Ιωάννινα: Διαβούλευση για Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη της λίμνης Παμβώτιδας
Πράγματι, εκτός του ότι η λίμνη Παμβώτιδα αποτελεί ένα σύνθετο, φυσικό και μοναδικής αισθητικής και οικολογικής αξίας τοπίο, στηρίζει παράλληλα με διαφόρους τρόπους την τοπική κοινωνία και με οικονομικό τρόπο, εξαιτίας των δραστηριοτήτων που λαμβάνουν χώρα στην περιοχή, όπως αλιεία, κτηνοτροφία, γεωργία, τουρισμός κ.α.
Μάλιστα, στην ευρύτερη περιοχή της πόλης των Ιωάννινων απαντώνται 63 σημαντικά είδη ορνιθοπανίδας, με χαρακτηριστικότερο το Κιρκινέζι, το οποίο αποτελεί παγκοσμίως απειλούμενο είδος.
Όπως ανακοίνωσε το ΥΠΕΝ, η ΕΠΜ θα καθορίσει το θεσμικό πλαίσιο οριοθέτησης διαβαθμισμένων ζωνών προστασίας, με σαφείς όρους και κανόνες για τις χρήσεις γης και την οικονομική και ανθρωπογενή δραστηριότητα στις προστατευόμενες περιοχές.
«Ύστερα από δεκαετίες, γίνεται ένα σημαντικό βήμα για τη Λίμνη Παμβώτιδα και τα Ιωάννινα. Προστατεύουμε το φυσικό περιβάλλον, ενώ παράλληλα στηρίζουμε την ανάπτυξη της οικονομίας» δήλωσε ο υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργος Αμυράς.
«Είναι σημαντικό να υπάρχει ένα θεσμικό πλαίσιο χωρίς εμπόδια και γραφειοκρατία, αλλά με συγκεκριμένους όρους και κανόνες για τις επενδύσεις» τονίζει επίσης.
Παράλληλα προσκάλεσε όλους τους ενδιαφερομένους, να γίνουν αρωγοί αυτής της προσπάθειας, συμμετέχοντας στη διαβούλευση που ξεκινά. «Με τις προτάσεις της αυτοδιοίκησης, των επιστημονικών φορέων, των περιβαλλοντικών οργανώσεων, των πολιτών θα βρούμε τις καλύτερες λύσεις και θα πετύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα», ανέφερε.
Ειδικότερα, στη Λίμνη Παμβώτιδα και στα Ιωάννινα μελετήθηκαν δύο περιοχές «Natura 2000» (GR2130005/ Ειδική Ζώνη Διατήρησης – Ζώνη Ειδικής Προστασίας και GR2130012/ Ζώνη Ειδικής Προστασίας).
Η πρώτη περιοχή με έκταση 26.000 στρέμματα ανήκει στον Δήμο Ιωαννιτών και προστατεύεται ως τόπος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους (Ν.1469/1950, N.5351/1932), ενώ η δεύτερη με έκταση 225.000 στρέμματα ανήκει στους Δήμους Ιωαννιτών, Δωδώνης και Ζίτσας και σε αυτή υπάγεται το Περιαστικό Δάσος Ιωαννίνων το οποίο προστατεύεται ως αισθητικό δάσος με το Π.Δ. 306/Α/1976.
Η σημασία της περιοχής είναι μεγάλη για είδη ορνιθοπανίδας, αλλά και για τα λοιπά είδη και τους οικοτόπους που απαντώνται σε αυτήν. Στα υδροτροπικά οικοσυστήματα της περιοχής εξαιρετική σημασία έχει η παρουσία της Βίδρας (Lutra lutra), τα ενδημικά και ευρύτερα ενδημικά είδη ιχθυοπανίδας (Barbus prespensis, Cobitis hellenica, Oxynoemacheilus pindus, Valencia letourneuxi, Pelasgus thersproticus κ.ά). Επίσης, χαρακτηριστική είναι η παρουσία άλλων ενδημικών ειδών, όπως για παράδειγμα το Ορθόπτερο (Chorthippus lacustris), ή ειδών που χαρακτηρίζονται ως απειλούμενα ή/και έχουν περιορισμένη εξάπλωση στην Ελλάδα.
Εκεί, εμφανίζονται τουλάχιστον 28 σημαντικά είδη πανίδας. Πρόκειται για 2 ιχθύες, 7 ασπόνδυλα, 6 αμφίβια, 9 ερπετά και 4 θηλαστικά: τον λύκο και τα χειρόπτερα (Pipistrellus kuhlii, Pipistrellus pipistrellus και Tadarida teniotis). Εξ αυτών, σε κατηγορίες κινδύνου/απειλής εντάσσονται ο Λύκος, και ο Βάτραχος της Ηπείρου (Pelophylax epeiroticus).
Επίσης, σημαντικό στοιχείο της φυσιογνωμίας της περιοχής είναι οι δεκάδες μικροί μόνιμοι και εποχιακοί υγρότοποι, οι οποίοι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του αγροτικού μωσαϊκού που έχει διαμορφωθεί από τη χρόνια βόσκηση. Αυτοί οι υγρότοποι συντηρούν μεγάλο αριθμό ειδών πανίδας (ασπόνδυλα, αμφίβια, ερπετά, ψάρια, πουλιά και μικροθηλαστικά).
