Με ένα νέο εργαλείο, το οποίο και θα επιδιώξει να περιορίσει τον κατακερματισμό της αγοράς ομολόγων της Ευρωζώνης (anti-fragmentation instrument) απαντά η ΕΚΤ στις πιέσεις που δέχθηκε τις τελευταίες ημέρες των κρατικό χρέος.
Την ανακοίνωσή αυτή πραγματοποίησε η ΕΚΤ σε συνέχεια της έκτακτης συνεδρίασης του Διοικητικού της Συμβουλίου, σε συνέχεια των εξελίξεων στις αγορές.
Αναλυτικά, στην ανακοίνωση που εξέδωσε η ΕΚΤ, αναφέρει τα εξής:
«Σήμερα το Διοικητικό Συμβούλιο συνεδρίασε για να ανταλλάξει απόψεις σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση της αγοράς. Από τη στιγμή που ξεκίνησε η σταδιακή διαδικασία εξομάλυνσης της πολιτικής τον Δεκέμβριο του 2021, το Διοικητικό Συμβούλιο δεσμεύτηκε να δράσει ενάντια στους κινδύνους κατακερματισμού που αναζωπυρώνονται.
Η πανδημία έχει αφήσει μόνιμα τρωτά σημεία στην οικονομία της ζώνης του ευρώ, τα οποία πράγματι συμβάλλουν στην άνιση μετάδοση της ομαλοποίησης της νομισματικής μας πολιτικής σε όλες τις δικαιοδοσίες.
Βάσει αυτής της αξιολόγησης, το Διοικητικό Συμβούλιο αποφάσισε ότι θα εφαρμόσει ευελιξία στην επανεπένδυση των ομολόγων που λήγουν και βρίσκονται στο χαρτοφυλάκιο PEPP, με σκοπό τη διατήρηση της λειτουργίας του μηχανισμού μετάδοσης της νομισματικής πολιτικής, απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσει η ΕΚΤ να ανταποκριθεί στην εντολή της για τη σταθερότητα των τιμών.
Επιπλέον, το Διοικητικό Συμβούλιο αποφάσισε να δώσει εντολή στις αρμόδιες επιτροπές του Ευρωσυστήματος, από κοινού με τις υπηρεσίες της ΕΚΤ να επιταχύνουν την ολοκλήρωση του σχεδιασμού ενός νέου μέσου, κατά του κατακερματισμού της αγπράς, το οποίο θα τεθεί προς εξέταση από το Διοικητικό Συμβούλιο».
Τι φέρνει το νέο εργαλείο
Αξίζει να σημειωθεί πως το νέο εργαλείο κατά του κατακερματισμού κρίθηκε επιβεβλημένο για λόγους μετάδοσης της νομισματικής πολιτικής. Ειδικότερα, η μετάδοση της νομισματικής πολιτικής βασίζεται στον αντίκτυπο που θα έχουν οι αυξήσεις των επιτοκίων στο κόστος δανεισμού στην οικονομία της ζώνης του ευρώ.
Όταν η ΕΚΤ αυξάνει τα επιτόκια, το κόστος δανεισμού θα πρέπει να αυξάνεται γραμμικά σε όλες τις χώρες της ζώνης του ευρώ. Εάν δεν συμβαίνει αυτό, και το κόστος δανεισμού να αυξάνεται σημαντικά περισσότερο σε ορισμένες χώρες από ότι σε άλλες, τότε η νομισματική πολιτική δεν επιτυγχάνει το σκοπό της.
