Το βίντεο που έγινε viral και στο οποίο στρατιώτες στη βόρεια Μοζαμβίκη εικονίζονται να πετούν πτώματα σ’ ένα σωρό από έπιπλα και άλλα είδη σπιτιού που καίγονται, δίνει μόνο «μια εικόνα αυτού που συμβάινει μακριά» από τα φώτα της δημοσιότητας σ’ αυτό τον «ξεχασμένο πόλεμο», καταγγέλλει σήμερα η Διεθνής Αμνηστία.
Είναι «η τελευταία μέχρι σήμερα απόδειξη για τις ωμότητες που διαπράττονται» στην επαρχία Κάμπο Ντελγκάντο, στην οποία σημειώνονται εδώ και περισσότερο από πέντε χρόνια βιαιότητες από ένοπλες τζιχαντιστικές οργανώσεις και όπου ο μοζαμβικανός στρατός υποστηρίζεται από το 2021 από στρατιώτες της Ρουάντας και γειτονικών χωρών, αναφέρει σε ανακοίνωσή της η μη κυβερνητική οργάνωση.
Έρευνα διεξάγεται από τις περιφερειακές δυνάμεις που είναι ανεπτυγμένες στη Μοζαμβίκη και «οι ένοχοι θα οδηγηθούν ενώπιον της δικαιοσύνης», ανακοίνωσε από την πλευρά του ο νοτιοαφρικανικός στρατός.
Στις εικόνες, που κυκλοφορούν ευρέως από προχθές, Τρίτη, και χρονολογούνται από τον Νοέμβριο, εικονίζονται άνδρες με στρατιωτική στολή να πετούν πτώματα στη φωτιά, στην οποία φαίνεται να καίγεται ήδη τουλάχιστον άλλο ένα πτώμα. Ένας απ’ αυτούς ρίχνει ένα υγρό στο πτώμα. Άλλοι, μεταξύ των οποίων ένας στρατιώτης με νοτιοαφρικανικά διακριτικά, κοιτούν και βιντεοσκοπούν τη σκηνή με κινητό τηλέφωνο.
Πρόκειται για «μια εικόνα αυτού που συμβαίνει μακριά από την προσοχή των διεθνών μέσων ενημέρωσης σ’ αυτό τον ξεχασμένο πόλεμο» του Κάμπο Ντελγκάντο, μιας φτωχής επαρχίας στα σύνορα με την Τανζανία, καταγγέλει ο Τιζέρ Σαγκουτά, διευθυντής της Αμνηστίας για τη νότια περιοχή της Αφρικής.
Πολύ λίγοι διεθνείς δημοσιογράφοι έχουν άδεια να εργάζονται στη Μοζαμβίκη και η πρόσβαση στη ζώνη της σύγκρουσης είναι δύσκολη.
«Είναι τραγικό να διαπιστώνεται ότι βιαιότητες εναντίον αμάχων, εξωδικαστικές εκτελέσεις και άλλες παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων (…) συνεχίζουν να συμβαίνουν» στην περιοχή, προσθέτει ο Σαγκουτά.
Η αποτέφρωση αυτών των πτωμάτων «είναι λυπηρή και αποτελεί πιθανότατα παραβίαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, που απαγορεύει τον ακρωτηριασμό πτωμάτων και απαιτεί οι νεκροί να αντιμετωπίζονται με σεβασμό», αναφέρει ακόμη ο Σαγκουτά.
