Κομβικό ρόλο στο μέλλον της ενέργειας, παγκοσμίως αλλά και στην Ελλάδα, αναμένεται να διαδραματίσουν το υδρογόνο και το βιομεθάνιο.
Πρόκειται για τη λεγόμενη «5η Γενιά Καυσίμων», όπως τα έχει ορίσει η Eurogas, ένωση που εκπροσωπεί τους ευρωπαϊκούς τομείς χονδρικής, λιανικής και διανομής φυσικού αερίου προς τα θεσμικά όργανα της ΕΕ.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η Eurogas, η εισαγωγή των ανανεώσιμων αερίων καυσίμων θα επιτρέψει στην παγκόσμια κοινότητα:
- Να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, με πρωταρχικό στόχο τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και των εκπομπών μεθανίου
- Να μεγιστοποιήσει την εξοικονόμηση ενέργειας, κυρίως στα κτήρια αλλά και γενικότερα στις οικονομικές δραστηριότητες
- Να ικανοποιήσει την απαίτηση για αυξημένη ενεργειακή απόδοση συστημάτων και εξοπλισμού
- Να εξασφαλίσει την ενεργειακή επάρκεια
- Να διασφαλίσει τον ενεργειακό εφοδιασμό
Μάλιστα, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε πρόσφατα και ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κώστας Σκρέκας, τα αέρια καύσιμα της νέας γενιάς έχουν το πλεονέκτημα ότι μπορούν να μεταφέρονται από τα δίκτυα φυσικού αερίου που κατασκευάζονται σήμερα. Συγκεκριμένα, ο ίδιος εξήγησε πως τα δίκτυα αυτά, τα επόμενα χρόνια και δεκαετίες, θα μεταφέρουν και θα διανέμουν αέρια από ανανεώσιμες πηγές όπως το βιομεθάνιο και το πράσινο υδρογόνο. Προσέθεσε παράλληλα πως «ήδη ετοιμάζουμε τον Κανονισμό για την παραγωγή και τη χρήση βιομεθανίου στη χώρα μας. Τα δίκτυα αυτά, επίσης, θα μπορούν να μεταφέρουν πράσινο υδρογόνο που θα παράγεται από τις Ανανεώσιμες Πηγές, όπως είναι τα φωτοβολταϊκά, οι ανεμογεννήτριες και οι υδροηλεκτρικές μονάδες». Με αυτό τον τρόπο, εξήγησε ο υπουργός, αυτά τα δίκτυα δεν θα απαξιωθούν και δεν θα καταστούν άχρηστα αλλά θα αξιοποιηθούν στο μέλλον όταν σταματήσει η μεταφορά φυσικού αερίου, με τη μεταφορά των ανανεώσιμων αερίων.
Μάλιστα, ενδεικτική της κεφαλαιώδους σημασίας που έχουν τα δίκτυα αλλά και ευρύτερα τα αέρια καύσιμα της Πέμπτης Γενιάς είναι η πρόσφατη μελέτη που δημοσίευσε ο σύνδεσμος των κορυφαίων ευρωπαϊκών εταιριών μεταφοράς αερίου «Gas for Climate».
Στο κείμενο της μελέτης, που τιτλοφορείται «Η Διαδρομή προς το Απανθρακοποιημένο Αέριο από το 2020 στο 2050», εκτιμάται ότι έως το 2050 θα παράγονται 2.900 TWh ή 270 bcm βιομεθανίου και υδρογόνου.
Σύμφωνα πάντα με τη μελέτη, το 40,4% αυτής της παραγωγής, δηλαδή 1.172 TWh, αφορά στο βιομεθάνιο το οποίο θα παράγεται κατά τα 2/3 (782 TWh) με την τεχνολογία της αναερόβιας χώνευσης και το εναπομένον 1/3 (390 TWh) με την τεχνολογία της αεριοποίησης. Οι υπόλοιπες 1.708 TWh θα προέρχονται από υδρογόνο.
Εκτιμάται επίσης ότι το παραγόμενο βιομεθάνιο θα εγχέεται στα δίκτυα διανομής φυσικού αερίου και η χρήση του θα καλύπτει κυρίως τη ζήτηση του τομέα της θέρμανσης χώρων και παραγωγής ζεστού νερού χρήσης, με συνεισφορά 230 TWh και του τομέα των μεταφορών, ειδικά των βαρέων οχημάτων και της ναυσιπλοΐας, με συνεισφορά 845 TWh.
Όπως εξηγεί η κυρία Ελένη Μπαϊράμη, διευθύνουσα σύμβουλος της εταιρείας ECO HELLAS, σύμφωνα και με πρόσφατες μελέτες του Γερμανικού Ερευνητικού Κέντρου Βιομάζας στη Λειψία και του Ινστιτούτου Βούπερταλ, οι ειδικοί εκτιμούν ότι έως και το 46% της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με αέριο μπορεί να καλυφθεί από βιοαέριο.
Από την πλευρά του, ο κ. Σκρέκας επισήμανε πως είναι καλύτερο να χρησιμοποιούμε το βιομεθάνιο κατευθείαν και όχι να το μετατρέπουμε σε ηλεκτρική ενέργεια, καθώς χάνεται ένα μέρος της ενέργειας, πολύ περισσότερο όταν αυτή μετά την μετατρέπουμε σε θερμική γιατί χάνεται ένα ακόμη επιπρόσθετο ποσοστό ενέργειας. Γι’ αυτό είναι καλύτερα να χρησιμοποιούμε απευθείας το βιομεθάνιο για τη θέρμανση των σπιτιών ή τη βιομηχανία μας, τόνισε ο υπουργός.
Εντούτοις, όπως αναφέρει η κυρία Μπαϊράμη, θα πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν –και στις σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις- το αυξημένο κόστος κατασκευής αλλά και ενέργειας στην περίπτωση των έργων του βιομεθανίου. Έτσι, αξιοποιώντας τη γνώση που έχει αποκτηθεί κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες, κυρίως στη Γερμανία, ο Έλληνας νομοθέτης θα πρέπει να δώσει τα κατάλληλα κίνητρα για την ανάπτυξη των σχετικών μονάδων, με γνώμονα την εύρυθμη λειτουργία τους αλλά και τον οικονομικό αντίκτυπο της επένδυσης.
