Βίαια επεισόδια εκτυλίχθηκαν στην Αρεκίπα, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, όταν διαδηλωτές επιτέθηκαν με πέτρες κατά των δυνάμεων ασφαλείας και άναψαν φωτιές κοντά σε γέφυρα, επιχειρώντας να πλησιάσουν στο αεροδρόμιο, το οποίο παραμένει κλειστό. Οι δυνάμεις ασφαλείας έκαναν χρήση δακρυγόνων, σύμφωνα με φωτογράφο του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων (AFP).
Συγκρούσεις ξέσπασαν επίσης και στην Πούνο (νότια της χώρας), όπου διαδηλωτές πυρπόλησαν ένα αστυνομικό τμήμα (σ.σ. αφού νωρίτερα το εγκατέλειψαν οι αστυνομικοί) και ένα τελωνείο στο Ντεσαγκουαδέρο, κοντά στα σύνορα με τη Βολιβία. Ταραχές σημειώθηκαν και στην περιοχή Λα Λιμπερτάδ, στο βορειοδυτικό τμήμα της χώρας.
Από το απόγευμα της περασμένης Πέμπτης (19/01) οι αρχές έχουν επεκτείνει την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης που είχε επιβληθεί σε Λίμα, Κούσκο, Καγιάο και Πούνο, στην περουβιανή Αμαζονία (ανατολικά), στην Τάκνα (νότια) και στην περιοχή Λα Λιμπερτάδ (βόρεια).
Στην πρωτεύουσα Λίμα χιλιάδες διαδηλωτές συμμετείχαν σε πορεία κατά της προέδρου Ντίνα Μπολουάρτε, φωνάζοντας συνθήματα όπως «Ντίνα, δολοφόνε» και «Αυτή η δημοκρατία δεν είναι δημοκρατία, Ντίνα, ο λαός σε αποκηρύσσει».
Φορώντας ένα λευκό ψάθινο καπέλο και ροζ φούστα, η 50χρονη Όλγα Μαμάνι λέει στον τηλεοπτικό φακό: «Ζητάμε την παραίτηση της Ντίνα (Μπολουάρτε). Αν δεν παραιτηθεί, ο κόσμος δεν θα ησυχάσει».
Ο 45χρονος αγρότης Αντόνιο Χουαμάν ορκίζεται πως δεν θα τα παρατήσει μέχρι η πρόεδρος Μπολουάρτε να παραιτηθεί. «Θα μείνουμε εδώ (…) είμαστε πολεμιστές Τσάνκα», λέει, μασώντας φύλλα κόκας που κουβαλάει σε μια μικρή πλαστική σακούλα.
Το αεροδρόμιο του Κούσκο, της τουριστικής πρωτεύουσας του Περού, άνοιξε ξανά το μεσημέρι της Παρασκευής. Ωστόσο, τα σιδηροδρομικά δρομολόγια από και προς το Μάτσου Πίτσου (σ.σ. το εμβληματικό μνημείο των Ίνκας) εξακολουθούν να μην πραγματοποιούνται. Περισσότεροι από 300 τουρίστες παραμένουν εγκλωβισμένοι στην περιοχή.
Ο απολογισμός των ταραχών αφότου ξέσπασε η νέα πολιτική κρίση στο Περού, την 7η Δεκεμβρίου, έφθασε τους 45 νεκρούς.
Η κρίση υπογραμμίζει για άλλη μια φορά το πελώριο χάσμα ανάμεσα στην πολιτική και οικονομική ελίτ της πρωτεύουσας και τις φτωχές επαρχίες, όπου πολλοί υποστηρίζουν τον πρώην πρόεδρο Πέδρο Καστίγιο και θεώρησαν την νίκη του στις εκλογές κάτι σαν εκδίκηση για την περιφρόνηση και τον ρατσισμό που βιώνουν οι αυτόχθονες.
Μετά την καθαίρεση του Καστίγιο, τη σύλληψη και την προφυλάκισή του, τον διαδέχθηκε στην προεδρία η Ντίνα Μπολουάρτε. Πολλοί από τους υποστηρικτές του προκατόχου της, όμως, ξεσηκώθηκαν και βγήκαν στους δρόμους, ζητώντας την παραίτηση της νέας προέδρου (σ.σ. κατηγορώντας την για προδοσία), τη διάλυση του Κογκρέσου, την αλλαγή του Συντάγματος και την απελευθέρωση του Καστίγιο.
