Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, δηλώνει πως ελπίζει ο Αμερικανός πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν, να έχει τη σοφία να αντιμετωπίσει μια παγκόσμια αντιπαράθεση παρόμοια με την Κρίση των Πυραύλων της Κούβας το 1962.
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει πυροδοτήσει τη μεγαλύτερη αντιπαράθεση μεταξύ Μόσχας και Δύσης μετά την κρίση αυτή του 1962, όταν η Σοβιετική Ένωση και οι ΗΠΑ θεωρείται ότι έφτασαν περισσότερο από ποτέ κοντά σε πυρηνικό πόλεμο.
Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Τζον Φ. Κένεντι ανακάλυψε ότι ο τότε Σοβιετικός ηγέτης Νικίτα Χρουστσόφ είχε αναπτύξει πυρηνικούς πυραύλους στην Κούβα, μετά την αποτυχημένη εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων -μια επιχείρηση Κουβανών εξόριστων με την υποστήριξη των ΗΠΑ να ανατρέψουν την κομμουνιστική κυριαρχία -που ανατράπηκε από την Κούβα- και την ανάπτυξη αμερικανικών πυραύλων στην Ιταλία και την Τουρκία.
Σε συνέντευξή του σε ντοκιμαντέρ της ρωσικής κρατικής τηλεόρασης για την Κρίση των Πυραύλων, ο Λαβρόφ σημείωσε ότι υπάρχουν «ομοιότητες» με το 1962, κυρίως επειδή η Ρωσία απειλείται πλέον από τα όπλα της Δύσης στην Ουκρανία.
«Ελπίζω ότι στη σημερινή κατάσταση, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν θα έχει περισσότερες ευκαιρίες να καταλάβει ποιος δίνει εντολές και το πώς», τόνισε ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών με ένα αμυδρό χαμόγελο. «Αυτή η κατάσταση είναι πολύ ανησυχητική», προσέθεσε.
«Η διαφορά είναι ότι στο μακρινό 1962, ο Χρουστσόφ και ο Κένεντι βρήκαν τη δύναμη να επιδείξουν υπευθυνότητα και σοφία, και τώρα δεν βλέπουμε τέτοια ετοιμότητα από την πλευρά της Ουάσινγκτον και των [σ.σ. χωρών] δορυφόρων της», συνέχισε ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας.
Αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου δεν απάντησαν αμέσως σε αίτημα για σχόλιο.
Στις 27 Οκτωβρίου 1962, ο κόσμος έφτασε κοντά σε πυρηνικό πόλεμο όταν ένας σοβιετικός κυβερνήτης υποβρυχίου θέλησε να εκτοξεύσει πυρηνικό όπλο αφού το αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό έριξε βόμβες βάθους γύρω από το υποβρύχιο.
Αργότερα εκείνη την ημέρα, ο Κένεντι συμφώνησε κρυφά να απομακρύνει όλους τους πυραύλους από την Τουρκία με αντάλλαγμα ο Χρουστσόφ να απομακρύνει όλους τους πυραύλους από την Κούβα. Η κρίση αποκλιμακώθηκε, αν και έγινε σύμβολο των κινδύνων του ανταγωνισμού υπερδυνάμεων στον Ψυχρό Πόλεμο.
Ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, αναφέρει ως αιτίες της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία την απόρριψη της Δύσης στις ρωσικές ανησυχίες για την ασφάλεια της μετασοβιετικής Ευρώπης, και ειδικότερα τη διεύρυνση της στρατιωτικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά.
Οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί τους υποστηρίζουν ότι οι ρωσικές ανησυχίες είναι υπερβολικές και πως αυτές δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την εισβολή σε μια πρώην σοβιετική χώρα -τα σύνορα της οποίας αναγνώρισε η Μόσχα μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991.
Η Ουκρανία διαμηνύει ότι θα πολεμήσει μέχρι να εκδιώξει και τον τελευταίο Ρώσο από το έδαφός της, θεωρώντας τη ρωσική διπλωματία μεγάλης δύναμης ως απάτη που χρησιμοποιείται για να αποσπάσει την προσοχή από μια αυτοκρατορικού τύπου υφαρπαγή γης, που το Κίεβο λέει ότι είναι καταδικασμένη.
Ερωτηθείς τι πρέπει να κάνει η Ρωσία τώρα στην τρέχουσα κρίση, ο Λαβρόφ απάντησε: «Η ετοιμότητα της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, για διαπραγματεύσεις παραμένει αμετάβλητη».
