Έντονο είναι τα τελευταία εικοσιτετράωρα στην Τουρκία το πολιτικό παρασκήνιο που θέλει την επιστροφή της πρώην πρωθυπουργού Τανσού Τσιλέρ στην ενεργό πολιτική δράση με την ίδρυση από την ίδια νέου κόμματος.
Ειδικότερα ο έγκυρος πολιτικός αναλυτής της αντιπολιτευόμενης Cumhuriyet, Μουσταφά Μπαλμπάι, σε σχόλιο του που ανήρτησε στον λογαριασμό της εφημερίδας στο YouTube, ανέφερε ότι η Τανσού Τσιλέρ έχει ξεκινήσει τις διαδικασίες για τη σύσταση νέου κόμματος, το οποίο θα κάνει το ιδρυτικό του συνέδριο μέχρι τον Ιούνιο. Το όνομα του νέου πολιτικού φορέα θα είναι, σύμφωνα με τον δημοσιογράφο, «Κόμμα της Μεγάλης Τουρκίας». Ο Τούρκος αναλυτής επικαλέστηκε για τις πληροφορίες του μαρτυρίες στελεχών που ανέλαβαν την οργανωτική συγκρότηση του νέου κόμματος στις περιφέρειες.
Δεν είναι η πρώτη φορά που στους διαδρόμους των πολιτικών παρασκηνίων στην Άγκυρα ακούγεται το όνομα της πρώην πρωθυπουργού και υπουργού Εξωτερικών. Παραδοσιακά, όσες φορές η γειτονική χώρα έχει βρεθεί αντιμέτωπη με σοβαρές οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές κρίσεις, το όνομα της Τσιλέρ «φιγουράριζε» στα διάφορα σενάρια.
Ωστόσο οι πολιτικές εξελίξεις στη γειτονική χώρα στην παρούσα συγκυρία θα δικαιολογούσαν μία τέτοια πρωτοβουλία εκ μέρους της. Η δημοσκοπική αιμμοραγία του προεδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και η συρρίκνωση των εκλογικών ποσοστών της «Λαϊκής Συμμαχίας» που έχει συστήσει με τους εθνικιστές Γκρίζους Λύκους ωθεί την κυβερνώσα παράταξη να αναζητήσει τρόπους να «εμβολίσει» την ανερχόμενη «Εθνικής Συμμαχία» των έξι κομμάτων της αντιπολίτευσης, με κύριες συνιστώσες τους κεμαλιστές του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος και τους εθνικιστές του κόμματος ΙΥΙ της πρώην υπυοργού Εσωτερικών Μεράλ Άκσενερ.
Η Τανσού Τσιλέρ, που εδώ και χρόνια έχει περιορίσει τη δημόσια παρουσία της, προσφέρεται για αυτόν το ρόλο, με δοδεμένες και τις καλές σχέσεις που φέρεται να έχει με τον πρόεδρο Ερντογάν. Την επιστροφή της Τσιλέρ, πάντως, θα έβλεπε ίσως με καλό μάτι και ο κυβερνητικός σύμμαχος του Ερντογάν και αρχηγός των Γκρίζων Λύκων, ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί.
Ωστόσο, βαριά «σκιά» στα σενάρια επιστροφής της 75χρονης Τανσού Τσιλέρ ρίχνει το πολιτικό παρελθόν της. Η πρώτη και μοναδική γυναίκα πρωθυπουργός της Τουρκίας φαίνεται ότι κρύβει πολλούς «σκελετούς» στην ντουλάπα της:
Στο εσωτερικό της χώρας το όνομά της έχει ταυτιστεί με σειρά οικονομικών σκανδάλων, σε διεθνές δε επίπεδο δεν χαίρει ιδιαίτερης εκτιμήσεως ούτε στη Δύση, ούτε και στη Ρωσία. Ακόμη και στο Αζερμπαϊτζάν, χώρα με την οποία διατηρεί αδελφικές σχέσεις η Τουρκία και αποτελεί σημαντική ψηφίδα της εξωτερικής της πολιτικής, η Τσιλέρ αποτελεί αμφιλεγόμενη προσωπικότητα.
Το όνομα της Τανσού Τσιλέρ έχει συνδεθεί άρρηκτα με το λεγόμενο «Σκάνδαλο του Σουσουρλούκ» του 1996, όταν ένα τροχαίο δυστύχημα στην ομώνυμη κωμόπολη της δυτικής Τουρκίας έγινε αφορμή για να δουν το φως της δημοσιότητας οι υπόγειες σχέσεις ανάμεσα στο τουρκικό «βαθύ κράτος« και την ακροδεξιά Μαφία των Γκρίζων Λύκων με στόχο την εξόντωση πολιτικών αντιπάλων και τη διεξαγωγή του βρόμικου πολέμου κατά του κουρδικού κινήματος που βρισκόταν σε έξαρση την εποχή εκείνη. Στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και τις ΗΠΑ δεν έχει ξεχαστεί ο ρόλος αυτός της Τσιλέρ.
Στο «αδελφό» Αζερμπαϊτζάν και στη Μόσχα το άκουσμα του ονόματος της Τανσού Τσιλέρ μόνο θετικές αντιδράσεις δεν προκαλεί καθώς, όπως καταγγέλλεται, είχε ενεργό ρόλο στην απόπειρα πραξικοπήματος του Αμπουλφάζ Ελτσίμπεϊ το 1995 κατά του τότε προέδρου του Αζερμπαϊτζάν, Χεϊντάρ Αλίγεφ, ο οποίος φρόντιζε να διατηρεί σχέσεις ισορροπίας με τη Μόσχα. Μια τέτοια προοπτική είναι αμφίβολο κατά πόσο θα «χαροποιούσε» και τον νυν πρόεδρο και γιο του Χεϊντάρ Αλίγεφ, Ιλχάμ, παρ’ όλο που ο ίδιος φαίνεται να έχει πλέον προσχωρήσει στις απόψεις των εθνικιστών, που ενέπνευσαν την εποχή εκείνη την απόπειρα του πραξικοπήματος.
Πέρυσι τέτοια εποχή το όνομα της Τανσού Τσιλέρ είχε εμπλακεί σε σενάρια που την ήθελαν διάδοχο του Μεβλούτ Τσαβούσογλου στο υπουργείο Εξωτερικών.
Τα σενάρια αυτά είχαν διακινηθεί επίσης από τον αντιπολιτευόμενο κεμαλικό Τύπο και συγκεκριμένα από την εφημερίδα Sozcu.
Υπενθυμίζεται ότι η Τανσού Τσιλέρ ήταν η πρωθυπουργός της Τουρκίας κατά την Κρίση των Ιμίων, το 1996, και ως εκ τούτου η παρουσία της στην πολιτική ζωή της γειτονικής χώρας θα είχε και αυτόν τον επιπλέον (αρνητικό) συμβολισμό για την Ελλάδα.
