Ενοίκια από «χρυσάφι»: Έκρηξη τιμών με τους ενοικιαστές σε απόγνωση – Είτε απρόσιτα, είτε σε άθλια κατάσταση τα προσφερόμενα σπίτια
Οι μισοί ενδιαφερόμενοι ενοικιαστές κατοικίας σήμερα στη χώρα αδυνατούν να βρουν το σπίτι της αρεσκείας τους ή αναγκάζονται να στεγαστούν σε ακίνητα πολύ χαμηλής ποιότητας, επειδή είναι υπερβολικά υψηλές οι απαιτήσεις των ιδιοκτητών.
Όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά στο ethnos.gr επαγγελματίες της αγοράς ακινήτων, σήμερα οι ζητούμενες τιμές ενοικίων στην πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι κατά 20% έως και 40% υψηλότερες σε σχέση με αυτές που θα έπρεπε να ήταν, ώστε να μην υπάρχουν στρεβλώσεις στην αγορά.
Η βασικότερη αιτία που οδήγησε στα πολύ υψηλά μισθώματα, είναι η μεγάλη ζήτηση σπιτιών, την οποία σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ικανοποιήσει η προσφορά. Αυτή η αναντιστοιχία οφείλεται σε σειρά παραγόντων, όπως τους πολύ χαμηλούς ρυθμούς ανοικοδόμησης την τελευταία 15ετία, τη μείωση των ποσοστών ιδιοκατοίκησης, τα εκατοντάδες χιλιάδες ακίνητα που διαθέτουν funds και καθυστερούν πολύ να τα ρίξουν στην αγορά αλλά και το μεγάλο αριθμό κλειστών και μη ηλεκτροδοτούμενων κατοικιών.
«Υπάρχει πολύ μεγάλη έλλειψη ακινήτων και ταυτόχρονα πολύ μεγάλη ζήτηση για ενοικίαση, την οποία δεν μπορούν να καλύψουν τα διαθέσιμα σπίτια. Είναι ένα πρόβλημα που το λέμε συνεχώς. Οι υψηλές τιμές ενοικίων εμφανίστηκαν πριν από 4-5 χρόνια και από τότε η κατάσταση συνεχώς επιδεινώνεται», σημειώνει στο ethnos.gr η ταμίας του Συλλόγου Μεσιτών Αθηνών – Αττικής, Ευαγγελία Γεωργούλα.
Ενοίκια για… μεγιστάνες
Όπως αναφέρει η ίδια, ακόμα και σε μεσαίες περιοχές της Αθήνας οι απαιτήσεις των ιδιοκτητών κινούνται σε δυσθεώρητα επίπεδα. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρει κατοικία 80 τετραγωνικών μέτρων στην Πετρούπολη, για την οποία ζητούνται 900 ευρώ το μήνα, ενώ ίδιου εμβαδού διαμέρισμα στο Περιστέρι, κοντά σε στάση του μετρό, νοικιάζεται προς 1.000 ευρώ μηνιαίως. Επίσης, για κατοικία 100 τ.μ. στο Καματερό ζητούνται 800 ή 900 ευρώ μηνιαίως.
«Οι ιδιοκτήτες ακούνε συνεχώς ότι αυξάνονται οι τιμές των ενοικίων, βλέπουν το διπλανό τους ότι εκμίσθωσε το σπίτι του ακριβά και ζητάνε ολοένα και περισσότερα χρήματα. Πώς θα μπορέσει, λοιπόν, να βρει σπίτι και να στεγαστεί ο μέσος οικογενειάρχης, ο οποίος βρίσκεται αντιμέτωπος και με ένα γενικότερα υψηλό κόστος ζωής; Το αποτέλεσμα είναι σήμερα το 50% των ενδιαφερόμενων ενοικιαστών να μην μπορεί να βρει σπίτι ή να νοικιάζει… τρώγλες. Μπορούμε να πούμε ότι σήμερα τα ζητούμενα μισθώματα είναι υψηλότερα κατά 20% έως 40% σε σχέση μες τις τιμές που θεωρούνται φυσιολογικές», τονίζει η κ. Γεωργούλα.
Ωστόσο, κατά την ίδια υπάρχουν και ιδιοκτήτες ακινήτων με πολύ λογικές απαιτήσεις, αφού πρωτίστως ενδιαφέρονται να βρουν τον φερέγγυο ενοικιαστή. Ως χαρακτηριστικά παραδείγματα αναφέρει φουλ εξοπλισμένο δυάρι στο κέντρο της Αθήνας, στην ευρύτερη περιοχή της πλατείας Συντάγματος, που νοικιάζεται προς 550 ευρώ το μήνα, ενώ στην ίδια τιμή μισθώνεται διαμέρισμα τριών δωματίων και με πάρκινγκ στην Πετρούπολη.
«Λύσεις για τη μείωση των πολύ υψηλών ενοικίων υπάρχουν και πρέπει να ακολουθηθούν άμεσα, διότι το πρόβλημα συνεχώς θα εντείνεται. Πρέπει να αυξηθούν οι ρυθμοί ανοικοδόμησης, να δοθούν κίνητρα από την Πολιτεία σε ιδιοκτήτες, ώστε να βγάλουν στην αγορά τα κλειστά τους ακίνητα, να πιεστούν τα funds, ώστε να μην κρατούν εκτός αγοράς τα δικά τους σπίτια και μέσω ΣΔΙΤ να αξιοποιηθούν οικόπεδα και κλειστά κτίρια του Δημοσίου, προκειμένου να μετατραπούν σε κατοικίες», σημειώνει η ταμίας του Συλλόγου Μεσιτών Αθηνών – Αττικής.
Ίδια εικόνα και στη Θεσσαλονίκη
Αντίστοιχη με την Αθήνα είναι η εικόνα και στη Θεσσαλονίκη, όπου μεγάλη ζήτηση και χαμηλή προσφορά έχουν εκτοξεύσει τις τιμές των ακινήτων. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο ethnos.gr ο ταμίας του Συλλόγου Μεσιτών Αστικών Συμβάσεων Θεσσαλονίκης, Μιχάλης Καζάνης, διαμέρισμα που νοικιαζόταν προς 300 ευρώ το μήνα, μετά από μία ανακαίνιση βγαίνει στην αγορά με ζητούμενο ενοίκιο στα 500 ευρώ μηνιαίως.
«Η έλλειψη σπιτιών είναι εκείνη που οδηγεί στις ακριβές ζητούμενες τιμές. Ταυτόχρονα οι ιδιοκτήτες θέλουν να αντιμετωπίσουν την πληθωριστική αύξηση και ζητούν υψηλότερες τιμές. Έχουν τα δίκια τους, όμως και ο ενδιαφερόμενος ενοικιαστής δεν μπορεί να δώσει αυτά που ζητούνται. Στην ακόμα μεγαλύτερη ζήτηση κατοικιών για ενοικίαση στη Θεσσαλονίκη οδήγησε και η εγκατάσταση ατόμων στην πόλη, που εργάζονται στις πολυεθνικές εταιρείες που άνοιξαν γραφεία το τελευταίο διάστημα. Τέλος, παρατηρείται και κάποιος… κοινωνικός ρατσισμός, αφού κάποιοι ιδιοκτήτες προσέχουν πάρα πολύ ποιον ενοικιαστή θα βάλουν στο σπίτι τους, ώστε να μη χάσουν χρήματα. Ιδίως οι οικονομικά αδύναμοι ενδιαφερόμενοι ενοικιαστές δυσκολεύονται πάρα πολύ να βρουν κατοικία», τονίζει ο κ. Καζάνης.
Ο ταμίας του Συλλόγου Μεσιτών Αστικών Συμβάσεων Θεσσαλονίκης, ως χαρακτηριστικά παραδείγματα υψηλών ζητούμενων ενοικίων αναφέρει κατοικία 25 τετραγωνικών μέτρων στην οδό Βασιλίσσης Όλγας, στην ανατολική Θεσσαλονίκη, για το οποίο ζητούνται 550 ευρώ το μήνα, διαμέρισμα 100 τ.μ. στην Τσιμισκή, στο κέντρο της πόλης, το μίσθωμα του οποίου φτάνει τα 900 ευρώ μηνιαίως, αλλά και διαμέρισμα 100 τ.μ. στην Καλαμαριά που νοικιάζεται προς 800 ευρώ το μήνα.
Για ποιους λόγους ανεβαίνουν οι τιμές
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Παρατηρητηρίου Τιμών Ακινήτων Νοτιοανατολικής Ευρώπης του Ελληνοσερβικού Επιμελητηρίου, Κώστα Γεωργάκο, σειρά παραγόντων οδηγεί στην έλλειψη ακινήτων και κατά συνέπεια στην αύξηση των τιμών μίσθωσης.
«Θα αναρωτηθεί κάποιος, γιατί σε μία χώρα με μείωση πληθυσμού κατά 10% την τελευταία δεκαετία δεν υπάρχουν σπίτια στα αστικά κέντρα. Αυτό οφείλεται στους εξής παράγοντες: Κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης πολλές οικογένειες άφησαν την ύπαιθρο και εγκαταστάθηκαν στις πόλεις για μείωση των εξόδων. Επίσης, την τελευταία 15ετία είχαμε από πολύ χαμηλή έως σχεδόν ‘’νεκρή’’ ανοικοδόμηση, ενώ τη διετία 2015-2016, κατά τη διάρκεια του έντονου προσφυγικού και μεταναστευτικού ρεύματος, με κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης νοικιάστηκαν μαζικά σπίτια σε πρόσφυγες και μετανάστες. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μέσα σε λίγους μήνες να ανέβουν μέχρι και 25%-30% τα ενοίκια των κατοικιών», τονίζει ο κ. Γεωργάκος.
Ο ίδιος αναφέρει ακόμα ως αιτίες τη μείωση της ιδιοκατοίκησης κατά πάνω από 10% τα τελευταία χρόνια και το γεγονός ότι περισσότερα από 700.000 ακίνητα βρίσκονται στα χαρτοφυλάκια των funds, τα οποία ρίχνουν στην αγορά με τεράστιες καθυστερήσεις. Αυτές μπορεί να ξεπεράσουν και τον ένα χρόνιο, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται μεγάλες στρεβλώσεις στην κτηματαγορά.
