένε ότι η άνοδος του Νοεμβρίου στη διαπραγματευόμενη αύξηση των μισθών θα δικαιολογήσει προσοχή.
Ο γενικός πληθωρισμός αυξήθηκε και πάλι πάνω από τον στόχο τον Νοέμβριο, ανεβαίνοντας στο 2,3% από 2% τον Οκτώβριο. Εν τω μεταξύ, η οικονομία της ευρωζώνης αναπτύχθηκε με τον ταχύτερο ρυθμό των τελευταίων δύο ετών το τρίτο τρίμηνο, αν και μόνο με ρυθμό 0,4%.
Υπενθυμίζεται πως η κεντρική τράπεζα του μπλοκ έχει μέχρι στιγμής μειώσει το βασικό της επιτόκιο από 4% σε 3,25% φέτος σε τρεις αυξήσεις των 25 μονάδων βάσης μεταξύ Ιουνίου και Οκτωβρίου.
Το σενάριο για «jumbo» περικοπή 50 μονάδων
Η πιθανότητα η ΕΚΤ να επιλέξει μια μείωση κατά 50 μονάδες βάσης για να ολοκληρώσει το 2024 φαινόταν να παίζεται σταθερά μετά την τελευταία συνεδρίαση του φθινοπώρου, με πολλούς υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να δηλώνουν στο CNBC ότι θα παραμείνουν εξαρτώμενοι από τα δεδομένα, αλλά ότι μια σημαντική επιβράδυνση του πληθωρισμού στη ζώνη του ευρώ και μια επιδείνωση των οικονομικών προοπτικών για το μπλοκ θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν μια μεγάλη κίνηση τον Δεκέμβριο.
Η τιμολόγηση στην αγορά χρήματος υποδηλώνει τώρα μικρές πιθανότητες για μια jumbo περικοπή.
«Δεν υπάρχει λόγος να βιαστεί η ΕΚΤ σε αυτό το στάδιο», δήλωσε ο Sylvain Broyer, επικεφαλής οικονομολόγος EMEA της S&P Global Ratings.
«Ο πληθωρισμός, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, είναι υπό έλεγχο. Αλλά όσο το κόστος εργασίας αυξάνεται πάνω από την παραγωγικότητα, η ΕΚΤ θα πρέπει να παραμείνει στην πλευρά της επιφυλακτικότητας ή της αναμονής για τη μείωση των επιτοκίων».
Αυτό είναι πιθανό να μεταφραστεί σε μια μείωση κατά 25 μονάδες βάσης τον Δεκέμβριο, δήλωσε ο Broyer, ακολουθούμενη από μειώσεις των επιτοκίων με «γρήγορο ρυθμό», ώστε να οδηγηθεί η νομισματική πολιτική σε μια ουδέτερη στάση που δεν περιορίζει ούτε τονώνει την ανάπτυξη.