Προφυλακιστέος κρίθηκε μετά την απολογία του ο προστατευόμενος μάρτυρας της υπόθεσης Novartis, Μάξιμος Σαράφης, που κατηγορείται για την εμπλοκή του σε κύκλωμα εξαπάτησης επιχειρηματιών. Ελεύθεροι με τον περιοριστικό όρο της εμφάνισης στο ΑΤ οι δύο συγκατηγορούμενοί του.
Σύμφωνα με πληροφορίες ο κατηγορούμενος δεν κατέθεσε υπόμνημα στην ανακρίτρια και απάντησε μόνο στις προφορικές ερωτήσεις της.
Ο δικηγόρος του Κωνσταντίνος Γώγος προσερχόμενος στο γραφείο της ανακρίτριας τόνισε: «Το πολιτικό της υπόθεσης τέθηκε στη Βουλή από πολιτικά στελέχη που βρίσκονται σε κυβερνητικές θέσεις. Όπως αντιλαμβάνεστε σήμερα είναι μόνο η αρχή της ποινικής διαδικασίας και τα δικαστήρια θα αποφασίσουν την ενοχή όχι. Σύμφωνα με το δελτίο τύπου που ίδιος εξέδωσε φοβάται για τη ζωή του».
Το διαβιβαστικό
Εγκληματική οργάνωση με δομημένη δράση εντόπισαν οι αστυνομικοί σύμφωνα με το διαβιβαστικό που συνέταξαν προς τον εισαγγελέα.
Μάλιστα, όπως εξηγούν, «μέλη της οργάνωσης, ο έμπειροι άνθρωποι της αγοράς, όπως φανερώνουν και τα πλούσια βιογραφικά τους, αφουγκράστηκαν την ανάγκη εκατοντάδων ελληνικών επιχειρήσεων για άμεση χρηματοδότηση, προς κάλυψη των πιεστικών αναγκών τους και την υλοποίηση αναπτυξιακών προγραμμάτων. Η δυσχερής οικονομική συγκυρία καθήλωσε οικονομικά πλήθος επιχειρήσεων με συνέπεια την εκμηδένιση της πιστοληπτικής ικανότητας τους και επακόλουθα, την αδυναμία χρηματοδότησης τους από εγχώρια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα».
Ως «σωτήρας» εμφανιζόταν ο Σαράφης και συνεπικουρούμενος από δυο ακόμη πρόσωπα που επίσης απολογούνται σήμερα και όλοι μαζί μέσω της ανύπαρκτης -όπως σημειώνεται- εταιρείας «Zahrat Commercial Brokers LLC» με έδρα το Άμπου Ντάμπι θα εξασφάλιζαν δανειοδότηση στα θύματα τους.
«Το κέρδος της εγκληματικής δραστηριότητας συνιστάτο κυρίως στην είσπραξη από τα θύματα της αμοιβής του κατηγορουμένου, άμεσου εκπροσώπου της υποτιθέμενης εταιρείας Zahrat στην ελληνική επικράτεια καθώς και των χρηματικών ποσών που απαιτούνταν για την ασφάλιση του υποτιθέμενου δανείου και τον συνεπαγόμενων φόρων προς την «φορολογική αρχή των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων» αναφέρεται στο διαβιβαστικό.
Ο ρόλος του εγκεφάλου αποδίδεται στον Μάξιμο Σαράφη που εμφανίζεται να αναζητούσε υποψήφιους δανειολήπτες σε πρόσωπα ιδιοκτητών επιχειρήσεων οι οποίοι δεν διέθεταν τα εχέγγυα δανειοδότησης από τα εγχώρια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.
«Η αμοιβή του κατηγορουμένου για το ρόλο του στην επίτευξη της δανειοδότησης αντιστοιχούσαν στο 4-8% επί του ποσού αυτής, ενώ η συμφωνηθείσα προκαταβολή προσαρμοζόταν κατά περίπτωση, αγγίζοντας έως και τις 100.000 €».
Η διαδικασία δανειοδότησης είχε αρκετά στάδια και καθένα από αυτά κόστιζε ακριβά στα υποψήφια θύματα. Αρχικά τα θύματα οφείλει να καταθέσω το χρηματικό ποσό των 18.500 € σε τραπεζικό λογαριασμό στα ΗΑΕ προκειμένου να ασφαλιστεί η δανειοδότηση από ασφαλιστικές εταιρείες της αραβικής χώρας. Στη συνέχεια έπρεπε να καταβάλουν σε τραπεζικό λογαριασμό το χρηματικό ποσό των 49.650 € ως φόρο δανείου προς τις οικονομικές υπηρεσίες της εν λόγω χώρας, ενώ με την πληρωμή και του «φόρου δανείου» τα θύματα καλούνταν στη συνέχεια να καταβάλουν 15.000 € προς έκδοση πιστοποιητικού νομιμότητας και χρηματοδότησης από ανεξάρτητες και κρατικές αρχές των ΗΑΕ.
Όταν οι δανειολήπτες άρχιζαν να αναζητούν τα ποσά, έμπαινε σε εφαρμογή του δεύτερο μέρος του σχεδίου εξαπάτησης. «Συνήθης πρακτική των μελών της εγκληματικής οργάνωσης στο στάδιο αυτό ήταν να παρουσιάσω τα θύματα τους πως η δανειοδότηση θα λάμβανε χώρα μέσω ομολόγου ύψους 60 εκατομμυρίων €, και θα διαμοιράζονταν σε ομάδα επιχειρήσεων μεταξύ των οποίων και η δική τους. Αυτό «πάγωνε» χρονικά την εκταμίευση του δανείου τους, καθώς κάποια από τις έτερες εταιρείες της ομάδας δήθεν δεν είχε ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις της, με συνέπεια την αδυναμία χρηματοδότησης όλων των εμπλεκομένων επιχειρήσεων».
Βέβαια, και σε αυτό η εταιρία έβρισκε λύση, αφού σύμφωνα με το διαβιβαστικό, «η διέξοδος ήταν η κατεξαίρεσή και κατά προτεραιότητα εξέταση της δανειοδότησης των υποψήφιων θυμάτων, η οποία φυσικά θα λάμβανε χώρα μόνο κατόπιν πληρωμής χρηματικού ποσού ύψους 25.000 € στην αλλοδαποί εταιρεία που θα αναλάμβανε δήθεν το έργο αυτό».
Από την αστυνομική έρευνα αποκαλύφθηκε ότι εγκληματική οργάνωση διατηρούσε στο Άμπου Ντάμπι υποδομή γεγονός που μαρτυρούν και τα συχνά ταξίδια του Δεσταμπασίδη και ενός ακόμη συγκατηγορουμένου του στα ΗΑΕ. Μάλιστα, ο πρώτος προκειμένου να πείσει τα θύματα του ότι μετέβαινε επιτόπου για την προάσπιση των συμφερόντων τους, φρόντισε να αναφέρεται στα ταξίδια του αυτά επιδεικνύοντας φωτογραφίες με αλλοδαπά άτομα που παρουσίαζε ως στελέχη της Zahrat.
«Αναφορικά με το ρόλο του δεύτερου και του τρίτου κατηγορουμένου, αυτοί εμφανίζονται ως συνεργάτες του Σαράφη, γνώστες των ιδιαίτερων συνθηκών των οικονομικών συναλλαγών στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, παρουσιάζοντας στα θύματα φανταστικές περιπτώσεις ευοδωθείσας δανειοδότησης ελληνικών επιχειρήσεων από την ενλόγω χρηματομεσιτική εταιρεία. Με τον τρόπο αυτό προσέδιδαν κύρος στον Δεσταμπασίδη και τα λεγόμενα του πείθοντας εν τέλει τα θύματα για το έγκυρο της διαδικασίας. Ειδικά ο δεύτερος κατηγορούμενος παρουσιαζόταν ως αυθεντία σε θέματα Εμιράτων και Zahrat, αναφέροντας τα θύματα ότι ζούσε στη χώρα επί σειρά ετών».
