Μιλώντας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος της, σήμερα Τετάρτη, η Μεράλ Ακσενέρ προειδοποίησε την τουρκική κυβέρνηση να μην γίνει έρμαιο του αμερικανικού σχεδίου για την εκκένωση της Γάζας από τον άμαχο πληθυσμό.
«Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, ‘Αντονι Μπλίνκεν επισκέφθηκε πρόσφατα τη χώρα μας. Ένα σημείο της δήλωσης που έγινε μετά την επίσκεψη τράβηξε την προσοχή μας» ανέφερε, παρατηρώντας: «Λέγεται ότι έχουν επισκεφθεί διάφορες χώρες της περιοχής και έχουν γίνει σημαντικά βήματα για την απομάκρυνση των αμάχων από τη Γάζα».
Σημείωσε ότι η λύση στις «φρικαλεότητες που προκαλεί ο Νετανιάχου» στην Παλαιστίνη δεν είναι η απομάκρυνση των αμάχων από την περιοχή: «Δεν είναι οι αθώοι Παλαιστίνιοι που πρέπει να φύγουν από τη Γάζα, αλλά ο ίδιος ο δολοφόνος Νετανιάχου» είπε.
«Αν δεν θέλετε να προδώσετε την Παλαιστινιακή υπόθεση», συνέχισε, «αν είστε σοβαροί με την πρότασή σας για λύση δύο κρατών, αν είστε ειλικρινείς με την ιδέα να είστε χώρα εγγυήτρια, τότε δεν θα επιτρέψετε στον παλαιστινιακό λαό, που βομβαρδίζεται από βόμβες εδώ και ημέρες, να ξεριζωθεί από τα σπίτια και την πατρίδα του».
«Μην γίνεται παιχνίδι στα χέρια των ΗΠΑ που σχεδιάζουν να απομακρύνουν τους άμαχους, μην αφήσετε και πάλι τη χώρα μας, που τη μετατρέψατε σε αποθήκη φυγάδων, αντιμέτωπη με ένα νέο κύμα προσφύγων» δήλωσε απευθυνόμενη στην κυβέρνηση.
Στο σημείο αυτό η Μεράλ Ακσενέρ, έκανε ιστορική αναδρομή στην Συνθήκη της Λωζάννης: «Ξέρετε ποιο ήταν το πιο σημαντικό θέμα της Συνθήκης της Λωζάννης; Το πιο σημαντικό θέμα ήταν να μην σταλούν οι Τούρκοι από το Ιράκ, τη Συρία και τη Δυτική Θράκη στην Ανατολία. Κάθισαν σε εκείνο το τραπέζι για να στείλουν όλους τους πληθυσμούς που έπρεπε να είναι ανταλλάξιμοι, δηλαδή όλους τους Τούρκους που ζούσαν στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της Δυτικής Θράκης, στην Ανατολία.
Αλλά αναφέρομαι στην αντίληψη εκείνων των ημερών του 1923-24, αναφέρομαι σε μια Τουρκία που είχε ισοπεδωθεί… Αλλά σε εκείνο το τραπέζι αντιστάθηκαν. Κι εγώ είμαι παιδί οικογένειας ανταλλαγέντων προσφύγων. Μας έστειλαν από τη Δράμα και ήρθαμε στην Τουρκία. Αλλά οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης έμειναν εκεί. Γιατί αν είχε επιστρέψει από εκεί αυτός ο πληθυσμός, οι σχέσεις Τουρκίας και Ελλάδας δεν θα ήταν έτσι όπως είναι σήμερα».
Η πρόεδρος του Καλού Κόμματος σχολίασε πως το τουρκικό κράτος δεν παράτησε ποτέ από την ημέρα της ίδρυσής του μέχρι σήμερα, όποια κυβέρνηση κι αν ήρθε στην εξουσία, δύο πράγματα: «Το ένα ήταν να αποτραπούν οι Τουρκομάνοι του Ιράκ να έρθουν μαζικά στην Τουρκία, να μείνουν οι Τουρκομάνοι στη Συρία και να κρατηθεί εκεί ο τουρκικός πληθυσμός στη Δυτική Θράκη».
Καταλήγοντας, η κυρία Ακσενέρ, κατηγόρησε την κυβέρνηση Ερντογάν ότι δεν ακολουθεί την πολιτική αυτή και διορίζει πρέσβεις με κομματικά κριτήρια όσους δεν κατορθώνει να τους εκλέξει βουλευτές, παραμερίζοντας το στελεχιακό δυναμικό του υπουργείο Εξωτερικών που είναι φορέας της συλλογικής μνήμης του τουρκικού κράτους.
Η Μεράλ Ακσενέρ σχολίασε ακόμη ότι «η Δύση επικεντρώνεται στις τρομοκρατικές πράξεις της Χαμάς και αγνοεί την τρομοκρατία του Νετανιάχου, ενώ η Ανατολή επικεντρώνεται στην τρομοκρατία του Νετανιάχου και αγνοεί τη Χαμάς, η οποία σφαγιάζει αμάχους και δίνει λευκή επιταγή στον Νετανιάχου».
