Μάτι: «Δεν περιμένω καμία δικαίωση, δεν περιμένω τίποτα» – Ξεχειλίζει η απογοήτευση των συγγενών
Ξεχειλίζει η οργή και η απογοήτευση των συγγενών των θυμάτων της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι μετά την απόφαση – «χάδι» του δικαστηρίου σε συνέντευξη που έδωσαν. Κάνουν λόγο για πληγή που δεν κλείνει και για ανυπαρξία του κρατικού μηχανισμού.
Ένας από αυτούς ο Άρης Χερουβείμ που έχασε τη μητέρα του, την αδελφή του και τις δίδυμες ανιψιές του, ο οποίος είπε ότι δεν προσμένει τίποτα αλλά την παραγραφή.
Αφού έκανε λόγο για μια πληγή που δεν κλείνει απαντώντας σε ερώτηση για τις ποινές είπε: «Για μένα ήταν αναμενόμενο. Για μένα και δεν υπάρχει λόγος να μην το λέω δημόσια για μένα το μόνο που περιμένω είναι η παραγραφή. Ελπίζω στην παραγραφή» (…)
Ο ίδιος όπως λέει αυτό που περιμένει είναι «να τελειώσει αυτή η ιστορία να μπορώ να πάω στον τάφο της μάνας μου, και της αδελφής μου που είναι μαζί με τα παιδάκια της και να πω ότι εγώ έκανα ό,τι μπορούσα. Δεν περιμένω καμία δικαίωση, δεν περιμένω τίποτα».
Ο Γιάννης Οικονομίδης τόνισε με τη σειρά του ότι τα θύματα από τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι είναι πολλά περισσότερα: «Έχει πάρα πολλούς ανθρώπους , οι απώλειες οι πραγματικές δεν είναι μόνο οι 104 και οι παράπλευρες απώλειες γιατί υπάρχουν και δεκάδες άλλοι που πέθαναν μετά, οι οποίοι δεν λογίζονται στους θανάτους.
Υπάρχουν εκατοντάδες εγκαυματίες από τους οποίους οι περίπου 80 είναι πολύ σοβαρά. Πολλοί από αυτούς έχουν μόνιμη αναπηρία και κάνουν χειρουργεία. Και υπάρχουν και χιλιάδες άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους και την ψυχική τους υγεία. Κανένας δεν έχει δείξει να καταλαβαίνει το μέγεθος του εγκλήματος. Μιλάμε για τουλάχιστον 5.000 ανθρώπους που χωρίς καμία ειδοποίηση διεσώθησαν μόνοι τους».
Από την πλευρά του ο Κώστας Χατζησταματίου εγκαυματίας σημείωσε:
« Δεν μπορεί να ακούγεται μέσα στο δικαστήριο από αξιωματικό απολογούμενο ότι τι θα έκανα θα στείλω εγώ τα παιδιά μέσα στη φωτιά να τα κάψω; (…) Κάηκαν 104, άλλοι, 68, 58 εγκαυματίες. Εγώ έχω τρεις εγκαυματίες στην οικογένειά μου και άλλους.
(..) Το Υπουργείο ήταν ανύπαρκτο εκτός από τις άλλες υπηρεσίες, Πυροσβεστικές, κ.λπ.. Αστυνομία. Όλα, αυτά, λοιπόν, πρέπει κάποτε να σταματήσουν. Πρέπει αυτοί που έκαναν την παράβαση να τιμωρηθούν παραδειγματικά. Όχι ότι η τιμωρία θα προσφέρει κάτι άλλο ανακούφιση σε όλους για ό, τι έχει πάθει ο καθένας αλλά για να ξέρουν ότι όταν θα κάνουν ότι έχουν να κάνουν θα έχουν από πίσω τους τον πέλεκυ».
