Η παχυσαρκία είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα υγείας, είναι μια χρόνια νόσος με διαστάσεις επιδημίας και απαιτείται ολιστική αντιμετώπιση και ανάπτυξη ολοκληρωμένων σχεδίων δράσης.
Ανησυχητική δεν είναι μόνο η παχυσαρκία των ενηλίκων που αυξάνεται σε κάθε ήπειρο, αλλά και η έκρηξη της παιδικής παχυσαρκίας, και η πρόληψη είναι η μεγαλύτερη επένδυση για τις επόμενες γενιές.
Οι ρίζες της παχυσαρκίας είναι βαθιές και ο μόνος τρόπος που μπορούμε να πετύχουμε κάποια πρόοδο είναι να εργαστούμε όλοι μαζί, τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Γιώργος Πανοτόπουλος Ειδικός Παθολόγος-Διατροφολόγος, Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης της Παχυσαρκίας, του Μεταβολισμού και των Διαταραχών Διατροφής (ΕΠΑΜΕΔΙ), με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παχυσαρκίας που είναι η 4η Μαρτίου. Φέτος το μήνυμα είναι «Αλλάζοντας τις προοπτικές: Ας μιλήσουμε για την Παχυσαρκία», με στόχο την μετατροπή της ευρείας ευαισθητοποίησης σε αποτελεσματική δράση.
Στοιχεία για την παχυσαρκία
Σχεδόν ένας στους έξι ενήλικες παγκοσμίως, δηλαδή 800 εκατομμύρια άνθρωποι, ήδη ζουν με την ασθένεια και πολλά εκατομμύρια ανθρώπων ακόμη είναι σε κίνδυνο. Η παιδική παχυσαρκία αναμένεται να αυξηθεί κατά 60% την επόμενη οκταετία, φτάνοντας τα 250 εκατομμύρια έως το 2030.
Οι ιατρικές συνέπειες της παχυσαρκίας θα κοστίσουν πάνω από 1 τρισεκατομμύριο δολάρια μέχρι το 2025. Η Ελλάδα ακολουθεί ότι ισχύει και στον υπόλοιπο δυτικό κόσμο, αναφέρει ο κ. Πανοτόπουλος, δηλαδή 50 έως 65% είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι και τουλάχιστον 25 έως 30% έχουν παχυσαρκία.
Δομικές ρίζες της παχυσαρκίας
Η παχυσαρκία έχει γονιδιακό υπόβαθρο και υπάρχουν τρία στοιχεία που την προκαλούν. Η ψυχή, η διατροφή και η άσκηση. Επομένως είναι ένα πολυπαραγοντικό πρόβλημα που όσο το αντιμετωπίζουμε επιφανειακά και αποσπασματικά θα παραμένουμε στα ίδια, αναφέρει ο κ. Πανοτόπουλος.
Άμεση κινητοποίηση σε τρεις τομείς
Κατάλληλες ιατρικές υπηρεσίες υγείας για την αντιμετώπιση των ατόμων με παχυσαρκία. Παρέμβαση σε πρώιμο στάδιο της νόσου για καλύτερα αποτελέσματα στη θεραπεία. «Δεν θα περιμένουμε να γίνει 60 ετών κάποιος και να έχει κάνει 50 δίαιτες, το φαινόμενο γιο- γιο για να παρέμβουμε», τονίζει.
Πρόληψη στους νεότερους, με στοχευμένες δράσεις και ουσιαστικούς πρακτικούς τρόπους για να μπορέσουμε να σταματήσουμε την παιδική και εφηβική παχυσαρκία. Η παιδική παχυσαρκία επηρεάζει τη σωματική και ψυχική υγεία, την αυτοεκτίμηση, την κοινωνική αποδοχή, τις επιδόσεις στις σπουδές και την ποιότητα ζωής παιδιών και εφήβων και συχνότατα οδηγεί στην παχυσαρκία στην ενήλικη ζωή.
Θεραπεία της παχυσαρκίας
Η παχυσαρκία είναι ένα χρόνιο νόσημα που είναι εξελισσόμενο και υποτροπιάζων και χρειάζεται ολιστική αντιμετώπιση, αναφέρει ο κ. Πανοτόπουλος. «Δεν πρέπει να περιορίσουμε την παχυσαρκία στην διατροφή. Το πρόβλημα δεν θα λυθεί με μία δίαιτα και διαιτητικές οδηγίες. Η βιομηχανία του αδυνατίσματος καλά κρατεί γι αυτό τα νούμερα αυξάνουν.
Η θεραπεία της παχυσαρκίας δεν είναι μόνο το αδυνάτισμα και η απώλεια κιλών. Είναι η συνολική βελτίωση της υγείας. Μιλάμε για μία νόσο και πρέπει να ξεκινήσουμε από τον γιατρό μας και αυτός θα μας κατευθύνει». Όπως λέει ο κ. Πανοτόπουλος, η προσφυγή μας σε κατάλληλες ιατρικές δομές είναι το πρώτο βήμα, καθώς το πρόβλημα είναι πολύ πιο σοβαρό από μία οδηγία διατροφής.
«Η πρώτη άμυνα είναι η επαφή με το γιατρό και δεύτερο η απενεχοποίηση, δεν φταίει αυτός που είναι παχύσαρκος καθώς τις πιο πολλές φορές είναι συνδυασμός πολλών παραγόντων. Κανείς δεν θέλει να είναι φαγανός, τεμπέλης και παχύσαρκος, αυτή είναι μια απλούστευση και έτσι οδηγούμαστε στο ρατσισμό και τον στιγματισμό. Πρέπει να ζητήσει βοήθεια από τον θεράποντα γιατρό του».
Δυστυχώς, προσθέτει ο κ. Πανοτόπουλος, στην Ελλάδα βρισκόμαστε πάρα πολύ πίσω σε αυτές τις δομές που θα υποδέχονται τους ανθρώπους με πρόβλημα παχυσαρκίας. Πρέπει να βελτιώσουμε την παροχή υπηρεσιών αντιμετώπισης της παχυσαρκίας και να διασφαλίσουμε την πρόσβαση σε αυτές για κάθε άτομο, παιδιά και ενήλικες, που τις χρειάζεται. «Περισσότερος σεβασμός. Καλύτερη φροντίδα. Τολμηρές πολιτικές. Πραγματική δράση», αυτά χρειαζόμαστε για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της παχυσαρκίας και ο καθένας έχει το ρόλο του να παίξει.
