Στο μήνυμά της, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, έκανε αναφορά στο πρόσφατο σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών υπογραμμίζοντας πως «Ζήσαμε πρόσφατα μια τραγωδία που μας συντάραξε όλους και προκάλεσε αθεράπευτο πόνο. Ένα τραύμα ατομικό και κοινωνικό», ενώ συμπλήρωσε πως «όσο σκληρά και αν δοκιμαζόμαστε, όσο βαρύς και αν είναι ο σταυρός μας, το ανέσπερο φως θα σκορπίσει τον ζόφο».
Ολόκληρο το μήνυμα της Προέδρου της Δημοκρατίας
Αυτές τις μέρες που το Θείο Δράμα κορυφώνεται, η σκέψη μας στρέφεται αναπόφευκτα σ’ αυτούς που λείπουν. Τους ξαναβρίσκουμε στις στάσεις του Επιτάφιου Θρήνου, τους ανακαλούμε ενόσω ακολουθούμε την πομπή. Η Παναγία που ολοφύρεται «ω φως των οφθαλμών μου, γλυκύτατόν μου τέκνον, πώς τάφω νυν καλύπτη;»
είναι το σύμβολο κάθε μητέρας που κλαίει το χαμένο της παιδί.Ζήσαμε πρόσφατα μια τραγωδία που μας συντάραξε όλους και προκάλεσε αθεράπευτο πόνο. Ένα τραύμα ατομικό και κοινωνικό. Κι από κοντά, πόλεμοι συνεχίζονται με αμείωτη βιαιότητα, μεγάλες φυσικές καταστροφές, αναρίθμητες απώλειες αθώων θυμάτων. Ένας κόσμος που φλέγεται και υποφέρει.
Όμως, όπως το πένθος της Μεγάλης Εβδομάδας το γλυκαίνει η υπόσχεση της Ανάστασης, έτσι και στο βάθος της σκοτεινής σήραγγας της θλίψης που σκιάζει τον πλανήτη φέγγει ένα παρηγορητικό φως. Πέρα από την απώλεια και την οδύνη, πέρα από τον κλονισμό και την απελπισία, βρίσκουμε τη δύναμη να συνεχίσουμε. Δύναμη αντλημένη από το μήνυμα της αγάπης προς τον συνάνθρωπό μας, της απάρνησης του εγώ προς χάριν του άλλου, της αναγέννησης και της ελπίδας.
Ο ύψιστος συμβολισμός της μεγαλύτερης γιορτής της χριστιανοσύνης μας υπενθυμίζει ότι, όσο σκληρά και αν δοκιμαζόμαστε, όσο βαρύς και αν είναι ο σταυρός μας, το ανέσπερο φως θα σκορπίσει τον ζόφο και ο αναστάσιμος ύμνος θα δοξολογήσει τον θρίαμβο της ζωής ενάντια στον θάνατο.Καλή Ανάσταση!
