Το βασικό διακύβευμα των φετινών εκλογών στο ΤΕΕ, οι οποίες και συμπίπτουν με τα 100 χρόνια λειτουργίας του Επιμελητηρίου είναι να ξαναθυμηθεί το ρόλο του ως θεσμοθετημένος τεχνικός σύμβουλος της πολιτείας.
Αυτό τονίζει, μιλώντας στο CNN Greece ο κ. Νίκος Μήλης, Α’ Αντιπρόεδρος του ΤΕΕ και επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Μηχανικών.
Όπως τονίζει, ρόλος του επιμελητηρίου να υποστηρίξει θεσμικά το αίτημα των μηχανικών για αύξηση των αμοιβών τους, για θωράκιση αξιοπρεπών συνθηκών εργασίας. Ενώ παράλληλα, το ΤΕΕ θα πρέπει παράλληλα να αγκαλιάσει όλα τα τεχνικά επαγγέλματα και να μοιράσει ρόλους, αρμοδιότητες και υποχρεώσεις σε όλη την τεχνική πυραμίδα. Τέλος, τονίζει την ανάγκη να υπάρχει δημοκρατικός σχεδιασμός στα έργα. «Θέλουμε διάχυση στα έργα, θέλουμε έργα για όλες τις εταιρίες, ακριβώς για να γίνονται τα έργα να υλοποιούνται και να ζούμε σε μια ανοιχτή και ζωντανή οικονομία», καταλήγει
Οι φετινές εκλογές του ΤΕΕ συμπίπτουν με τα 100 χρόνια λειτουργίας του Επιμελητηρίου. Ποιο είναι το βασικό διακύβευμα; Αντίστοιχα, ποια είναι η δική σας πρόταση για τη διοίκηση του ΤΕΕ;
Η επέτειος αυτή θα πρέπει να σηματοδοτήσει και μια στροφή του ΤΕΕ προς πολύ απλά και συγκεκριμένα πράγματα: Το ΤΕΕ να ξαναθυμηθεί το ρόλο του ως θεσμοθετημένος τεχνικός σύμβουλος της πολιτείας. Να προστατεύσει και να θωρακίσει τα μέλη του, να εμπνεύσει με τις πρωτοβουλίες του και να είναι στην πρωτοπορία με το επιστημονικό του έργο. Με κάποια απλά διλήμματα: θέλουμε αξιοπρέπεια με σταθερό πλαίσιο σχεδιασμού έργων και νομοθετικό περιβάλλον ή σύγχυση και ανασφάλεια δικαίου στο επάγγελμά μας; Θέλουμε πραγματική και άμεση αύξηση των αμοιβών, επαναφορά νόμιμων αμοιβών ή αμοιβές ψίχουλα; Θέλουμε πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα σε όλες τις ειδικότητες μηχανικού ή συνέχιση της επαγγελματικής ομηρίας για χιλιάδες συναδέλφους;
Η νέα διοίκηση λοιπόν οφείλει να λάβει σοβαρά υπόψιν της αυτές τις παραμέτρους και να μη λειτουργεί ως γραφείο δημοσίων σχέσεων με κυβερνητικά στελέχη.
Ένα από τα βασικά ζητήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας είναι η έλλειψη εξειδικευμένου τεχνικού προσωπικού σε μια ευρεία γκάμα ειδικοτήτων. Υπάρχει απάντηση σε αυτή την πρόκληση και ποιος είναι ο ρόλος που μπορεί να παίξει το Επιμελητήριο;
Η νέα δεκαετία που έρχεται βρίσκει τόσο τις κατασκευαστικές όσο και τις μελετητικές εταιρείες με σημαντικό και ουσιαστικό έλλειμμα στελεχών. Υπάρχει κοινή αγωνία σε όλους μας ποιοι θα εκτελέσουν ποιοι θα υλοποιήσουν όλα αυτά τα έργα τα οποία ανακοινώνονται. Ειδικά στο θέμα των μελετητικών και των εργοληπτικών εταιρειών, όπου και εκεί διαπιστώνεται σημαντικό έλλειμμα στελεχών θα πρέπει συντεταγμένα να ζητηθεί η επιστροφή έμπειρων στελεχών που έφυγαν στο εξωτερικό και θα πρέπει και οι εταιρείες, να βελτιώσουν θεαματικά τις πολιτικές αμοιβών τους.
Ρόλος του επιμελητηρίου να υποστηρίξει ακριβώς θεσμικά το αίτημα των μηχανικών για αύξηση των αμοιβών τους, για θωράκιση αξιοπρεπών συνθηκών εργασίας. Για τη θεσμοθέτηση μητρώων των συντελεστών παραγωγής έργων, μέσα από τα οποία προκύπτει κατανομή ευθυνών, ρόλων και διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος.
Υπό αυτό το πρίσμα, η δια βίου τεχνική εκπαίδευση και μάθηση είναι σήμερα πιο επίκαιρη από ποτέ. Ποιες πρωτοβουλίες οφείλει να αναλάβει η πολιτεία αλλά και το ΤΕΕ προκειμένου να δώσει τις σχετικές ευκαιρίες;
Η βελτίωση των δεξιοτήτων αποτελεί προφανώς ένα σημαντικό παράγοντα για να μπορέσει ο μηχανικός να «σταθεί» με αξιώσεις στην αγορά και στο επάγγελμά του. Το ΤΕΕ λοιπόν με απόλυτο σεβασμό στο ενιαίο και αδιάσπαστο πενταετές δίπλωμα σπουδών, θα πρέπει παράλληλα να αγκαλιάσει όλα τα τεχνικά επαγγέλματα και να μοιράσει ρόλους, αρμοδιότητες και υποχρεώσεις σε όλη την τεχνική πυραμίδα. Να μη φοβηθεί να το κάνει και να σπάσει, να υπερβεί την κακώς εννοούμενη «συντεχνία». Την ίδια στιγμή έχει σημασία, να υπερασπιστούμε το υψηλό επίπεδο των Ελλήνων Μηχανικών που τους αναγνωρίζεται και διεθνώς. Και αυτό πιστεύω ότι μπορεί να γίνει διασφαλίζοντας υψηλό επίπεδο σπουδών σε ποιοτικά Πολυτεχνεία και Πολυτεχνικές Σχολές, όπως αυτά που έχουμε.
Καθώς προέρχεστε από τον χώρο των κατασκευών, θεωρείτε πως η σημαντική ανάπτυξη που καταγράφεται στον κλάδο τα τελευταία χρόνια κινείται προς μια σωστή και δίκαιη κατεύθυνση;
Η ανάπτυξη αυτή για να είναι βιώσιμη και πραγματική θα πρέπει να εντάσσεται σε ένα ολοκληρωμένο στρατηγικό σχέδιο, όπου θα λαμβάνει υπόψη και τις δημοσιονομικές της πολιτικές και τις φορολογικές πολιτικές και τα ευρωπαϊκά κονδύλια σε ένα όραμα για μια λεγόμενη ανθεκτική οικονομία και κοινωνία προκειμένου να αποφύγουμε τις απανωτές κρίσεις. Η διαχείριση των διαθέσιμων πόρων από το Ταμείο Ανάκαμψης και το ΕΣΠΑ, γίνεται χωρίς όραμα και στρατηγική, χωρίς μια συγκεκριμένη στοχευμένη προσπάθεια εκσυγχρονισμού της οικονομίας. Υπήρξαν πρωτοβουλίες που αναδείχθηκαν σε σχέση με τις αναθεωρήσεις και τα τιμολόγια, αλλά δεν υλοποιήθηκαν ακριβώς τα αιτήματα των εργοληπτών γιατί δεν υπάρχει αυτός ο δημοσιονομικός χώρος. Χρειάζεται να υπάρχει δημοκρατικός σχεδιασμός στα έργα, υπενθυμίζω τις ενστάσεις του κλάδου σε σχέση με τις πρότυπες προτάσεις για τα έργα υποδομής και τη μείωση των ορίων, και την τροποποίηση προκηρύξεων.
Θέλουμε διάχυση στα έργα, θέλουμε έργα για όλες τις εταιρίες, ακριβώς για να γίνονται τα έργα να υλοποιούνται και να ζούμε σε μια ανοιχτή και ζωντανή οικονομία.
