Ο κεντρώος απερχόμενος πρόεδρος σημείωσε άνετη νίκη, φτάνοντας το 58,5%, κερδίζοντας μια δεύτερη θητεία στα Ηλύσια Πεδία.
Σημειώνεται ότι οι Γάλλοι είχαν να επανεκλέξουν πρόεδρο από το 2002.
Αμέσως μετά τη νίκη του, απευθυνόμενος στους υποστηρικτές του, που είχαν συγκεντρωθεί γύρω από τον Πύργο του Άιφελ ότι τώρα που οι εκλογές τελείωσαν, θα ήταν «πρόεδρος όλων».
Παρά τη νίκη της, η Μαρίν Λεπέν, είπε ότι τα σημαντικά ποσοστά αποδοχής σηματοδοτούν μία νίκη.
Περισσότεροι από 12 εκατομμύρια άνθρωποι επέλεξαν τη Λεπέν, περίπου πέντε εκατομμύρια περισσότερα από ό,τι κατά την τελευταία προεδρική υποψηφιότητά της το 2017 – μια αύξηση που υποδηλώνει ότι η στρατηγική της να προσπαθήσει να καταστήσει το κόμμα της κοινής αποδοχής ήταν σε μεγάλο βαθμό επιτυχημένη.
Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι, όπως ο ακροδεξιός υποψήφιος αντίπαλός της Ερίκ Ζεμούρ, που στηλίτευσαν την αποτυχία της, χαρακτηρίζοντάς την αντίστοιχη εκείνης του πατέρα της.
«Είναι η όγδοη φορά που το όνομα Λεπέν ηττάται».
Περισσότεροι από ένας στους τρεις ψηφοφόρους δεν ψήφισαν κανέναν από τους υποψηφίους.
Η συμμετοχή ήταν κάτω του 72%, η χαμηλότερη από το 1969 και περισσότεροι από τρία εκατομμύρια άνθρωποι έριξαν λευκό ή άκυρο.
Τα πρωτόγνωρα για την Πέμπτη Γαλλική Δημοκρατία ποσοστά της Λεπέν, που ξεπέρασαν το 40%, αποτελούν επίσης μια προειδοποίηση στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Εν μέσω του πολέμου της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, με πλάνα από βομβαρδισμένες πόλεις να εμφανίζονται καθημερινά στις ειδήσεις, ένα τεράστιο τμήμα του γαλλικού εκλογικού σώματος υποστήριξε έναν υποψήφιο που ζήτησε τη δημιουργία συμμαχίας με τη Μόσχα και είπε ότι θα αποσύρει τη Γαλλία από το ΝΑΤΟ εάν εκλεγεί.
Σε μια από τις ιδρυτικές χώρες της ΕΕ, εκατομμύρια ψήφισαν μια υποψήφιο της οποίας η προεκλογική πλατφόρμα υποστηρίζει τη διάλυση της ΕΕ εκ των έσω αναστέλλοντας τους κανόνες της για ελεύθερα ταξίδια και υποβαθμίζοντας την υπεροχή του δικαίου της ΕΕ.
«Αυτό το αποτέλεσμα είναι [το σημάδι] μιας μεγάλης δυσπιστίας εναντίον των ηγετών μας και εναντίον των Ευρωπαίων ηγετών, ένα μήνυμα που δεν μπορούν να αγνοήσουν», είπε η Λεπέν στους υποστηρικτές της στην ομιλία της μετά τα αποτελέσματα.
«Οι ψηφοφόροι έδειξαν ότι θέλουν μια ισχυρή αντιπολίτευση στον Μακρόν».
Η ισχυρή παρουσία της θα θεωρηθεί ως προειδοποίηση στις Βρυξέλλες, οι οποίες εξακολουθούν να πλήττονται από την ψήφο της Βρετανίας να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση και είναι εγκλωβισμένη σε δικαστικές μάχες με την Πολωνία και την Ουγγαρία για το κράτος δικαίου.
Αλλά η πιο άμεση πρόκληση θα είναι για τον Μακρόν, ο οποίος ξεκινά τη δεύτερη θητεία του σε μια βαθιά διχασμένη χώρα όπου η πολιτική οργή θα μπορούσε εύκολα να μετατραπεί σε διαδηλώσεις στους δρόμους και σε βία.
Ο πρόεδρος αναγνώρισε αυτές τις διαφορές στη νικητήρια ομιλία του.
«Η χώρα μας είναι γεμάτη αμφιβολίες και διχασμούς, οπότε θα χρειαστεί να είμαστε δυνατοί. Αλλά κανείς δεν θα μείνει στην άκρη», είπε από μια σκηνή μπροστά από τον Πύργο του Άιφελ.
Αναταραχή στη γωνία
Ενώ το εκλογικό αποτέλεσμα δείχνει ότι θα επικρατήσει η συνέχεια στη Γαλλία, δείχνει επίσης ότι οι διχασμοί που ταλαιπωρούν τη γαλλική πολιτική για δεκαετίες δεν συρρικνώνονται, αλλά μεγαλώνουν σε κάθε εκλογική μάχη.
Η Λεπέν ολοκλήρωσε την τρίτη προεδρική εκστρατεία της, αλλά δεν έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο άλλης και σε καμία περίπτωση δεν έχει τελειώσει πολιτικά, έχοντας μάλιστα αυξήσει σημαντικά τα ποσοστά της.
Υπονοώντας πιθανές συμμαχίες που θα μπορούσαν να ενισχύσουν ακόμη περισσότερο το κόμμα της Λεπέν, ο ακροδεξιός προεδρικός υποψήφιος Ερίκ Ζεμούρ, ο οποίος αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο των εκλογών, ζήτησε το σχηματισμό ενός «πατριωτικού μπλοκ» που θα ενώνει τους υποστηρικτές του και της Λεπέν.
Ο Μακρόν ακρωτηρίασε τις κυρίαρχες κεντροαριστερές και κεντροδεξιές δυνάμεις κατά την άνοδό του στην εξουσία και η ψηφοφορία της Κυριακής έδειξε ότι τα κάποτε ισχυρά σοσιαλιστικά κόμματα δεν μπορούν να σωθούν.
Ξεκινώντας τη δεύτερη θητεία του μετά από δύο χρόνια πολιτικών για τον COVID-19, εν μέσω υψηλού πληθωρισμού και του πολέμου στην Ουκρανία, ο Μακρόν είναι απίθανο να απολαύσει μήνα του μέλιτος.
Έχουν ήδη αυξηθεί οι κλήσεις για να ξεκινήσει αυτό που στη Γαλλία είναι γνωστό ως «κοινωνικός τρίτος γύρος» των προεδρικών εκλογών — ένας που λαμβάνει χώρα στους δρόμους, με τη μορφή διαμαρτυριών.
Οι αριστεροί ψηφοφόροι που κράτησαν τη… μύτη τους και ψήφισαν υπέρ του Μακρόν για να κρατήσουν την ακροδεξιά εκτός εξουσίας έχουν ιδιαίτερα κίνητρα να ασκήσουν πίεση στην κυβέρνηση του Μακρόν.
Οι διαδηλώσεις έχουν ήδη ξεκινήσει στα γαλλικά πανεπιστήμια, με ακτιβιστές να είναι οργισμένοι επειδή έπρεπε να επιλέξουν μεταξύ της ακροδεξιάς και ενός υποψηφίου υπέρ των επιχειρήσεων.
Ορισμένοι ηγέτες του κινήματος των Κίτρινων Γιλέκων, που συγκλόνισε τη Γαλλία το 2018 και το 2019, καλούν ήδη τους πολίτες να βγουν στους δρόμους.
Η δυσαρέσκεια έχει επίσης εξαπλωθεί μεταξύ των αριστερών ψηφοφόρων, των οποίων οι υποψήφιοι αποκλείστηκαν από τον πρώτο γύρο των εκλογών στις 10 Απριλίου.
Καθώς ο Μακρόν εισέρχεται στη δεύτερη θητεία του, θα υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για διαμαρτυρίες.
Ο τρίτος γύρος
Βραχυπρόθεσμα, οι αντίπαλοι του Μακρόν είναι ήδη έτοιμοι για μάχη ενόψει των κοινοβουλευτικών εκλογών του Ιουνίου.
Ο πρόεδρος χρειάζεται πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση για να μπορέσει να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις του και η εκστρατεία δεν αναμένεται να είναι εύκολη.
Παραδοσιακά, οι Γάλλοι ψηφοφόροι τείνουν να ψηφίζουν με τον ίδιο τρόπο στις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές, έτσι ώστε ο εκλεγμένος πρόεδρος και η κυβέρνησή του να μην βρίσκονται σε αντιπαράθεση καθώς ξεκινούν τη θητεία τους.
Αλλά για την αριστερά της Γαλλίας, οι βουλευτικές εκλογές προσφέρουν μια ευκαιρία για εκδίκηση.
Ο Μελανσόν ήρθε με πολύ μικρή διαφορά τρίτος στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών και το στρατόπεδό του ελπίζει να αξιοποιήσει την επιτυχία του και να ματαιώσει τα μεταρρυθμιστικά σχέδια του Μακρόν.
Μεγάλη προσοχή θα δοθεί επίσης στην Εθνική Συσπείρωση της Λεπέν, η οποία θα αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό ή τη συνεργασία στις κοινοβουλευτικές εκλογές με τον Ζεμούρ, ο οποίος συγκέντρωσε το 7% των ψήφων στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών.
Η σκληρή δεξιά συνήθως τα πηγαίνει άσχημα στις κοινοβουλευτικές εκλογές, καθώς τα κυρίαρχα κόμματα τείνουν να ενώνονται. Το 2017, το Εθνικό Μέτωπο έλαβε μόνο οκτώ έδρες από τις 577, αν και η Λεπέν πήρε το 33 τοις εκατό των ψήφων στις προεδρικές εκλογές εκείνης της χρονιάς.
Η Λεπέν έθεσε τον εαυτό της ως εκπρόσωπο των καταπιεσμένων, των ξεχασμένων Γάλλων ενάντια στις αστικές ελίτ. Ο Γάλλος πρόεδρος έχει ορκιστεί να ενώσει τη χώρα, αλλά τα ερωτήματα για το πώς ακούγεται αυτή η δέσμευση δεν ήταν ποτέ πιο έντονες.
